Unexpected ( Taekook 18+ short-story)

Unexpected 4

Jungkook p.o.v

Wszyscy jesteśmy sierotami i dorastaliśmy razem w sierocińcu w Busan. Ja i Yoongi hyung byliśmy najlepszymi przyjaciółmi, tak jak Hoseok i Jimin. Namjoon zawsze przebywał z nami wszystkimi, a Jin hyung dbał o nas jednakowo, była jeszcze jedna osoba w naszej grupie. Moja pierwsza miłość, Min Taehyun, siostra Yoongiego hyunga. Była piękna i miała czyste serce, pełna życia. Nasza siódemka zawsze trzymała się razem bez względu na to, co się działo. Wszystko w naszym życiu szło gładko, ale nie wiedzieliśmy, że sierociniec był tylko przykrywką dla organizacji podziemnego handlu ludźmi . Ci skurwiele dostarczali dziewczynki i chłopców, ale utrzymywali swój status jako czysty przed społeczeństwem.

Pewnej nocy ośmiu mężczyzn z naszymi dwiema opiekunami przyszło do naszego pokoju, obserwując część męską i część żeńską, które zajmowały przeciwne strony pokoju. Jeden z nich podszedł do Taehyun noony.

Noona zawsze wcześnie kładła się spać, więc już spała, złość buzowała w moim ciele, gdy te dranie zaczęły dotykać jej twarzy. Reszta tak jak ja nie spała, więc też to widzieli. Yoongi hyung spojrzał na mnie i zacisnął szczękę w złości. Jeden z nich podał jakąś teczkę naszym opiekunom i podniósł noonę w stylu ślubnym. Nie mogłem już wytrzymać i wstałem z łóżka, a Yoongi wrzasnął na nich " Gdzie zabieracie moją siostrę?"  Ale oni nawet nie spojrzeli na nas i ruszyli w stronę drzwi. Wszyscy czuliśmy, że coś jest nie tak. Próbowaliśmy ich zatrzymać, ale czterech pozostałych ochroniarzy zablokowało nam drogę. Zaczęliśmy ich pytać, ale nasi wychowawcy powiedzieli nam, że noona już tu nie mieszka bo te cztery osoby adoptowały ją, następnie wyszli zostawiając czterech facetów z drugiej strony drzwi.

Od jutra nie mogłem jej już zobaczyć. Myśląc o tym moje serce wykrzywiało się w bólu. Nie mogłem zobaczyć jej pięknego uśmiechu każdego dnia. Jej głupie żarty pełne niewinności. Łzy zaczęły formować się w moich oczach, podczas gdy Jimin poklepał mnie po plecach, ale również miał załzawione oczy. Jin hyung płacząc cicho schował głowę w piersi Hoseoka, podczas gdy Yoongi siedział na łóżku, powstrzymując się od płaczu. Nie mogliśmy nic zrobić, bo to była dla niej dobra opcja. Będzie mogła żyć szczęśliwiej i w cieniu miłości rodzicielskiej. Dobry styl życia ,rodzina, ona na to zasługiwała.

Ale Namjoon po chwili zadumy powiedział
" Chłopaki, myślę, że coś tu musi być nie tak... mam na myśli, kto do diabła idzie do sierocińca o 23 w celu adopcji. Nie sądzicie, że to dziwne? Nie podoba mi się ich osobowość. Patrzyli na nas jak na jakieś zdobycze. Czuję że coś jest nie tak."

Nasze spojrzenia natychmiast zwróciły się w jego stronę. Namjoon miał rację. Strach przebiegł przez całe moje ciało, gdy pomyślałem o tym że Taehyun może stać się krzywda.

Yoongi hyung odpowiedział mu " Co masz na myśli Namjoon? Moja Taehyun, moja siostra będzie..." Ale przerwał mu przeszywający ucho krzyk. Moje serce prawie zatrzymało się po usłyszeniu tego krzyku, ponieważ należał do mojej noony.

" Hyung, co się dzieje? Dlaczego ona krzyczy?" Yoongi wstał z łóżka i oboje pobiegliśmy do drzwi, jednak mężczyźni nie pozwolili nam wyjść na zewnątrz.

" Proszę dajcie nam wyjść. Moja siostra. Chyba została ranna. Krzyczała minutę temu." Nawet nie wiedziałam, że płakałam. Jimin przytulił mnie i głaskał moje plecy, ale te dranie nie pozwoliły nam wyjść. Zaczęliśmy ich błagać, ale oni się z nas śmiali mówiąc podczas palenia papierosa

" Nie martwcie się o nią dzieci. Doskonale zaopiekowali się nią jej nowi mistrzowie. Po prostu idźcie spać, i nie irytujcie nas bardziej."

Ale Yoongi hyung wpadł we wściekłość i uderzył jednego z nich . Oni również się wkurzyli i zaczęli go bić. Wszyscy próbowaliśmy ich powstrzymać i wezwać naszych opiekunów, ale żaden z nich nie przyszedł. Kolejna fala krzyków ogarniała cały pokój, wypełniając strachem nasze ciała. Yoongi hyung i ja jakoś uciekliśmy, podczas gdy reszta próbowała odwrócić ich uwagę. Jej krzyki dochodziły z tego pokoju, do którego opiekunowie nigdy nie pozwali nam wchodzić. Natychmiast rzuciliśmy się biegiem w jego stronę, wpadliśmy do środka, a moje serce pękło na tę scenę, gdy Yoongi hyung upadł na podłogę, trzymając rękę na ustach, żeby nie płakać...