Love me (sope-namjin)

7

Yüzüme çarpan güneş ışınlarıyla gözlerimi yavaşça açtım.yeni yeni kendime gelirken dün olanları düşünmeden duramıyorum. Benki jung hoseok hicbiseyi umursamayan kimseyi siklemeyen en önemlisi de utanmak nedir bilmeyen ben şuan utanıyordum inanabiliyor musunuz evet yanlış duymadınız ben gerçekten çok utanıyordum odadan çıkamayacak kadar çok hemde gerçekten tuhaftı bu duygu gerçi yoongiyle tanıştığım günden beri herşey tuhaftı ama neyse. Düşüncelerime bir mola verip yataktan kalktım. Odanın kapısını yavaşça açmıştım. Etrafta göz gezdirdim. Yoongi ortalıkta yoktu. Galiba işe gitmişti. Haftasonlarıdamı çalısıyordu yani açıkçası merak etmiştim.

Hala gelmemişti yoongi. Yaklaşık yarım saat önce gelmesi gerekiyordu ve bende onu bekliyordum pencerenin önünde ne ara ona bukadar baglanmistimki. Ona çok alıştım artık . Daha düne kadar burdan kurtulmak için can atan brn şimdi ise yoongi nin yollarını gözlüyordum. Pencerenin önünden kalktım. Bana yaptıklarını unutacak mıydım hayır asla hirsla kendimi yatağa attım. Dün olanlar tekrardan beynimi kurcalarken dışarıdan araba sesi gelmişti. Bakıp bakmamak arasında kalsamda merakıma yenik düşüp pencereden baktım. O gelmişti yüzümde küçük bir tebessüm belirirken lanet ettim kendime daha az önce onun yaptıklarını unutmayacağım ı söylemiştim. Ama ona karşıda gelemiyordum. Çok çekiciydi gerçekten ben böyle düşünürken kapı yavaşça açılmıştı.

Düşüncelerime okadar dalmistim ki kapinin açıldığını bile duymadım. Yoongi arkadan bana sarılınca kendime gelebilmistim. Küçük çaplı bir şok yasasamda bozuntuya vermedim. Boynuma ufak öpücükler bırakırken kendimden geçmiştim adeta istemsizce ellerimi ellerinin üstüne koydum. Oysa kıkırdadı.
Elleri dahada sıklaşırken kendime gelebilmistim.

Ellerini hemen üzerimden çektim. Kafamı yere eğmistim. Çünkü çok utanıyordum. Yanaklariminda kıpkırmızı olduğunada adım kadar emindim. Bir bahane bulup gitmem lazımdı daha fazla utanmak istemiyordum. Durum cidden kötüydü hemde çok kötü.

"Ş-şeyy ben bi banyoya gi-" kafamı kaldırıp sözümü bitirmeme engel oldu. "Hoseok utanınca çok tatlı oluyorsun " deyip dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ben şaşkınlıktan olduğum yere çivilenirken oysa dudaklarımın tadını almak istercesine öpüyordu. Karşılık vermemistim. Oda kısa bir süre sonra dudaklarımdan ayrilmis ve gozlerimin icine bakarak "tadını cok seviyorum"demişti arsızca.

Yemeğimizi yemiştik suan ise film izliyorduk. Aklıma takılan bir soru vardı yoongi neden beni istiyordu disarida onca güzel insan varken neden ben kafamı çok kurcaliyordu şimdi tam sırasıydı bence.
"Yoongi bisey sorabilirmiyim " tüm dikkatini bana vermisti " tabiki bebeğim dinliyorum"

"Neden ben yoongi " anlamaz bakislar atarken konuştu " anlamadım "
"Yani diyorumki onca güzel insan varken neden ben" yoonginin yüzünde küçük bir tebessüm oluşmustu." Bebeğim inan bana bu dünyada senden daha güzel kimse yok seni çok seviyorum" diyip ellerime küçük öpücükler bıraktı. "Yoongi beni tanimiyorsun bile neden beni seviyorsunki " tek kaşı havalanirken biraz daha yaklaştı bana " seni tanımadığımıda nerden çıkardın senin hakkında herşeyi biliyorum jhope " yaklaşık 1 aydır burdaydım nasıl herşeyimi bilebilirdiki "nasıl yani beni daha önceden de tanıyormuydun".

"Yaklaşık 3 yıldır" buna inanamıyordum 3 yıldır beni taniyordu ama ben onu hiç hatırlamıyorum. "Nasıl" diyebilmistim sadece çünkü cok şaşkındım.

" Yaklaşık 3 yıl önce pisikolojimin yerlerde olduğu zamanlardı birçok pisikolağa gitmistim ama hicbiri bana yardımcı olamamıştı çünkü abimle annemi beraber kaybetmistim. Babam desen nerde olduğunu bile bilmiyordum annemle abim öldükten sonra ortadan kayboldu bidaha onu hiç görmedim. Yaşamak için hiç umudum kalmamıştı sevdiğim herkezi kaybetmistim. Artık dayanamıyordum intahar etmeye karar verdim. Bir gün elimde silahımla yollara düştüm kimsenin göremeyeceği sessiz bir yer arıyordum yolda ilerlerken bir lunapark gördüm çocuklar mutlu bir şekilde oyun oynarken aklıma annemin beni lunaparka getirdiği zamanlar gelmişti. Buda beni çocukları izlemek için tutuyordu bende onları izlemeye devam ettim biraz sonra küçük bir çocuğun oyun alanin köşesinde ağladığını gördüm dayanamadım yanina gidecektimki sen benden önce davranmıştın. Bense izlemeyi tercih etmistim. Cocukla konustuktan sonra çocuğun morali düzelmişti hatta heyacandan zıplıyorduda arkan dönük olduğu icin görmemiştim seni sonra ayağa kalktın. Gülüyordun. O an gözümü senden alamadım okadar güzel gülüyordunki herşeyi unutmuştum intihar etmeye gittiğimi bile. O an aşık oldum ben sana gülüşüne duruşuna bakışına kısacası herseyine sonra parktaki bütün çocuklara pamuk şeker almıştın ve onlarla oynamaya başladın gülüşün bir an olsun solmadı o güzel yüzünden güzel gülüşünü bırakıp ta gidemedim yapamadım. Kaç saat orda öylece seni izledim bilmiyorum ama herşeye bedeldi. Sonra düşündüm acaba seni bidaha nerde görebilirim diye ya hiç göremezsem diye çok korktum çünkü yeni bir umudum vardı artık onuda kaybetmek istemedim. O günden 1 hafta sonra bir sirket yemeğim vardı ve yemekte sende vardın babanla gelmiştin çok mutlu olmuştum seni gördüğüme ama sen kafanı telefonundan hiç kaldırmamıstın. Yinede çok güzeldi seni görmek. Sonra sirketten evinin adresini öğrendim hergün seni takip ettim bıkmadım, üşenmedim aksine hergün biraz daha aşık oldum sana. Son zamanlarda ise seninle birlikte olmayı artık brni fark etmeni çok istedim o yüzden yaptım bütün bunları seni gerçekten çok seviyorum hoseok"

Dilim tutulmuştu resmen bisey diyemiyordum beni böylesine güzel seven birini kaybetmek istemiyordum. Ona umut olmuştum gerçekten çok güzeldi. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ama icimden bir ses ona sarılmam gerektiğini söylüyordu bir kerede olsa bunu yapacaktım ona sarılacaktım. Daha fazla beklemeden elimi boynuna atıp kendime çekmiştim o ise ilk başta şaşırmış sonrada daha fazla dayanamyıp bana karşılık vermişti. Kokusu beni mayıştırırken ağlamak istedim cidden o çok güzeldi ve ben bu konuda ona karşı koyamiyordum. Ona destek olmam gerektiğini biliyordum ve bunu yapacaktım da ona daha sıkı sarıldım. Omuzuma damlayan yaşlarla ne yapacağımı bilemedim. Kendimi geriye çektim. "Ağlama lütfen ağlamana dayanamam." Buruk bir tebessümle konuştu " hoseok seni çok seviyorum ben 3 yıl boyunca bunun hayalini kurdum. Kollarımın arasında olmanı çok istedim şimdi gerçekleşince kendimi tutamadım kusura bakma " elimle göz yaşlarını silerken konuştum " sorun değil yoongi hatta sana  bir emir veriyorum benden başkasının yanında ağlama "gülerek söylediğim şeye oda gülmüştü "bu emrini kabul ediyorum ama yinede bana emir verme " hala ukalaydı. Buna göz devirmiştim. Aniden beni kucağına almasıyla afallamıştım ama çabuk toparlandım kafamı göğüsüne koyup ellerimi boynuna sardım. " Hadi bakalım Min hoseok uyuma vakti " bu beni gülümsetmişti. Odaya girdiğimizde beni yavaşça yatağa bıraktı. Ve oda yanıma uzandı üstümüze yorganı çekti beni kendine çekti anlımdan öptü. "Seni çok seviyorum hoseok" dedi daha sıkı sarıldı bana sanki hiç bırakmayacakmış gibi...

Evet canlarım sonunda bölümü attim. Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın.

10 oy ve 20 yorum sonra diğer bölüm gelecek lütfen oy vermeyi unutmayın 🥺🥺

Ayrica beni neden takip etmiyorsunuz haa lütfen takip te edin.🥺🥺🥺🥺🥺

Sope la kalın bebisler🥰😘❤️❤️