KaLbin DiLi

İman

İnsan vücudunda bilmem kaç milyon hücre varmış. İlk duyduğumda inanamadım. Sayısını da unutmazdım. O kadar etkilenmiştim. Zamanla bu bilgi basitleşti gözümde. Ve şimdi normal bir hal aldı ve benim için bir önemi kalmadı.

Konuya böyle bir örnekle girmek istedim. Duyduğumuz veya öğrendiğimiz her yeni bilgi önce heyecan veriyor. Heyecanını kaybedince sıradanlaşıyor ve önemsiz oluyor. Her türlü bilgi buna dahildir. Kuran bilgisi bile. Peki Kuranın farkı ne olmalı? Ya da nedir?

İnanç açısından bakarsak eğer durum şöyle gelişiyor;
+bilgiyi öğreniyoruz
+beynimiz tatmin oluyor
+bu bilgi inanca dönüşüyor
+imana dönüşmesi için bekliyor
+tecrübe edilirse imana dönüşüyor
tecrübe edilmediyse zamanla bu bu bilgi heyecanını kaybediyor ve önemini yitiriyor.

İnsanoğlu nankördür. Öyle buyuruyor Rabbimiz.. Hakaret mahiyetli değildir bu ayet. Bilakis insanı tanıtır insana... Ey insan!
Her şeyi çabuk unutursun
Güncelin sürekli değişir.
Yeni bilgiler eskileri unutturur.
Allahın verdiklerine vefa göstermezsin
Bir şükrü bile çok görürsün
Öyle ki varlığını bile kendinden bilirsin
Allahı rab edinirsen kurtulursun.
O seni en güzel şekilde eğitir.
Unutmaman için sana lazım olacak tavsiyeler verir.
Korkma!
Aç Kuranı ve oku.
Yaratanın adına oku..
Namaz seni diri tutacak.
Zekatla temizleneceksin.
İnfakla arınacaksın.
Sadakayla vermeyi öğreneceksin
Öğrendikçe Allahı göreceksin..
Hem de her yerde..
En çok da kalbinde..
Derinden hissedeceksin..
Mutluluğu tadınca hissedeceksin.
Bir yetimi güldürünce hissedeceksin.
Hayata bakışın değişecek o zaman hissedeceksin.
Huzuru vereni bilmek yetmez.
Sen O'nun tavsiyeleri ile tecrübe edeceksin.
Kul olmak nedir bilimek yetmez.
O'na kul olacaksın ki heva ve hevesine kul olmaktan kurtulasın.
O'na kul oldukça her an duayla irtibatta olacaksın yaradan ile..
Her duanın kabulune şahit olduğunda tecrübe edeceksin ve tekrar tekrar dirilecek imanın..
Unutmayacaksın
Unutturmayacaksın bedenine ve de kalbine.. Allahı anacaksın her bir nefesinde..
Rab edin Allah'ı!
O ne güzel terbiye edicidir!