Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne kendimde kalabildim
Ne başka birinde..
Ne kendime ait olabildim
Ne de bir başkasına..
Savrulan bir yaprak gibi kalakaldım
Güz ortası
Bütün duygularımı üşüttüm.
Soğuk/alınganlıklarım bundandır belki..
Hırpalandı bütün kıyılarım.
Oysa ben kumdan kaleler yapan, küçük bir çocuktum
Yıkıldı bütün kalelerim.
Küsüm artık denize, salıncaklara, yağmura ve şarkılara..
Ben çocukluğumu kağıttan bir gemiyle uğurladım
Susum artık hayata...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayrı Kıyılar
PoetryZihnim, bir enkazın geri kalanı gibi. Ve hatırladığım tek şey sensin...
