Just Us

"we met (2)"

CHESKA'S POV

Nakarating na kami kung saan kami
Dapat pumunta...
Bumaba na'ako sa kabayo at pinagmasdan ang paligid.

Andito kami ngayon sa  bulubundukin.....

Ito ay isang isla kung saan napapaligiran ng mga bundok.

Totoo nga ang sinabi ni deene, isa itong paraiso.

Malawak at tanging kaming dalawa lamang ang natitirang tao dito.

At sa pag-agos ng tubig ay kasabay nito ay ang huni ng mga ibon sa himpapawid.

Kahit sa mga oras lamang na ito,naramdaman kong maging malaya.

kahit sandali lamang.

"Nagustohan moba ang natawin binibini?" Sambit ni deene ng sandaling mai-ayos nyana ang pwesto ng kanyang kabayo.

Malilim ng kaunti ngunit kahit ganoon,tanaw paden ang magagandang anggulo sa islang ito.

"Sobra..." wala sa sarili kong sambit dahil patuloy ko padeng pinagmamasdan ang dagat at ang araw...

"Maraming salamat sa pag dala sa'akin dito deene." Pagpapasalamat ko...

"Ngayon ko lamang nasilayan ang mga mata mong sabik sa ganitong tanawin.." sambit nito habang nakatingin sa malayo...

"Ngayon kolamang kasi nasilayan ang ganda ng aking kapagiliran." Agad naman itong tumingin sakin.

"Anong ibig mong sabihin binibini?" Tanong nito..

"Hinde ako pinapayagang lumabas ng aking ama,tila takot na takot na ako'y makawala,ngunit ang gusto ko lamang ay masilayan ang mundo..."

Mundong simula noong bata ako ay hinahanap hanap ko.

"Dahil andito na'ko hinde ako papayag na hinde mo makita kung gaano kaganda ang mundo." Sambit nitong muli....

"Lilibutin natin ang mundong magkasama... ano? Sasama kaba?" Tanong nito sa'akin at sabay inilahad ang kanyang kamay...

Na tila ba inaaya akong takbuhan lahat ng pumipigil sa'kin para maging malaya.

"Tara?" Sabi ko ng sandaling hawakan ko ang kanyang kamay....

Iniwan muna namin ang kanyang kabayo at nagsimulang pumunta papuntang pang-pang...

"Ay! Bakit ako'y iyong binasa!" Sigaw ko dito dahil ako'y tinalsikan ng tubig dagat.

"Hinde ko ATA sinasadya binibini!" Sigaw nito dahil binasa konaden sya.
Hinde pwedeng ako lamang.

"Tumakbo kana binibini! Dahil pag ika'y aking nahabol babasain kita!" Sigaw nito kaya tumakbo ako ng mabilis!

-

Sobrang saya nang araw na ito....
Pakiramdam ko sya lang ang
Nakagawang pasayahin ako ng ganito.
Naniniwala na ako sa sinabi nyang

-takbuhan naten ang mundo.

Mag gagabi na kaya kami ay uuwi na,hinde ko paden masabi ang nararamdaman ko ngayon..
Sobrang ang aking pag ka tuwa sa mga oras na ito.