Liefde is goed?

Die jongen

De volgende ochtend word ik wakker. Met mijn suffe ogen ga ik aan de rand van mijn bed zitten. Ik heb afgelopen nacht bijna niet geslapen, ik moest de hele tijd aan Lotte denken met haar gebroken been en dat ik morgen dus de hele tijd alleen ben op school. Ik had dus helemaal geen zin om naar school te gaan en wilde me bijna ziek melden. Ik raapte me moed bij elkaar en besloot toch te gaan, maar eerst ging ik even douchen, aankleden en mijn make-up opdoen. Ik kleedde me uit en stapte in de douche. Ik draaide aan een knop en de douche ging aan. Automatisch begin ik na te denken. Dat doe ik altijd onder de douche.

Lotte en ik zijn al heel lang beste vriendinnen. Eigenlijk sinds onze geboorte al. We werden in hetzelfde ziekenhuis geboren. Zij was alleen drie weken ouder, terwijl haar moeder met kleine Lotte nog drie weken in het ziekenhuis lag, werd ik de laatste dag van haar verblijf geboren. We zaten op dezelfde peuterspeelzaal, dezelfde basisschool en nu de dezelfde middelbare school. We zaten allebei in de vierde van VWO en deden bijna alles samen. Onze moeders vonden het super leuk dat we al zo lang vriendinnen waren. Natuurlijk hadden we wel eens ruzie en dan konden we elkaar ook echt negeren ,maar we maakten het dan weer snel goed. We zijn allebei 16 jaar. We lijken allebei op elkaar ,maar ik heb lange blonde lokken en blauwe ogen en zij bruine lokken en bruine ogen.

Na een tijd draaide ik de knop van de douche om en de douche ging uit. Snel droogde ik me af en liep met natte haren naar mijn kamer. Ik deed eerst een panty aan, mijn zwartje strakke rok erboven en een mint-groen los t-shirt erboven. Ik deed mijn mint-groene slee-hakken aan en liep naar mijn kast met make-up. Ik kamde mijn haren en deed mascara en eyeliner op. Zo kwamen mijn blauwe ogen beter uit. Ik liep naar beneden en deed mijn broodtrommel in mijn tas. Snel liep ik de deur uit met nog een korte "doei!" naar mijn ouders. Ik zag mijn broer al met mijn fiets staan en hij gaf hem aan mij. "ik zag dat je een lekke band had dus heb hem even geplakt voor je." zegt hij. "wat ben je toch een schat." zeg ik glimlachend. Ik geef hem een knuffel. Snel fiets ik naar school. Ik kom net op tijd de klas in en ga op mijn plek zitten. Naast mij staat een lege stoel. Ik zit in het midden van het lokaal tussen twee gangpaden in, voor en achter mij zitten nog een maar jongeren uit mijn klas. Ik ben niet echt met iemand bevriend in deze klas , alleen met Lotte. Ik maak niet zo snel vrienden, want ik heb weinig zelfvertrouwen. Meestal op een dag dat Lotte ziek is meld ik mij ook ziek. Maar nu raapte ik mijn moed bij elkaar.

Na een tijd gaat de tweede bel en loopt de lerares binnen. Er loopt ook een jongen achter haar aan. Hij heeft glanzend bruin haar, op zijn voorhoofd liggen nog een paar bruine plukken. Met zijn tas over één schouder gaat hij voor de klas staan. Hij heeft hele mooie bruine ogen en ik krijg een vreemd gevoel van binnen als ik even naar hem staar. Snel komt de lerares naast hem staan en zegt:" dit is de nieuwe leerling, zijn naam is Lucas en doe allemaal beleefd en normaal tegen hem." iedereen kijkt knikkend naar hem. De lerares maakt een gebaar dat hij kan gaan zitten. Er is nog maar één lege plek over, en dat is die stoel naast mij. Blijkbaar moet Lotte voortaan maar ergens anders zitten. Hij loopt naar de stoel naast mij en zegt 'heey' 'Hallo' zeg ik terug. Hij glimlacht naar mij en kijkt dan naar het bord waar allemaal sommen op staan. Hij heeft een hele mooie glimlach waarbij er kuiltjes in zijn wangen komen. Hij merkt dat ik naar hem staar en vraagt glimlachend " wat is er? Zit er soms iets op mijn wang?" wat ik dacht was :" nee alleen kuiltjes en teveel schoonheid." maar wat ik zei was "nee hoor."

De bel gaat en ik pak mijn spullen bij elkaar. Samen met Lucas loop ik het lokaal uit. Ik ga aan een tafel zitten en hij vraagt "is het goed dat ik naast je kom zitten?" ik voel een blij gevoel van binnen. Gelijk zeg ik glimlachend "ja natuurlijk, ga je gang." hij krijgt een glimlach op zijn gezicht en gaat naast mij zitten. "als ik er niet was , zat je dan alleen?" vraagt Lucas. Mijn gezicht betrekt gelijk. "ja." "dat vind ik niet kunnen voor zo'n mooi meisje." zegt hij direct daarna. Ik krijg gelijk een grote glimlach op mijn gezicht terwijl ik bloos. Ik voel mezelf rood worden ,maar dan stelt Lucas me gerust. " ik vind het schattig dat je bloost. Je hebt een mooie glimlach." ik kijk glimlachend en blosend naar de grond. Met zijn vinger laat hij mijn kin omhoog gaan. Ik kijk nu in de mooiste ogen van de wereld. Hij kijkt in mijn ogen en zegt "je hebt de mooiste blauwe ogen van de wereld." ik voel me zo goed van binnen en krijg vlinders in mijn buik. Het lijkt alsof wij de enige zijn in de aula. Alleen hij en ik. Al snel word ik onderbroken door Sanne " we hebben een tussenuur  + dertig minuten van de pauze." Lucas en ik kijken Sanne nu aan. Fijn dat we nu even vrij zijn dan kan ik iets met Lucas doen. " Oke fijn! Dan kan ik iets leuks met Esmee doen." ik kijk glimlachend naar hem. Sanne loopt vervolgens weg. Ik denk dingen en Lucas zegt ze. Hoe geweldig is dat! "kom mee , ik wil je iets laten zien." zegt hij vervolgens. Ik pak mijn tas en loop achter Lucas aan naar buiten. Voorzichtig pakt hij mijn hand. Ik voel zijn warme hand in de mijne. Ik kijk hem met een lach aan. Ik ken hem nog maar net maar ik vind hem nu al leuk. Ben in verliefd? Kan e verliefd zijn op het eerste gezicht? En de belangrijkste vraag , voelt hij hetzelfde? Wat als hij denkt dat we gewoon vrienden zijn? Nee, daar moet ik niet aan denken, gewoon aan die hand denken die in mijn hand ligt. Hand in hand stappen we richting het station. "wat gaan we doen ?" vraag ik verbaasd. "wacht nou maar af , het is maar vijftien minuten met de bus." antwoord hij glimlachend. "ik betaal wel." zegt hij.

"oke is goed" antwoord ik. Na vijftien minuten zijn we bij een soort bos gekomen. We stappen uit en lopen over een pad in het midden van het bos. Aan het einde van het pad komen we op een grote ronde plek, bedekt met grassprieten en de mooiste bloemen. Om ons heen overal bos. Hij loopt naar het midden van de ronde plek waar maar één boom staat. Opeens haalt hij een kistje vandaan. Hij haalt er een deken uit, legt 'm op het gras en vraagt "kom je nog?" ik loop richting hem en ga op de deken zitten. Samen ploffen we op de deken. We liggen nu allebei en kijken naar de lichtblauwe lucht waar een paar wolken zweven. Met mijn hand wrijf ik over het gras en over een paar bloemen. Ik pluk wat gras en gooi het daarna terug. Lucas kijkt me aan. "Je ogen zijn zo mooi." Van binnen hoorde ik mezelf 'awwhh' zeggen. Dat was zo lief. "Dankje, maar jij hebt de mooiste ogen." Ik ging op mijn zij liggen en Lucas deed hetzelfde. " je hebt niet alleen de mooiste blauwe ogen , je bent ook nog knap.. En een mooi lichaam" ik zie dat hij bloost. Ik vin het heel schattig. Ik boog mijn hoofd voorover en kuste hem op zijn wang. Zijn wang was heel warm en zacht. Hij deinst terug. "Vond je het erg?" Vroeg ik. "Nee dat niet maar..,"