-TAMAMLANDI-
Merhaba~
Bir DekuBaku aşk hikayesi yazmayı denedim;
-Animeden tek farkı 3. sınıf olmaları
-(+18) Smut içerikli fazlasıyla
-Deku seme Kacchan uke
"Animedeki halleriyle tamamen aynı.
Gerçek kacchan, gerçek deku."
(İlk kitabımdır, acemil...
Çalan alarma küfürler ederek, avcumdaki patlama ile sehpa'nın üzerinden yere fırlattım.
'Yine sikik bi alarm almak zorundayım!' diye düşünerek yataktan doğruldum ve boş boş etrafa bakındım.
Elim istemsizce yatağı yoklarken, artık deku ile kalmadığımı hatırladım.
'Nasıl olsa her fırsatta üzerime atlıyor, yokluğunu aratmaz, tch!' Kafamı sallayıp düşüncelerimi dağıtarak banyoya girdim.
Güzel bir duş alıp rahatlayarak üstümü giyindim ve kahvaltı için aşşağı indim. Masaya vardığımda, deku'nun daha gelmemiş olmasına takılırken, kiri'nin el etmesiyle oraya yöneldim.
Kirishima: Oi günaydın bakugou.
"Günaydın" diyerek yanına oturdum ve yemeğe başladım. O sırada aşşağı yarım piç ile deku'nun indiğini görerek kaşlarımı çattım. Sonrasında dünkü konuşmamız üzerine sinirimi bastırarak önüme döndüm.
Deku, uraraka ve dört gözün yanına geçerek yemeğe oturdu..? Bana bir kez bile bakmadan, hatta aptal gülümsemesi ile ismimi söylemeden yerine geçmesi çok garipti. İç çekip umursamadan yemeği bitirerek odama geri çıktım.
'Bende onunla göz temasına girmeyeceğim' diye düşünerek yine kendi içimde rekabetimi oluşturmuştum.
Fakat gün boyu neler olduğunu anlayamadım?!
Normal dersler bitmiş, kahramanlık derslerine başlamak için aşşağı inmiştik. Ders aralarında ve yemek molasında deku yanıma gelmemişti.. Hatta göz teması bile kurmamıştı?!
'Siktir! Neler oluyor, neden bana yaklaşmıyorsun?' diye düşünürken kiri, elini omzuma atarak bana seslendi.
Kirishima: Oi bakugou? İyi misin, dalgın gibisin?
Kacchan: Tch! İyiyim be! Omzumu çekip, arkamı döndüm ve kostümümü aldım. O sırada deku'da giyiniyordu... Lanet olası gözlerimin önünde üstü çıplaktı!..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kostümümü hızla giyerek odadan çıktım. 'Bana yaklaşmayıp, üstüne herkesin içinde böyle nasıl gezer?!'
Sinirle kafamı dağıtmaya çalışıyordum ki, kiri ile beraber onunda sahaya çıktığını gördüm. Beraber gülüşerek buraya doğru geldiklerinde, Aizawa sensei'de arkalarından gelmişti.
Aizawa sensei: Bu gün, yapmakta zorluk çektiğiniz veya tam olarak kavrayamadığınız özel hareketlerinize çalışacaksınız. İsteyenler eşleşip birlikte çalışabilir, isteyen bireysel. Gözetmen olarak köşede olacağım. Sorunuz olursa yanıma gelin.
Diyerek köşesine geçti.
Bende kiri'ye dönerek işaret verip yanıma çağırdım. Beraber çalışmamız ikimiz içinde iyi oluyordu çünkü aynı anda özgünlüklerimizi geliştirebiliyorduk.
