Class Dismissed......

Chapter 13: The Finale

Note: Due to busy schedule andaming delay na nagyari..
Reason: Always study, always project, Always assignments...

But anyway.. Why must this Story end in 13?!?!

Anyway #2: Lets continue the story

GRADUATION DAY....

Tuntutun..tututututututututututun... (*sorry :P di ko mainterpret yung graduation trumpet thingy*)

"hay... Stressing... I wonder kelan magsisimula" sabi ko

Ang tagal magsimula... Talagang inip na inip na ako...

30 min later...
Finally... ayan na.. ako na ang susunod na paparangalan....

" Vince..  bla bla chu chu"
Di ko na inintindi yung announcement..  basta alam ko.. may award ako...

Pag bow ko biglang nahulog yung cap ko!.O.O

Tawang tawa si Rian, David at Katrina...

"Hahahahahahaha" 

Naku po yan na naman ulit si Jason at Maxeen ang lakas tumawa...-.-

Finally nabigyan na ng award ang lahat nakapag speech na rin ang valedictorian...

(Dinagdagan ng sobrang feeelings ng valedictorian namin yung speech yan tuloy nag mistulang declamation contest")

Tpos ayan na... ang ending... Ang graduation song kung saan maliligo ka sa iyak ng mga.. girls namin (not to be sexist, Yung boys sintonado kumanta)

Talagang si Katrina umiyak...Pagkatpos ng kanta.. napahug siya kay Rian.. uuuuyyyyy!!!   Cute...

"Mamimiss ko kayong lahat...." sabi ko...

"Ikaw rin nman eh... nasa kabilang side ka lang ng earth nuh.. bakit ka nmin mamimiss.."

Napatahimik nalang ako...

Tinawag ako ng yaya ko kasama ng lolo ko since sila yung umakyat sa stage..

" Vince.. Yung flight niyo.. kailangan niyo nang umalis" Sabi niya

Sa puntong yon natandaan ko na malapit  na ang flight namin... nakapaghanda na rin kami at nakapag empake..

Sa Airport....

Sumama yung iba sa mga kaklase ko at yung iba hindi

Ang mga kasama ko lang ay si Rian, Katrina, David, Mhel at Bianca (yes! Mental support si crush!! AYIEEEEEE!!)

Pagbaba ko ng kotse para makapunta sa entrance

Tumigil muna ako at kinausap Si Rian... na naka sambit ang braso kay Katrina..

"Uy Rian ingat kayo ah.. ingatan mo rin yang si Katrina.. sige ka pag ya  umano.. lagot ka atsaka no PDA ok?" Sabay tanggal ng braso niya kay katrina..

"Sigeh ba.. basta balitaan mo ako sa Facebook.. tsaka.. pag uwi mo.. pasalubungan mo kami ng chocaltes ah?" Sabi ni Rian

" Sigeh ba!" Sabi ko..

Susunod kong kinausap si Katrina..
"Uy Kat.. Ingat ka ah.. Atsaka wag mong iwanan tong is Rian.. Dun worry Loyal yan.."

" Kaw talaga Vince"

Kasunod kong kinausap si David
" David... Pakabait ka ah.. Stay healthy, Stay smart.. basta balitaan mo ko kung pang ilang top ka na ah"

"Sure!"

Lastly kong kinausap si Bianca,.

" Bianca...... If..uh... anything.... happens to you... just uh....."
Di ko natuloy ang sasabihin ko at lumapit siya sa mukha ko..

Sa paglapit niya nagkadikit ang kanyang labi at ng aking labi(naks naman ang kisss!!!!)

Pag layo niya Binulong niya sakin..

" Mag ingat ka ah"

At tuluyan na kong namaalam.. pumasok na ako sa airport at sumakay sa eroplano,..

Pag sakay sa eroplano...

Na amaze ako.. First time ko kasi sumakay ng eroplano kasama ng kapatid ko...

Habang nasa ere kami, Binuksan ko ang bintana..maaraw... mga 2:30 ng hapon..

Pagtigin ko sa baba ay nakita ko ang bahay namin...no seriously.. nakita ko talaga ..

And onti onting nawala ang nakikita kong lupa ng pilipinas....

The End...

Well that is quite interesting... This
book us a dedication for my previous classmates.. and now that i've migrated to other places.. i really miss all of them..

Anyway stay awesome... And dont forget to vote...

THANK YOU ALL OF YOU!

SALAMAT