YILDIZ MASALI (Tamamlandı)

44

ŞİMDİKİ ZAMAN

Ertesi gün

Karanlık Lord' un sorunu hallolmuşken daha büyük sorunla karşılaşan Lagraveneseler evlerinde diken üstünde oturuyordu. Sarafina içinden 'Sebastian nasıl böyle hale geldi? O kalbi güzel adamın kalbini kirleten neydi de, herkese bu kadar acımasız olmaya başlamıştı?' diye düşünüp duruyordu. Fısıltıyla:

- Tanıdığım Sebastian bu değil, değildi...

Richard dalgın halde yatakta oturan eşinin yanına geçip:

- İyi misin birtanem?

- Değilim Richard. Gün geçtikçe her şey daha beter oluyor. Kızım, kızımı öldürmelerinden korkuyorum. Onun yaşaması için kendimi öldürmeme rağmen onun ölüme yakın olması beni mahvediyor.

- Bende korkuyorum hayatım. Evlat acısını bir kez daha yaşamayı bende istemiyorum. Ama ne olursa olsun kendimizi öldürmek pahasına da olsa onu yaşatacağımızı biliyorum. Lisa' m da yanımızdayken kimse bizi durduramaz.

- Durduramaz... deyip sımsıkı eşine sarıldı.

Bahçede

Lisa, sarayın her bir tarafına dağılan ailesinin aksine bahçede dövüş becerilerini geliştirmeye devam ediyordu. Çalışmaya devam ederken arkasından bir ses duydu.

- Küçük Sara...

Korkuyla arkasını döndü. Arkasında hiçbir şey göremedi. Yanlış duyduğunu düşündü ve işine devam etmeye karar verdi.

- Annesinin minik bebeği...

Aynı sesi tekrar duymasıyla yanlış duymadığına emin oldu.

- Sende kimsin? Neredesin?

Karanlık Lord yansımasını Lisa' ya gösterdi.

- Benim küçük Sara.

Lisa şaşkınlıkla:

- K-Karanlık L-Lord?

- Neden sana gözüktüğümü merak ediyor olmalısın. Korkma sana kötü bir şey yapmaya gelmedim. Sadece Sarafina' nın uğruna öldüğü bebeğini tanımak istiyorum.

- Senden korkmuyorum Karanlık Lord. Ama annemle nasıl bir ilişkiniz vardıda benimle konuşma cesaretini gösterdiğini merak etmeye başladım.

Karanlık Lord, fiziğiyle ve davranışlarıyla annesine benzeyen kıza gülümsedi. Lisa:

- Bunda gülünecek ne var Karanlık Lord?

- Annene ne kadar da benziyorsun Lisa. Fiziğinle, dik duruşunla, tavırlarınla... Bu yüzden gülüyorum.

- Hala diğer soruma cevap vermedin Karanlık Lord.

- Eskiye dayanan bir dostluğumuz olduğunu bilsen, şimdilik yeter. Annen doğru bulduğu bir zamanda beni sana anlatacaktır.

- Nedense ilişkinizin dostluktan daha fazla olduğunu hissediyorum. Umarım yanılıyorumdur.

Karanlık Lord tekrar gülümsedi.

- Belki... Seninle tanıştığıma sevindim Lisa, deyip ortadan kayboldu.

- HEY! KARANLIK LORD?! (Gittiğine emin olmasıyla) Lanet olsun, yine mi bela! Deyip kırılan hevesiyle saraya yöneldi. Ama Karanlık Lord' un dedikleri bir kere beynine girmiş ve çoktan orayı kemirmeye başlamıştı.

Lisa odasına girmek üzereyken yanından geçtiği annesini düşüncelerinden fark etmemişti. Sarafina:

- Lisa' m?