Wonder Wall (Touch #4)

Chapter 6

Chapter 6

Iris

Hindi rin kami nagtagal sa party ni Ridge. Pansin ko ngang tulad ko ay panay din ng silip niya sa oras. Ako naman ay gusto nang makaalis dahil sa mala-rugby sa lagkit na titig sa akin ni Achilles. Hindi siya nagtakang lumapit. Kahit ang batiin ang pinsan niya ay hindi niya rin ginawa. Ang titig niyang ayaw humiwalay sa akin ang tanging nagpapakaba sa akin sa event na iyon. 

Inihatid ako ni Ridge sa bahay. He was quiet all the time we were at his car. Kung nagsalita man siya ay hindi ko rin yata nadinig. My mind left at the party. Kinikilabutan ako. Kumakabog ang dibdib. I could still remember the way his cousin nastily stared at me. 

Was it possible to take with me his drunken stares? 

Naabutan ko pa sa sala si Mommy. Nagtsatsaa at nanonood ng TV. Tumuloy lang ako sa kwarto at nagbihis ng pantulog. Tulala pa ako habang tinitiklop ang gown nang kumatok si Mommy sa labas ng pinto ko. “Po?” pinagpatuloy ko ang pagtiklop at inabot ang hanger. 

“Nasa labas si Achilles. Gusto ka raw makausap?” 

Napatda ako at gulat na nilingon ang pintuan ko. 

Ano? Sumunod pa siya rito? Sinabi ko na sa kanyang huwag nang pumunta pa rito! 

“Lalabas ka ba?” sigaw ulit ni Mommy. 

Napalunok ako. Natuliro. “Ang kulit talaga niya,” bulong ko sa sarili. 

Lumapit ako sa pinto at sinabit doon ang hanger. Binuksan ko ang pinto. Naabutan kong nakapamaywang na si Mommy at tila kay lalim pa ng iniisip. 

“Nag-away ba kayong dalawa?” 

I sighed. Humakbang ako palabas at sinarado ang pinto sa likuran ko. “Hindi po, Mi. Pero binasted ko na siya.” nauna na akong naglakad pababa. 

“Anak, muk’ang pursigido sa ‘yo si Achilles. Hindi mo ba talaga siya magugustuhan?” 

Nakasunod sa akin si Mommy. Hindi na niya nakita ang pagrolyo ng mga mata ko. 

“Hindi po, Mi. Complicated ang buhay niya. Ayokong maki-join.”

Dumeretso na ako sa nakabukas na front door namin. Kanina sa event, galit na galit siya sa akin. Mukhang maamong mukha ang pinakita niya sa Mommy ko ngayon. 

“Anak, hindi sila ang makakasama mo, kundi si Achilles. P’wera na lang kung hindi ka niya kayang ipagtanggol doon? Hindi naman porke’t hindi mo gusto ang pamilya niya ay hindi mo na rin siya magugustuhan?” 

I abruptly stopped and looked back at my curious mother. “Matagal ko na pong binasted si Achilles. Pero siya ‘tong nagpupumilit na manligaw pa rin. Hindi ko na napigilan kasi hindi naman niya ako pinapakinggan.”

“So, hindi mo siya gusto?” 

Bumagsak ang mga balikat ko. I remember those kisses of him. He was my only kissing partner. Nadala ako. Nagustuhan ko kahit na hindi pa ako sigurado sa nararamdaman para sa kanya. Kaya lang kasi, may fiancée na siya. Para iyong cue ko na hindi ko na dapat siyang paasahin pa. Na stop na talaga. Wala kaming mapapala sa isa’t-isa. 

He never told me about Zonia. Sana dapat ay mula umpisa pa lang ay sinabi na niya sa aking may nirereto na sa kanyang magiging asawa niya. Pero hindi, e! Binulaga na lang ako ng Mama niya tungkol sa babae. 

Mahirap bang sabihing, “Nga pala, may gustong ipakasal sa akin ang parents ko. Pero ikaw pa rin ang liligawan ko.” sa taong nagugustuhan nga niya? 

“Hindi po, Mommy. Wala po akong nararamdaman para kay Achilles. Ni hindi ko ma-imagine ang sarili kong kasa-kasama siya. Kinikilabutan lang po ako,” pagod kong sagot.