Evet sevgilisi vardı ve mutluydu. Bu her halinden belli oluyordu bazen halamlara gelirlerdi otururduk falan bu arada halam da olmak bana çok huzur verirdi o zamanlar hala böyle ama eskisi kadar değil tabi ki. Neyse bi gün geldiler morali bozuktu anlamıştım kavga ettiklerini içim acıyordu onun üzüldüğünü görünce tamam bi yandan ayrılmasına seviniyordum ama diğer yandan onun canının yanması benim canımın yanması demek. Evet ayrıldılar konuşmaya başladık tekrar konuşurken çok zaman geçirdik. Çok fazla güzel anılarımız oldu. Belki de hayatım da en çok mutlu olduğum nadir zamanlardandı onunla geçirdiğim her saniye. Bana sürekli aramızda asla aşk diye birşey olmaz diyodu ama ben ne yapsam da kabullenemiyordum bu durumu ben inanıyordum hala inanıyorum ve sanırım inanmaktan da hiç bi zaman vazgeçmedim, inanmak başarmanın yarısıdır hayat bu karşına ne çıkaracağı belli olmuyor ama ben inanıyorum herşeye rağmen sonuna kadar da bu böyle devam edecek..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENGESİZ
Romanceşimdi, yazım kurallarına hiç dikkat etmem öncelikle onu bildirmek istiyorum. hikaye de olmıycak bi aşk hikayesini anlatıcam. aslında kendimi biraz da, gerçekte yaşanan olayları yazıcam. Tüm hakları saklıdır.
