Because //{Completed}

010🔺

🔺 ဒီအပိုင်းကိုတင်ဖို့အတွက်အချိန်အများကြီးစဉ်းစားလိုက်ရပါတယ်။ ညအိပ်ရေးပျက်ခံရေးထားတာမို့ ပြန်မဖျက်ချင်တာနဲ့တင်လိုက်ပြီ။ကိုယ်ဘာသာပြန်ဖတ်ကြည့်မှ 21+လောက်ဖြစ်သွားလားမသိ။တကယ်လို့ ဒီအပိုင်းနဲ့ပက်သက်ပြီးပြောစရာဖြစ်ခဲ့ရင် ပြန်ဖျက်ပါမယ်။ ဇာတ်လမ်းအပေါ်အများကြီးမသက်ရောက်နိုင်တာမို့ မဖတ်လည်းရပါတယ်။ ဖတ်လို့အဆင်မပြေခဲ့ရင် sorry pr🔺

********
ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ပေါ်ကဖယ်ခွာသွားပြီး ထရပ်ကာ တဘတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်လျှင် သူ့ရဲ့တက်ကြွနေတဲ့အရာက ခါယမ်းထွက်လာသည်။
သူ့အသားချောင်းက အညိုရောင်ဘက်သန်းပြီးတော့ ခရမ်းရောင်သွေးကြောတွေထနေတဲ့အရာကြီးက ရှောင်းကျန့်လှုပ်ရှားတိုင်းမှာ ထောင်မတ်တုန်ခါနေ၏။
ဆီးခုံစပ်မှာ မရိတ်သင်ပဲထားတဲ့အ‌မွေး‌တွေတစ်လျှောက် နို့နှစ်ရောင်အရာတွေကပ်ညိနေလျှင် ရှောင်းကျန့်ကအဲ့တဘတ်နဲ့ပဲ ဗိုက်ပေါ်‌ရော ပေနေတဲ့အရာတွေကို သုတ်ပြစ်ပြီး လွှင့်ပြစ်လိုက်လျှင်ရိပေါ်တံတွေးမြိုချမိသည်။

" ဘာလည်း？ကြည့်လို့မ၀သေးဘူးလား ?"

ရယ်သံစွက်မေးလာလျှင် ရိပေါ်မျက်တောင်ကိုနှစ်ချက်မျှခတ်ကာအကြည့်လွဲရ၏။မှန်မကြည့်တောင်ကိုယ့်ဘာသာခန့်မှန်းမိသည်။ဘယ်လောက်တောင်သူ့မျက်နှာရဲတွတ်နေလိုက်မလည်းဆိုတာ။
ဘယ်လို့ကြောင့်သူ့အရာကိုအကြည့်မလွဲနိုင်ဖြစ်သွားလည်းမသိ။သူသိတာတစ်ခုက ကြည့်ရုံနဲ့ပင် တွန့်မိသည်။

အထဲကအရာတွေစွန့်ထုတ်လိုက်ရတာမို့ပင်ပန်းစွာပျော့ခွေနေမိလျှင် ရှောင်းကျန့်က အနားကိုတိုးကပ်လာကာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီ ဖိကပ်နမ်းလာသည်။

‌ရိပေါ်ရှောင်လည်းမရှောင်နိုင်တော့။သူပြုသမျှနုရဖို့သာရှိတော့သည်။နှစ်ယောက်လုံးက ၀စ်လစ်စလစ်အနေအထားနဲ့မို့ ရိပေါ်သူ့ကိုရဲရဲမကြည့်ရဲတော့။
မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ထားပြီး သူချစ်နေသမျှကိုသာ ရင်ဖိုစွာခံယူမိသည်။
‌
ရှောင်းကျန့်က နားရွက်ဖျားတွေဆီငုံ့ကာ စုပ်ယူလျှင် ရိပေါ် ပုခုံးတွေကြုံ့ထားမိသည်။ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ် ကို အုံ့မိုးလျက် နှုမ်းရှုပ်နေတာကြောင့် သူ့အရာမာမာကရိပေါ်ကိုတွန်းတိုက်မိလျှင်မနေတတ်တော့။