YILDIZ MASALI (Tamamlandı)

27

Chris:

- Lu Fian, anne! Lanet olsun! Deyip sinirle kapıyı yumrukladı.

Kapının oraya oturup bulunduğu karanlık odaya baktı.

- Nereye düştük böyle!

Chris ve Lu Fian yan yana, büyü sayesinde ses geçirmeyen iki ayrı odadaydı. Elena ise onlardan çok uzakta bir odadaydı.

Lu Fian ayağa kalkıp karanlık odayı keşfetmeye başladı. İlerideki meşaleyi görür görmez etrafı incelemeye başladı. Fakat öyle bir odadaydı ki sadece aynalar ve aynalarda yansıyan kendisi vardı.

- Chris! Bayan Johnson!

Birden aynada bir gölge belirdi. Kadın olduğunu düşündüğü gölgeye bakmak için arkasını döndü. Ama arkasında yoktu sadece aynada gözüküyordu.

- Bayan Johnson siz misiniz? (Birden yok oluşuyla) BAYAN JOHNSON?! Burada ters giden bir şeyler var.

Birden çok yakından bir ses geldi. O kişi:

- YARDIM ET! YARDIM ET! Diye bağırıyordu.

- Kimsin sen! Neredesin! NEREDESİN?!

Birden aynaya yapışan ve yaralı halde olan sevgilisini gördü. Meşaleyi savurup o aynaya gitti.

- AİDA?! AİDA?! Deyip aynaya vurmaya, onu kırmaya çalıştı. Tam meşaleyi almış ucuyla aynaya vuracaktı ki garip bir kahkaha duyuldu.

- Bu da ne?(gözlerini kapatıp düşünmeye başladı) Aida burada değil. Başka bir tehlike olmalı. Ama Chris ve Elenaya ulaşmam için buradan çıkmalıyım, dedi ve meşaleyle bütün aynaları kontrol etmeye başladı.

Ama hiçbiri kapı değildi. Düşündü ve yere baktı. Meşalenin ucuyla yerdeki sesleri kontrol etmeye başladı. Tok sesin aksine başka bir ses duymasıyla, sert bir şekilde oraya vurdu. Vurmasıyla cam parçalara ayrıldı ve yüksek bir yerden bir yere düştü.

Yere düşmesiyle kırılan cam parçalardan biri kolunu çizdiği için acıyla inledi.

Ağzı kapalı bir şekilde konuşmaya çalışan bir ses duymasıyla kafasını oraya çevirdi.

- Bayan Johnson?

Topallaya topallaya yanına gitti. Büyüyle kapalı ağzını açtı. Elena:

- Ethan nerede?

- Bilmiyorum.

- Onu bul. Şeytan burada.

- Ne şeytanı?

- Bahsettiğim şeytan.

- Rahip olan şeytan mı?

- Evet. Ethan' ı bul, ben idare ederim. Git, gelmek üzere.

- Tamam, deyip oradan uzaklaştı.

O sırada Chris hala olduğu yerde oturuyordu. Ayağa kalkıp bir çıkış yolu aramaya başladı. Ararken bir ışık yandı. Işığın yanışıyla aynada Lisa' nın yansıması göründü. Lisaya zarar verildikçe kendisinin de zarar gördüğünü hissetti. Chris, onun gerçekten Lisa olmasıyla:

- HAYIR DOKUNMAYIN ONA?! LISA?! LISA?!

Aslında Lisa hiç orada değildi. Şeytanın yaptığı şey bir illüzyon, bir psikolojik etkiydi. Ama Chris bunu fark edemeyecek kadar gerçekçi hissediyordu. İster istemez de onu sevdiği kız sanıyordu.

Lisayı bir boşluğa doğru çektiğini görmesiyle tüm gücüyle aynaya kendini attı ve kırılmasını sağladı. Acısını umursamadan Lisayı götürdükleri sandığı yere doğru ilerlemeye başladı. Ama artık ne bir sürüklenen beden ne de başka bir şey olduğunu fark etti. Birden: