Love Balance

Chapter 4: True Colors

Gab's POV

Migraine. Bad item dear. Today's seniors' graduation. Compulsory ang mag-attend. Especially when you're a dean's lister. Bad timing na migraine. What caused me this? Simple lang, I bumped to Bryce Jamel at tinukso kami ng mga kabarkada niya na "Uuuy! Minsan talaga ang tadhana!"

It's just a short teasing but I'm too affected. It brought me sleepless last night. Bryce...

Plak!

Something pulled me back to reality. I mean, someone. "Hoy Nathan Sarsoza!" Bungguin ba naman ako at lagpasan!

Napahila ako sa hibla ng buhok ni Nathan. At agad din namang binitiwan nang nakita ang pagngiwi niya.

"A-aray naman Kyrah Gabrielle Orate!" Reklamo niya sabay batok sa'kin, sinabayan ang paglakad ko.

"Makabangga ka ah!" Sumbat ko. "Papansin!" sabay kurot ng gilid niya. Nag-"aaray" ulit siya.

Kahit kailan talaga, ang isang ito.

"Hindi kita binangga!" sabi niya habang hinihimas himas ang gilid. "sadyang masikip lang sa daan."

Napasimangot ako. "Nathan naman eh."

"Joke lang Gabrielle. Ikaw naman," sabi niya while tapping my shoulder. "Nakatulala ka kasi diyan kanina pa. Tinatawag kita but you're occupied. Andami kayang taong dumadaan, oh. Baka sagabal ka sa dinadaanan nila. Alam mo na."

Binatukan ko nga ulit. When will he become tired of his jokes? Payat na ako! Oooor that's just my thought.

"Oy grabe! Nakakarami ka na," sumbat niya habang inaayos ayos ang buhok niya. I just laughed at his gestures. This guy never grows.

"Uyy! Balita ko, dean's lister ka pala," sabi niya na may halong panunukso. Alam ko kung saan na naman to patungo.

"Ilan binayad mo kay dean? Dami ng pera mo ah! Libre naman diyan oh!" See? Tama nga ako.

"Che! Tumahimik ka diyan Nathan. May utang ka pa sa akin!" Tinuro turo ko yung ilong niya. "Tsaka huwag kang makasabisabi na binayaran ko si Dean! Tutusukin ko mamaya iyang mga kulangot mo!"

"Easy, easy," sabi niya habang tinutulak ang kamay niya palayo sa ilong niya. His chuckles are echoing in the corridors. "Ilayo mo yang kamay mo. Baka mamaya'y malamon yan ng ilong ko." Tapos tumawa tawa siya. Napabusangot lang ako.

"Hali ka na nga! Baka ma-late pa tayo sa ceremony eh." Hinila hila ko siya para makapasok na kami sa auditorium.

Madami ng mga tao pero hindi pa naman puno ang auditorium.

After ng prayer ay sinundan ito ng mga hymns. Tsaka after nun ay nag-start na ang program hanggang sa tinawag ang mga outstanding students. And that includes me.

"Let's drink to that!" sabi ni Nathan with his mineral water bottle up in the air. What a psychopath friend. "Buti ka pa at dean's lister ka." Nag-pout siya na parang bata.

Pfft! Look at that face!

"Iyan kasi. Dapat magsipag din," sabi ko habang tinutuktok ng empty mineral water bottle ang noo niya. Napasimangot naman siya which made me chuckle.

"Hi Gab." Automatically, my head turned 90° Who could've thought that Bryce would call my name for the second time!

"H-hi Bryce," I stammered.

Nabigla ako when he leaned closer at my back and pull me up from my sit.

The next thing I knew is nakaharap na siya sa akin while hugging me tight.