Loving My Brother #1: Thrale's Stupidity

Chapter 2:

Thrizel’s POV

Hindi na ako nagtuloy sa pag-ayos ng sarili. Naligo na lang at pagkatapos ay bumaba. Naabutan ko pa si kuyang nasa sala habang nagcecellphone at pangiti-ngiti. Kausap na naman niya si Ate Anissa.

"Lolokohin ka rin niyon." Pang-aasar ko pa nang hindi siya nililingon.

Nasa ibang direksyon ang paningin ko dahil makakakuha na naman ako sa kaniya ng masamang tingin. Humarap lang ako nang makababa ako sa hagdan. Nakakunot ang noong nakatingin siya sa akin. Parang hindi inaasahan na sasabihin ko iyon.

"Are you insane?" Tanong niya at muling tumingin sa cellphone. Halata ang iritasyon.

"Are you stupid?"

Muli siyang napaharap sa akin dahil sa sinabi ko. Napailing-iling siya at tumingin na naman sa cellphone. Kingina talaga! Binubuwisit ko siya! Bakit ayaw gumana? Masiyado siyang seryoso!

"Kuya naman, e." Umaakto na naman akong bata. "Hindi mo ba nahahalata na nagpapansin ako sa 'yo?"

"Hindi," kaswal na sagot niya.

"Okay."

Nagpapadyak akong lumabas ng bahay. Gusto ko lang naman niyang kausapin ako tapos susungitan pa ako. Tatanongin pa ako kung baliw akooooo! Nasanay akong nasa akin ang atensyon niya!

"SAAN KA NA NAMAN PUPUNTA, THRIZEL?!" Sigaw niya mula sa loob ng bahay. Ngayon magtatanong kung saan ako pupunta. Siya ang baliw rito e. "IT’S ALREADY LATE!

"Kung saan wala ka!" Inis kong sigaw pabalik. Diniretso ko.

"ISUSUMBONG KITA!"

"Sumbong mo!

"PAPANSININ KA NA NI KUYA!"

"Ayaw ko na!"

"HUWAG KANG PUPUNTA KINA AMIRA!"

"Ewan ko sa ‘yo!"

Masama ang loob kong nagdoorbell sa bahay nina Amira. Bumungad naman sa akin ang kanilang katiwala.

"Magandang gabi po, ma'am."

"Nandiyan po ba si Amira?"

"Opo, ma'am, nasa kwarto niya. Sila lang magkapatid ang nasa loob, e."

"Sige po."

Pumasok na ako sa loob at walang taong bumungad sa akin. Nakalimutan ko, hindi ko pa pala alam ang kwarto ni Amira. Dami kasing arte niyon, ayaw ipaalam sa akin kung saan ang kwarto niya. Siguro may tinatago siya.

Hanggang pangalawang palapag lang ang bahay nila pero malawak at maganda. Nasa pangalawang palapag ang mga kwarto. Bawat kwarto ay hinahawakan ko ang door knob pero mga nakasarado.

Ang natitira na lang ay ang kwartong nasa dulo. Itim at asul ang kulay niyon. Ano bang paboritong kulay ng babaeng 'yon? Ang alam ko ay puti. Tumungo ako sa kulay asul at hinawakan ang doorknob. Noong una ay ayaw pa, kumakailan ay nagpabukas na.

Bumungad sa akin ang kwartong puno ng mga instrumento. Music Room nila ito. Bubuksan ko sana ang itim nang makita ko ang kulay puti na pinto. Katabi ito ng itim pero may daan pang makipot para makapunta sa kwartong iyon.

Napabuntong-hininga akong pumunta roon. Dahil sa gigil ko ay binuksan ko agad ang kwarto nang walang kahirap-hirap.

"Hindi ba siya titigil kakahabol sa akin? At kailangan niya pa talagang pumunta rito? Akala niya pagbubuksan ko siya ng pin—what are you doing here?"