23

222 6 0
                                    

Dedicated to GorgeousMhica

/Chapter 23- Mga Tanong/

The midterm exams was nearly coming and I have to review my notes thoroughly. Napapatanong na nga lang ako nang paulit-ulit sa sarili ko kung tama ba talaga itong landas na tinatahak ko. If this engineering was really meant for me.

Totoo nga ang sinasabi ng iba na kapag nasa engineering course ka ay para ka nang pinapatay paunti-unti. I abused myself reviewing and studying my notes until midnight and sometimes, I would just sleep in 3AM.

Nag ring ang cellphone ko kaya naman ay sinagot ko iyon kaagad. No one would call me late in night except from him of course. Panigurado rin kasing busy ang mga kaibigan ko ngayon o baka naman ay nagre-review na rin.

"Still up, huh?" natatawa niyang saad sa kabilang linya.

"Hindi, baka isang kaluluwa lang 'tong kausap mo. Doople ganger," I joked and laughed a bit.

Natawa rin siya sa kabilang linya nang dahil doon. "Still can't sleep?" I asked.

Inilagay ko sa gilid ang aking cellphone dahil may sinasagutan pa akong worksheet sa calculus at modyul naman sa KomFil. Ganito naman ang set up talag namin halos gabi-gabi.

"Yeah," he boredly said. "Maybe because you're still thinking of me this late at night," he joked again that made me rolled my eyes.

"Ang feeling mo naman po," natatawa kong sabi sa kaniya.

"What are you doing?" tanong niya sa akin.

I heard that he strum a guitar.

"As usual, fucking worksheet from Calculus and at the same time I am going to answer the module in KomFil." sagot ko sa kaniyang tanong. "Ikaw? You're playing guitar, aren't you?" I asked and smiled even though he can't see it.

"I'm going to sing while you're answering your worksheet and modules. Is that okay, baby?" malambing niyang tanong sa kabilang linya.

Napangiti akong muli dahil doon at kinilig. Kung nandito lang siya ngayon sa tabi ko ay baka nakita niya na naman kung paano kiligin ang Savannah Caroline.

Pakasabi ko no'n ay diretsong nakatingin si Jim sa aking mga mata. I badly wanted to looked away but I can't. His face is pretty serious and blank. Ni-hindi ko tuloy mawari kung ano ba ang nasa isipan niya ngayon.

"Tsk, kinikilig ka na naman diyan," sambit niya nang hindi ako sumagot sa kaniya.

"Ang feeling!" napataas ang aking boses kaya natawa siya. "I'm answering my worksheet, okay? Huwag kang masyadong umasa," tugon ko sa kaniya.

"Really? Then, can you take a selfie and send it to me?" he requested.

Shocks! He never failed to made me blush!

Hindi na lang ako umangal at saka nag-send sa kaniya ng aking litrato. He instantly heart react on it and replied that I looked so tire yet still pretty.

"Binobola mo lang yata ako," suway ko sa kaniya.

"I never lied and never will, Sav." sambit niya sa kabilang linya. "Remember that my father is a psychologist and because of that, I can't instantly lied on him. He was always rebuking me with his boring philosophies in life." reklamo niya.

"Matulog ka na, matagal pa ako rito." sambit ko sa kaniya pero makulit siya eh. "Hihintayin kita," sabay naming sabi dahil ganoon naman siya palagi.

"You are now memorizing my words and actions." he gently said and I can feel that he was smiling.

"And I might say that you were already shaking your head because I copied you," I told him and laughed.

Scrutinizing Myself [Engineer Series #3]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon