Deme ki neden..
Neden hüzün gitmez yüzünden..
Ne beklersin ne istersin deme..
Bu dünyada olmayacak şeyler isterim..
Hiç olmayacak hayaller kurarım..
Hiç bilmediğim bir gökyüzü isterim..
Kirletilmemiş hayaller peşindeyim..
Yıkılmamış duvarlar altında kalmak belki
Görülmemiş okyanuslar isterim
Hiç olmayacak işler peşindeyim..
Hüzün benden ırak olamaz
Önce bu benlikten kurtulmak isterim.
Nefsimi öldürmeliyim
Gözlerimi kör etmeliyim hiçliğe
Olmaz olamaz!
Irak olan ölüm değil kendimiziz!
Ölüm öyle gerçek ki...
Hayallere sığmayacak kadar gerçek.
Gelecek götürecek bizi tek tek bazen fırka fırka..
Ama gelecek
Bir gelişle gelecek..
Bir ihtişamla
Tüm yarım kalmış işlere inat vakarla gelecek
Önce kokusunu duyacağız belki
Korkusundan önce ...
O ağır ağır solutacak bize yaşamı son kez
Aldırış etmeyecek yakarışımıza ..
Öyle acımasız görünecek ki bize
Oysa ki önceden bildirilmişti bize geleceği
Önceleri biz aldırış etmeyip hiç ölmeyecek gibi sarılmışken dünyaya gayet umursamazca...
Şimdi bize zalim görünen ölüm haksız m acımasız olmakta?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KaLbin DiLi
ChickLitİçimden gelenler... Bakın geçin. Ya da bakmayın.. Bir insanın iç dünyası sizi ne kadar sarsar bilemiyorum. Ama ben ordan oraya savrulurken dilimin ucuna gelebilenleri yazıyorum... Dilime gelemeyen cümlelere de Allah rahmet etsin..
