Loving My Brother #1: Thrale's Stupidity

Chapter 18:

Thrizel’s POV

"Yes, may kailangan kaming puntahan ng daddy mo tomorrow. Iyong pamilyang tinutulungan natin, remember, baby?"

Sumagot ako. "Yes, mom but kaming dalawa na naman ni kuya ang maiiwan dito sa bahay, uutos utusan niya na naman ako." Ngumuso ako rito, nagmamakaawa na isama ako sa pupuntahan nila.

"Huwag ka nang sumama, baby. Mapapagod ka lang at maiinip." Ngumiti ito. "P’wede mo namang papuntahin ang mga friends mo, bonding dito sa bahay, bawal sa labas, huh?"

Bigla namang may pumasok sa aking isipin, oo nga ‘no? Yayain ko kaya sila?

"You’re right, mom, mag-oovernight nalang kami nila Amira dito."

"Kami?"

"Yes po with Ryke, mom."

"Sure, may tiwala naman kami kay Ryke."

Bigla namang may pumasok sa kwarto ni mom at si kuya ito, bigla itong nagtanong. "Overnight?"

"Yes, kuya, I’ll call Amira and Ryke."

Nangunot ang kaniyang noo. "What? Ryke? Bawal ang lalaki, girls only, Thrizel."

"Osige, lumabas ka mamayang gabi, huh?" Tinaasan ko siya ng kilay saka na umalis doon. Kita ko naman ang pagka-inis ng mukha niya dahil sa sinabi ko. Ngayon ay ako muna ang masusunod, shut up siya riyan. Hmp.

Pumunta ako sa kwarto at nahiga, kinuha ko ang aking cellphone para tawagan silang dalawa.

"Oh, Thrizel?"

"Sunday naman bukas, overnight tayo, please?"

"Wait, isipin ko kung may gagawin ba ako." Huminto ito at parang nag-iisip. "Sure, anong oras ba?"

Napasimangot ako dahil sa kaniyang tanong. "Baka umaga."

"Ay, magsisimba kami no’—"

"Malamang gabi, Amira, overnight nga e."

Bigla naman itong natawa sa ka-slowan niya. Baliw talaga. "HAHAHAHAHAHA, oo na, pupunta na ako riyan sa bahay niyo."

"Bye." Saka ko na pinatay ang tawag. Pagod ako ngayon dahil sa lakad namin ni Ryke kanina, kailangan ko na agad matulog.

Pipikit na sana ako nang biglang bumukas ang aking pintuan. Nangunot ang aking noo dahil si kuya ito. Sinarado ko ang aking pintuan, hindi na ako magtataka kung paano niya nabuksan dahil may susi siyang hawak pero sandali, ano bang kailangan niya? Alam kong kaming dalawa lang ang anak pero bakit ba laging si kuya ang nakikita ko sa buong bahay? Hays, ewan ko kung bakit ko ‘to nagiging reaksyon. Ang magkapatid ay nagtatalo, likas sa amin ‘yan ni kuya. Ano pa nga bang gawain ng magkapatid? Para iyon ang gagawin ko hindi itong kinikilos ng aking sarili.

"Matutulog na ako, why are you here, kuya?" Ngumiti ako sa kaniya. Iyan, Thrizel, maging mabait ka hindi itong puro ka pagkainis at pagtataka. Hindi ako umupo sa aking kama, nananatiling nakahiga habang nakatingin sa kaniya.

"Wala naman." Simpleng sagot nito at pumasok. Umupo ito sa aking kama kaya napaupo na rin ako.

"Hindi ka ba inaantok?"

"I’m not." Seryoso ako nitong tiningnan.

Nangunot pa ang aking noo nang mapunta ang kaniyang paningin sa aking labi. At iyon nga, walang pasintabi nitong hinigit ang aking batok sabay hinali sa labi. Ramdam ko ang kaniyang labi, ramdam ko ang init ng kaniyang katawan. Ginalaw niya ang kaniyang labi habang ako ay nakatingin lamang sa mga mata niyang nakapikit.