Yaklaşık on dakika muhabbet ettikten sonra Handan teyze kapıdan çıkıp bizi yalnız bıraktı. Tam ağzımı açıp bağıracakken Mert elini dudaklarımın üstüne koydu ve beni yatağına oturttu." Annemi yıllardır ilk defa gülerken görüyorum ve bunu bozma mutlu olmasını istiyorum o kadar yanındayken sevgilim gibi davran yoksa yeter"dedi. Yeterince kafam karışmıştı ama Mert in sinirli hali gözümün önüne gelince susmak daha mantıklı geldi ve olumlu anlamda başımı salladım.Mert dolabına doğru yönelip siyah bir tişört çıkardı. Üstünü degistireceğini anladığımdan kafamı hemen yan tarafta duran gitara çevirdim. Eskiden uğramıştım ve çok güzel çaldığımı söylemelerine rağmen pek elime almam belki de babamın ayda yılda bir attığı kartpostal ve geçen yıllarda gönderdiği gitar yüzünden. Tüm kötü anılar beynimde saniyeler içinde yerini alırken gözlerim dolmuştu. Mert in omzuma dokunmasıyla kafamı ona çevirdim. Ne olduğunu anlamak için yüzümü inceliyordu ."iyi misin Merve ?" İlk kez onu bu kadar ilgili gördüğüme bile sevinememiştim bu kadar aciz olmaktan nefret ederdim hep sessiz kalırdım yeniden terk edilmekten korktuğum için belkide çok nadir olarak bağlanırdım. Arkadaşlarım hep olmuştu ama onları kendi acılarımla üzmemek icin belli etmezdim bile. Zoraki bi gülümsemeyle Mert in gözlerine baktım "hazırsan çıkalım " dedim ilk sorusunu görmezden gelerek. Ayağa kalkıp kapıya yöneldim odadan çıkmak uzereyken Mert in elleri ellerime kenetlendi. İlk defa bu kadar hızlı atıyordu belki kalbim .. Bana bakmadan yürüyen Mert e bakıp gülümsedim .
Aşağı indiğimizde Handan teyzeye sarılıp çıktık ilk kez bu kadar içten sarılan birini görmüştüm. Gerçek bir anne gibi belki de hem anne hem baba sevgisini tam olarak alamadığım için belkide ...
Mert arabaya çoktan binmişti onun gibi bir öküzden kapımı açmasını beklemek saçma olurdu. Hemen arabaya binip radyoyu açtım Pinhani'nin Ya sen olmasaydın şarkısı çalarken kendimi çok huzurlu hissettim gerçekten insana huzur veren bir şarkıydı. Yavaş yavaş şarkıya eşlik ederken bulmuştum kendimi Mert gözlerini bana dikmiş bakıyordu uzun zamandır şarkı soylemediğim için sesim kötü çıkmıştı belki de. " Özür dilerim rahatsız ettim sanırım " deyip önüme döndüm. Mert tepki vermeden yola devam etti bu gerçekten kırıcıydı onu umursamayıp gözlerimi kapadım.Gözlerimi açtığımda nerde olduğumu anlamak zor olmuştu. Sahil kenarında bir arabanın içindeydim. Kafamı oynatınca boynumdaki sancıyla orayı tuttum. Telefonu alıp saate baktım. Inanmıyorum gecenin 3 ü ve ben bu saate kadar hayvan gibi uyumuşum. Hizla arabadan çıkıp etrafa bakındım etrafta görünmüyodu . Beni bu gece yarısı ıssız bir yerde yalnız bırakma ihtimali gerçekten ürkütmüştü beni. Telefonumu elime alıp hızla Mert i aradım. Onun numarasını almayı iyi ki akıl etmişim diye geçirdim içimden. Telefonun açılmasıyla arkadaki sesler kafamı karıştırdı " Alo ne var Merve ?" dedi " B-ben şey en son yoldadık şimdi neresi olduğunu bilmediğim bir sahildeyim nerdesin ?" Diyebildim bu titreme kesinlikle korkudan değildi anormal derece soğuk olan havadandı. " Yanımda uyuyunca seninle ugrasmak istemedim arabayı bıraktığıma dua et anahtarlar bende tabi 1 saat yürürsen anayola çıkarsın iyi eğlenceler " deyip yüzüme kapattı adi herif ,psikopat hangi normal insan gecenin bu saatinde bir kızı ıssız bir yerde bırakır ki ?
Yaklaşık yarım saattir yürüyorum ve etrafta kimse yok hala ana yola çıkmak yerine daha ıssız yerlere geldim dağ gibi bir yere tırmanıp etrafıma baktım kimse görünmüyodu telefonu elime alıp yeniden Mert i aradım " Nerdesin sen ?" içimde büyük bir mutluluk oluştu Mert beni almaya gelmişti demekki " şey gelmezsin sandım yarım saattir yürüyorum etrafta kimse yok ve uçurumun ordayım bekliyorum " dedim tabiki öküz cevap vermeden kapattı. Yaklaşık 10 dakikadır gelmesini bekliyodum arkamdan sesler geldiğinde Mert in yanına gitmek için ayaklandım. Arkamı döndüğümde karanlıkta yüzleri belli olmayan adamlar üstüme gelmeye başladı " siz kimsiniz" diyebildim zorlukla buldugum sesimle " Mert e selamımızı söyle "diyip üstüme yürümeye başladılar geri doğru tek adım atamıyordum hangi akla hizmet buraya tırmandım bilmiyorum. Biri ellerini tişörtüme geçirip kollarimdan tuttu diğer ikisi geride durup izlemekle yetiniyorlardı. O iğrenç dudakları boynumda hissettim kendimi hiç bu kadar aciz hissetmemiştim bağırıp yardım çağırmak istiyordum fakat sesimi çıkaramadım. Bunu bana yapmalarına izin veremezdim elleri arsızca üstümde gezen herifin hassas yerine sağlam bir tekme geçirip uçurumdan attım kendimi arkadan MERVE diye bağıran bir ses bırakıp kendimi suya bıraktım. Buz gibi bir zemine düşüp karanlık içine çekti beni o an aklımdan geçen tek şey Mert in iyi olmasıydı.