Burası bir yapboz ve biz de içende ki kayıp parçalarız.
Uzun zaman sonra hayatımda ilk defa hiçbir şey yapmıyorum. Kimseye haber vermeden bir sahil kenarına geldim ayakkabılarımı çıkartıp yanıma koydum ve denizin hırçın dalgalarının en yoğun şekilde kıyıya vurduğu taraflardan birinde bir yandan yanımda getirdiğim içkiyi yudumluyorum bir yandan da son 6 ayda boktan daha beter bir hal alan hayatımı sorguluyorum.
Ne ara bu hale geldim ne ara bu kadar işler benim kontrolüm dışına çıktı bilmiyorum. Halbuki 6 ay önce gerçekten çok güzel ve mutlu bir hayatım vardı taa ki babam her şeyi mahvedene kadar.
Bazı kız çocukları için babası en büyük şansıdır benim içinse babam en büyük şansızlığım. Kendimi bildim bileli hiç babamla mutlu bir anım olduğunu hatırlamıyorum. Benim babam hiçbir zaman bana karşı sevgi dolu, anlayışlı bir baba değildi. Aksine yaşadığı en ufak aksilik için bile beni suçlayacak türden biriydi. Benimle hiçbir zaman bir bağı olmadı hiçbir zaman babalık yapmadı. Yıllarımı onunla aynı evde iki yabancı olarak geçirdim.
Hem bütün zamanımızı beraber geçiriyorduk hemde hiçbir zaman beraber değildik. O benim hayatımda hep öylesine var oldu. İlk başlarda ona bunun için çok kızsamda benim için anlamını yitirdikçe kızgınlığım da geçti. Hep düşündüm beni neden sevmediğini yeterince çalışkan olmadığım için mi yada çok konuşuyorum diye mi, belki de onu sorularımla boğuyorum diye. Ancak asıl sebep bunlardan biri değildi.
Babam beni sadece erkek olmadığım için sevmemişti bunu ilk defa açıkça söylediği zaman hayatımda ki en büyük hayal kırıklığını yaşadım zira beni yaramazlık yapıyorum diye sevmese bu bile daha geçerli, daha kabul edilebilir, daha elle tutulur bir sebepti benim için.
Babamın düşüncesine göre sadece erkekler bir şey başarabilirdi. Erkekler güçlüydü, bilgiliydi. Biz kadınlar sadece ayak bağıydık. Bütün hayatım bunları dinlemekle geçti. Kendimi hep bir hiç gibi hissettirdi bana senden bir halt olmaz diyerek.
Ancak yinede bana vurduğu en büyük darbe bunlar değildi hiçbiri annemi öldürmesi kadar yakmadı canımı. Annem benim her şeyimdi ve babam onu benden bir gecede öylece aldı...
3 Aralık 2007
Kış mevsimin henüz yeni yeni başlamasıyla beraber hava yavaş yavaş iyice soğumaya başlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Parçalar
Mystery / ThrillerHer katilin kendinden daha zayıf bir kurbanı daima vardır. Bazıları kurbanlarını kandırarak tuzağa çeker. Onları yavaş yavaş ve canını yakarak yok eder. Birde bu oyunda katilim diyip aslında kurban olanlar vardır. Her iki türlü bu oyun bir tarafın z...
