DEKU'DAN KACCHAN'A

48. bölüm -Final

(Bölüm yazar'ın gözünden olacak, çünkü ikisininde duygularını aynı anda belirtebilmek istedim, umarım begenirsiniz)

*1 sene sonra*

*Yazar'ın gözünden*

UA'dan mevzun olduktan sonra, Pro Hero olarak görevleriyle ilgilenen deku ve kacchan. Şuan farklı yerlerde villianlar ile savaşarak halkı koruyorlardı.

En iyi Hero sıralamasında ilk 10 kahraman arasından 1. ve 2. olarak yerlerini almış, hedeflerine en iyi şekilde ulaşmışlardı.

İkisininde akşam için planları olmasına rağmen, şuanki odak noktaları karşılarındaki kötü yaratıktı.
Farklı yerlerde olsalarda, sadece onlar değil, bu saniyelerde her mekana ayrı bir villian saldırısı gerçekleştiğinden dolayı, bütün 1-A sınıfı görev başında savaş halindeydi.

Kısa süre içinde ünvanlarına yaraşır şekilde 1. Ve 2. Kahraman olarak, ikiside hakkından geldiği kötüyü polislere teslim etmiş, akşam için evin yolunu tutmuşlardı.

Mevzun olduklarından beri, ayrı eve çıkmışlar ve beraber yaşıyorlardı...

İkiside hala aynı, deku fazlasıyla sevimli ve bir okadar atılgan. Kacchan ise sinirli fakat duygularını kabul edip açıkladığından beri, daha uysal bir haldeydi.

Değiştikleri tek nokta; her geçen gün aralarındaki güçlenen bağ nedeniyle, karşılıklı olarak durmaksızın artan sevgileriydi.

...

Deku eve vardığı gibi, kapıyı çaldığı anda kalbi patlayacak kadar hızlı atmaya başladı.

Bugün özeldi, birinci seneleriydi ve o planını çoktan yapmıştı.

Takım elbisesinin kollarını düzelterek, kapının açılma sesiyle ellerini tekrar aşşağı bıraktı. Yavaşça açılan kapıyla gözleri parlarken, bir anda karşısındaki manzarayla şok oldu.

Sarı saçları hala diken diken, ama özenle yapılmış. Aynı şekilde takım giymesiyle beraber, kırmızı gözlerde şaşkınlığa uğramışcasına karşısında duruyordu.

Kacchan'ın planıda ona sürpriz yapmaktı. Fakat kapıda bile yeşil gözlere bakarken, yutkunarak şaşkınlığını gizleyemedi. Bu durum ikisine de sürpriz olmuştu...

Duraksamalarının ardından kacchan kenara çekilerek dekuya yol verirken, deku içeri geçerek bozmadan planını sürdürmeye devam etti.

Girdiklerinde salona geçerek ayakta durmuş birbirlerine bakıyorlardı...
Sessizliğin üzerine iki taraftan daha atılgan olan deku, elini uzatarak kacchan'ın elini tuttu.

Konuşmaya başlamasıyla kacchan'ın kırmızı gözleri, yeşillere kilitlenmiş, ve kalbi hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu.

Deku'nun sürprizini merak etsede, kendi sürprizide biraz dikkatini dağıtıyordu.
Fakat konuşmaya başlayan yeşil saçlı ile bunu unutarak odaklandı.

Deku: Kacchan, hatırlarsın sınıfla beraber bir çok geziye gittik. Bir keresinde benim doğum gününden önce gittiğimiz küçük bir kasaba vardı. Hatta orda sınıfa yanlışlıkla sevgili olduğumuzu  açıklamıştım...

Kacchan: Hatırlıyorum, yine aptallığın başa bela olmuştu.

Kıkırdayarak ellerini dahada sıktı deku,

Deku: O zamanlar aptaldım evet, aşkından aptal olmuştum.

Kacchan: Sen hala aptalsın lanet inek. Benim aptalı'm.