4

564 52 35
                                    

Gözlerimi açtığımda farklı bir tavanla karşılaştım. Bana en son ne olmuştu hatırlamaya çalışıyordum. En son biri beni bayıltmıştı. Ve şimdi hiç bilmediğim birinin evindeydim. Yumuşacık yataktan kalkmak için bir hamle yapmıştımki elimdeki kelepçeler sayesinde yatağa geri düşmüştüm.

Ben daha ne olduğunu anlayamamışken odanın kapısından gelen kilit sesiyle tüm dikkatimi oraya vermiştim. Yavaşça açılan kapıdan içeriye siyah saçlı ve saçlarıyla uyumlu olan beyaz tenli boyunun benden biraz kısa olduğunu düşündüğüm. Kedi suratlı tatlı biri girmişti.

Bana sırıtarak bakıyordu.
"sende kimsin benden ne istiyorsun"
"Ben senin babacığınım." bu söz. ahh tabi yaa bu telefon sapığımdan başkası değildi. İşte şimdi beni gerçekten sinirlendirdi. Ne cürretle beni kaçırırdı.

"siktir bırak beni"
"üzgünüm bebeğim ama burdan asla çıkamayacaksın"
"Şunlardan bir kurtulayım seni geberteceğim. Ne cürretle beni kaçırırsın kendini ne sanıyorsun. Hemen bırak beni yoksa senin için hiç iyi olmayacak."
"Bebeğim biraz daha konuşursan ağzınıda bağlayacağım"

Yüzüne baktığımda gayet ciddi olduğunu görmüştüm. Onu sinirlendirmemek için konuşmadım. "Aferin bebeğime, şimdi gelelim senin ceza meselesini konuşmaya, yarın akşam sana güzel bir ceza vereceğim. Sadece bekle"
Son sözlerini söylerken dibime kadar girmiş ve dudaklarıma bakıyordu nefesini vererek kulağımın altına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra yataktan kalkmış "yemeğini birazdan getireceğim" dedikten sonra odadan çıkmıştı.

...

Elinde bir tepsiyle odaya tekrar girmişti. Tepsiyi komidinin üzerine bıraktı. Yatağa oturup bana bakmaya başladı bu sinirlerimi bozduğu için "mal mal bakmayı keste ellerimi aç" dedim. O ise ellerini yatakta iki yanıma koyarak üstüme eğildi"benimle düzgün konuş" dedikten sonra elimdeki kelepçeleri çıkarmış ve tepsiyi bacaklarımın üstüne koymuştu ve yemek yememi beklemişti. Yemeğimi bitirmiştim.

Kahretsin yine kelepçeleri takmıştı. Bu kelepçeler sinirimi bozuyordu. Onlardan kurtulmak için debelenirken bileğimin daha fazla ağırdığını hissetim. Hata biraz da kan akmıştı daha fazla zorlamayıp uyumaya çalıştım kelepçelerin izin verdiği kadarıyla...

...

Gözlerimi açtığımda yanımda biri vardı hatta bana kuala gibi sarılmıştı. Yüzüne baktığımda bunun o olduğunu gördüm. Neden kelepçeleri açtı bilmiyorum ama rahatlamış hissediyordum. Ellerinden kurtulmayı başardığımda odanın içindeki banyoya girmiştim. Yüzmü yıkayıp tekrar odaya girdim.

Hala yatıyordu. Acaba kaçsammı ya yakalarsam ve bana kötü biley yaparsa. Saçmalama en fazla ne yapabilirdiki odanın kapısını yavaşça indirdiğimde "bir yeremi gidiyorsun bebeğim" aniden gelen sesle korkmuş ve sıçramıştım. "b-ben mi yok. b-biryere falan gittiğim yok" ahh kekelemişmiydim ben yaa anlarsa. Eyvah bana doğru geliyor ve ben korkuyorum. Geri geri gidiyorum ama kahretsinki gidecek yer kalmadı. Ellerini hızla iki yanıma koymuştu. Dudaklarımda hissettiğim baskıyla gözlerimi sonuna kadar açmıştım. Niye öpüyorki şimdi kalbim niye bukadar hızlı atıyor. Kendime zarzor gelebilmiş o yumuşacık dudakların etkisinden kurtulmayı başarmış ve onu itmiştim.

"siktir sapık seni ne hakla beni öpersin daha fazla bu saçmalığa katlanamayacağım
ben gidiyorum" kapıyı hızlıca açmış koşarak merdivenlerden inmeye çalışıyordum "dur orda" onu takmadan ilerlerken merdivenlerin sonuna gelmiştim tam kapıya yönelecektim ki sırtıma yediğim kemer ile acıdan yere düşmüştüm. Ben yavaşça ayağa kalkmaya çalışırken o durmamış ve bana acımazısca vurmaya devam etmişti ne kadar yapmamadı için yalvarsamda durmuyor aksine daha hızlı vuruyordu. Acıdan bayılacak hale gelmiştim. O ise yorulduğu için vurmayı kesmiş ve yanıma gelip yüzüme bir öpücük kondurup hiç birşey olmamış gibi beni kucağına almıştı "uslu olmalısın" dedikten sonra merdivenleri çıkıp beni az önceki odaya getirmiş ve yatağın üzerine bırakmıştı.

...

Yaralarım okadar çok ağırıyordiki ayağa kalkacak güç bulamıyordum yaklaşık bir saattir yatakta aynı pozisyondaydım ve o sapık hiç odaya gelmemişti. Ağrılarım yüzünden uyuyamıyordum bile. Kapi açılmıltı bense hiç hareket bile etmemiştim yatakta yanıma gelmiş ve anlımı öpmüştü. Onu hiç anlamıyorum önce dövüyor sonra sanki kendisi yapmamış gibi davranıyordu. Şimdide bana merhem sürüyordu.

Sürme işini bitirdikten sonra yanağıma küçük bir öpücük bırakmış ve"diğer cezanıda iyleştikten sonra vericem"demişti kulak mememi ağzına alırken bense duyduğum şeyle olduğum yere iyice sinmiştim. İşte şimdi boku yemiştim

...

2 gün sonra:
Ardan iki gün geçmişti yaralarım yavaş yavaş iyleşiyordu. Yongi bana hergün merhem sürüyordu. Adını söylemişti bana. Diğer cezamı hala almadım nasıl bir pisikopatsa yaralarımı iyleştirip daha kötü şeyler yapmayı planlıyordu herhalde. Bu 2 gün ona azda olsa alışmıştım. Beraber yemek yiyor arada sohbet ediyoruz hatta her seferinde o beni kucağında taşıyarak bütün ihtiyaçlarımı gidermeye çalışıyordu. Şimdide beraber yemek yiyoruz.onun bakmasından rahatsız olsamda çaktırmadan yemek yemeye çalışıyorum.

...

Şuan nemi yapıyoruz yongi sırtıma merhem sürüyor bazende küçük öpücükler bırakıyor. Bana biraz daha yaklaşıp kendini bana bastırıyor onu hissedebiliyorum. Bu seslice yutkunmama sebep oldu. Oysa küçük inlemeler bırakarak kendini bana sürtüyordu. "tamam yeter artık bukadar b-ben yatıcam" tam kalkıyordumki beni kendine daha çok bastırıp güçlü bir inleme bıraktı böyle yapması benim için hiç iyi değil çünkü aletim kalkmaya başladı eğer şimdi kurtulamazsam sonu kötü bitecek. Hızlıca ellerini çekip yataktan kalktım. O ise bunu beklemediği için gözlerini şaşkınlıkla açtı. "ş-şey b-benim çok uykum geldi ben en iyisi yatayım" onu itio hızlıca çarşafın altına girmiş çarşafı kafama kadar çekmiştim. Kalp atışlarım okadar hızlıydıki duymasından korkuyorum.
O ise gülmüş "benim banyoda birazcık işim var sen uyu ben gelirim" demişti. Gittikten 2 dk sonra inleme sesleri gelmeye başladı. Bidakika o adımla inliyordu. O kesinlikle deliydi sonunda işini bitirip odaya tekrar girdiğinde uyuyormuş gibi yapmıştım. O da yatağa girip bana arkamdan sarıldı. Bu beni gülümsetmişti çünkü onunla uyumak huzur vericiydi ne kadar gıcık olsada...

Sınır 5 oy canlarım aslında bu bölüm içime sinmedi. Ama yinede bırakayım belki beğenirsiniz. Moralim bozuk ama sizi üzmemek için attım inşallah beğenirsiniz.

Love me (sope-namjin) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin