A dream come true

8. A new opportunitie.

Pov Louis

Het was echt een heil toen ik thuiskwam. Toen ik de deur open deed begon het al. "Where is Karin!" riep Harry woest. Ik keek de jongens aan die verslagen op de bank zaten. Ze hadden Harry dus niks gezegt. Fijn! "She is back to her parents." zei ik kalm. "Why!?" riep Harry kwaad. "That what she wants." ik loop in de richting van de keuken maar Harry houdt me tegen. "She wanted to stay her, that 's what she told me!" "No, that 's not true! "It is!" Ik zie hoe Harry zijn vuisten bald. Ik slik. Ik heb Harry nog nooit zó boos gezien. Dan komt Liam tussen ons in staan. "Boys relax, we.." "How can I relax!" roept Harry. "I really love Karin, but you guys ensure that she nothing would have to do with me!" Iedereen is stil. Harry rent naar zijn kamer. Liam wil wat zeggen maar houdt het toch maar voor zich. Zonder nog iets te zeggen loopt iedereen naar zijn kamer. Op mijn kamer ga ik op mijn bed zitten met mijn gezicht in mijn handen.

Pov Karin

Ik klop op de deur. Er wordt open gedaan door mijn moeder. "Karin! Waar ben je geweest?! Wat zie je eruit! Kom naar binnen. We gaan op de bank zitten. "Wacht ik haal wat te drinken." Mijn moeder geeft me wat water. "Wat is er allemaal gebeurd?" Ik wil mijn moeder alles vertellen maar het lukt niet, er komt geen geluid uit mijn keel. Dan begin ik opeens te huilen. "Ach kindje toch." sust mijn moeder. "Mam.. Ik heb een hele leuke jongen ontmoet. Heet Harry en ik vind hem echt heel leuk! Hij is lid van een band: One Direction. We waren in het park. Maar ze zijn heel beroemd en er waren meiden en Louis kwam ons waarschuwen maar toen zagen ze ons en moesten we rennen en *enorme hap lucht* kwamen ze achter ons aan. Toen waren ze boos dat ik met Harry om ging en sloegen ze me! Ze hebben me verzorgd." Even is het stil in de kamer. Het valt me op dan pappa en mijn broertje er niet zijn. "Okay, en nu een vraagje : wie is Louis ook al weer?" Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik zoek tussen de tijdschriften en neem er eentje mee. "Kijk mam, dit is One Direction. Dat is Louis. Dat Niall. Dat Zayn. Liam. En dat is Harry." "Ik moet zeggen dat je wel smaakt hebt." "Mam!" "Haha. Okay en is hij Engels?" "Ja." "En je vind hem echt leuk?" "Ja mam." "Okay, en wat is het probleem nu? Waarom moest je zo huilen?" "Omdat we morgen weer weg gaan! Ik zie hem dan nooit meer!" "Wil je hier blijven?!" "Weet ik veel!" Weer is het stil. "Waar zijn pappa en Sven eigelijk?" "Pizza halen. We wisten niet wanneer je weer terug zou komen. We waren zo ongerust." "Mam weetje ik.." De deur wordt  opengedaan en pappa en Sven komen binnen. "Karin wat fijn dat je weer terug bent!" Ik probeer een zo groot mogelijke glimlach op te zetten. "Karin, we gaan eerst eten dan ga je douchen en dan lekker slapen. Okay?" zegt mijn moeder. Ik knik en kijk naar Sven die met de pizzadozen aan het worstelen is. Ik moet zeggen dat die pizza heerlijk ruikt.

Als we hebben gegeten en ik heb gedoucht ga ik in mijn bed liggen. Dan komt mijn moeder binnen en gaat bij me op bed zitten. "Wilde je nog iets zeggen?" vraagt ze aan mij. "Wat?" "Voor je vader en Sven binnenkwamen." Ik herinner het me weer. "Weetje mam, ik wil graag iets doen met mijn leven. Beroemd worden ofzoiets. Ik wil de wereld laten zie wie ik ben. Dat ik besta. Ik ben bang dat Nederland mij dat niet kan geven. Ik ben nu al 18! In Nederland was er niks, niks bijzonders gebeurd. En nu ben ik al een paar dagen in Londen en kijk wat me is overkomen!" Mijn moeder kijkt me glimlachend aan. "Ik begrijp wat je bedoelt. En ik begrijp dat je bij Harry wilt blijven. Je bent tenslotte al 18. Je bent geen klein meisje meer. Misschien liggen je kansen wel in Londen." Ik kijk mijn moeder strak aan. "Ik het er met je vader over hebben, okay? Maar je bergijpt natuurlijk wel dat ik die Harry eerst wil leren kennen. Ik ga hem niet zo maar mijn meisje geven." "Heel grappig hoor." "Slaap lekker." "Slaap lekker, mam."