O zamanlar kimseye anlatamazdım kendimi bende defterlerimin aralarına, son sayfalarına ve bomboş bir kareye içimi anlatırdım bilmiyorum, rahatlatırdı beni çünkü bana hiç karşılık vermezdi ben ne dersem oydu. Bazen artık yazarken kendimi tutamaz ağlardım tabi kaç gözyaşı döküldü bilmiyorum ama senin her zerren için sorun olmadığını adım gibi biliyorum, her neyse işte bazen çok güzel bazen çok kötü günler geçiriyoruz zaten hep iyi olsaydı ne anlamı kalırdı ki? Yarıyıl tatili gelmişti kuzenlerim falan gelmişlerdi ailecek yakın olduğumuzdan sürekli beraberdik çok imkansız bi aşk ama gönül bu dinlemiyor. Neyse beraber bi alışveriş merkezine gittik tamam güzel hoşta sonuçta hiç bişeyin kızlar bakıyo bişey diyemiyosun, o bakıyo kızlara yine bişey diyemiyosun sonuçta onun hiç bişeyi değilsin. Neyse güzel gündü ama tabi biraz da yorucu yanında sürekli haberi var sevdiğinden ve elinden hiç birşey gelmiyo en zoru da bu olsa gerek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENGESİZ
Romanceşimdi, yazım kurallarına hiç dikkat etmem öncelikle onu bildirmek istiyorum. hikaye de olmıycak bi aşk hikayesini anlatıcam. aslında kendimi biraz da, gerçekte yaşanan olayları yazıcam. Tüm hakları saklıdır.
