9.

189 20 5
                                    



Тэр тэврэлтээ салган надруу ойртож эхлэв.

Би бүлтэлзэн зогсож байхад,гялс үнсээд холдсноо инээж,инээж байснаа дахиад ойртоод эхлэх нь тэр. Үгүй ээ Сохёноо юу хийгээд байнаа. Түүнийг түлхэх хэрэгтэй. Хэмээн тархи минь хэлэх ч бие минь эсэргээрээ ганц алхам ч холдсонгүй. Яг л газартай наалдчихсан мэт. Намайг ийнхүү дотоод хүнтэйгээ зөрчилдөж байхад,тэр намайг үнссэн............гэхдээ саяны үнсэлтээс илүү удаан,хайр энхрийлэл дүүрэн байсан юм.

Ёнжүн үнснлтээ салган чанга чанга инээн "З.зүгээр үү?  Яагаад улайчихваа?"

Сохён "Х.х.хэн улайсан юм? Яагаад намайг үнсэж байгаа юм!......Миний анхны үнсэлт шд" хэмээн сүүлын үгээ хэлэхдээ шивнэж хэлхэд ахиад л инээгээд унах юм?!

Сохён "Яагаад инээгээд байгаа юм!" Хэмээн хэлэхдээ өөрийн мэдэлгүй л хошуугаа унжуулчихсан байх нь тэр.

Ёнжүн  "Яагаад? Яагаад ийм хөөрхөн юм бээ???"гэснээ сохёныг дахиад тэврэв.

Ёнжүн саяны үнсэлтэнд нууцхан догдолсон бөгөөд,үнсэлтээ салган Сохёнруу хархад нүүр нь ув улаан болсон нь үнэхээр эгдүүтэй харагдсан  ажээ.

Сохён "Ч.чи! Би ер нь явлаа" хэмээн тэврэлтээс нь салах гэж хичээхэд,Ёнжүн ч тавин "Ичээд байгаа юм уу?"

Сохён "Хэн ичсэн юм! Одоо явахгүй бол ах оройтлоо гээд үглээд унана. Б.би ингээд явлаа" гэсээр явах гэж эргэхэд Ёнжүн түүний цамцнаас татан "Хамт явья" хэмээн урд нь гаран алхаж эхлэв.

Тоглоомын талбай тэдний гэрээс хол биш учир удалгүй ирэн Сохёныг орох гэхэд Ёнжүн "Сайхан амраарай. Бас болж өгвөл намайг зүүдлэх хэрэгтэй шүү" гэж хэлхэд Сохён ичсэндээ хурдхан хаалгаа хаачихав.

Сохён гэртээ орж ирэн шууд өрөөрүүгээ хар хурдаараа гүйсээр орж ирэн хаалгаа тас хийтэл хаагаад орог дээрээ үсрэн.

"Сая юу болчихов? Энэ арай зүүд юм биш биз" Хэмээн бодно.

*****
Харин Ёнжүны талд инээсээр гэртээ ирэхэд нь Аав ээж хоёр нь ирчихсэн бөөн дуу шуу болж байх нь тэр.

Ёнжүн ч ээж аавтайгаа мэндлэн хол ойрын сонин сайхан хуваалцан сууж байгаад өрөөндөө орох гэхэд аав нь хоёр хоногын дараа үдэшлэгт явхыг сануулах аж.

==========================

Үдэшлэг болох өдөр

Тэр явдлаас хоёр хоног өнгөрсөн ба өнөөдөр бол үдэшлэг болох өдөр.

Сохён болон түүний багийнхан өнөөдөр 24цаг бэлэн байдалд байх билээ.

Өдөр нь ямар нэгэн асуудал гараагүй тул харьцангүй тайван байсан бол үдэшлэг эхлэх цаг ойртох тусам хүмүүс дотроо бага зэргийн айдастай болох аж.

Сохён,Бэкхён,Хисын нар өнөөдөр зөөгч болон үдэшлэгт очхоор төлөвсөн учир хувцасаа өмсөн үдэшлэг болох гол танхимлуу орвол Ёнмин,Ёнжүн хоёр аав ээжийн хамтаар аль хэдийн ирсэн байх ажээ.

Сохён,Ёнжүныг харах л юм бол сандарчих гээд байсан тул Ёнжүныг аль болох тойрон явж байхад Ёнжүн түүнийг дуудав.

Сохён ч аль болох харцаа бууруулан дарсыг нь өгөөд буцан тойрон алхахдаа таниагүй гэж бодсон ч Ёнжүн түүнийг гэсэн сэжиг авчихсан байх ба түүнийг дагуулан харж байтал мөрөн дээр нь товшход нь эргэн харвал Сүён байх нь тэр.

Сүён инээмсэглэн "Хөөх чи бас энд ирсэн байнээ?"

Ёнжүн ч мөн адил инээх аядан "Тийм ээ аав ээжийгээ  дагаж л ирсэн юм"

Энэ хоёрыг ийнхүү ярилцаж байхад Сохён цаанаас Ёнжүн лүү муухай харан юу ч юм бувтнан зогсоно.

Үдэшлэг ч дуусах тийш хандаж байхад гэнэт л хүмүүс орилолдож эхэлхэд Сохёны холбоогоор

"СОХЁНОО! Гарах гарцны тэнд хүн үхчихсэн юм шиг байна"

Сохён цааш буланлуу очин "Хүн үхсэн гэж юу гэсэн үг юм! Харж байх нь та нарын үүрэг биз дээ!!" Гэхэд

Ххх "Үхсэн гэж юу гэсэн үг юм? Юу хэний үүрэг гэж!" Хэмээн хэн нэгэн хэлхэд Сохён болгоомжтойгоор харвал Ёнжүн хөмсөг зангидан зогсоно.

Ёнжүн "Чи энд юу хийж яваа юм? Бас зөөгч хийгээд л"

Сохён "Энэ чиний асуудал гэж бодохгүй байна" гэсээр явах гэж оролдход Ёнжүн түүний гарыг барин "Дахиад асууя?"  Гэж хэлхэд Сохён ч мөн адил хөмсөгөө зангидан "Надад хийх чухал ажил байна. Холд!" Тиймээ тэрэнд одоо Ёнжүнаас илүү үхсэн амьд нь мэдэгдэхгүй эмэгтэй чухал билээ.

Гарах гарцан дээр ирэн эмэгтэйн үхсэн үгүйг шалгавал зүгээр л ухаан алдсан бололтой гэж бодон явах гэсэн ч бүсгүйн хүзүүн дээр боолгосон бололтой хөхөрсөн байгааг анзааран бодол болон зогсож байтал холбоогоор Бэкхён.

"СОХЁНОО Ёнжүн,Ёнмин хоёр харагдахгүй байна. Наад эмэгтэй чинь зүгээр л ухаан алдсан бол урхи байсан байна." Гэхийг сонссон Сохён сандарч эхэллээ.

Тэрэнд Ёнжүн,Ёнмин нар зүгээр байгаасай л гэж энэ мөчид маш их хүсэнэ.
Тэрээр Хисынтэй хамт гол танхим бүр эрэгтэй нойлд хүртэл хайсан ч алга байв.

Сохён "Гуйя. Амьд л байгаасай. Зүгээр л байгаасай"

=========================

За тэгэхээр энэ бичвэр маань дараагын хэсгээр дуусах нь байна.

Draft Д маань Mommy тай бичвэр болон Нэг гоё бичвэр байнаа. Гэхдээ тэр бичвэрийн нэрийг арай олоогүй байна аа.

:)

Би бол нууц ажилтан [ДУУССАН]Where stories live. Discover now