Just One Day

Epilogue

This last extra chapter ay dedicated kay SucyEllaWolf88.. Haha :) Ito na yung epilogue na hinihiling mo ^_^ Di ko mapopromise na happy ending to :'( Wala kasing forever dito sa earth >:) Hehe :D Enjoy!

..Janna's POV..

"Ate Jaja! Excited na ko bukas!!!"

"Ako rin Jiji eh :)"

:') Ang saya talaga nang araw na to ^_^ First day of classes na naman bukas! Grade 10 na ko!! Wooohooo!!

"O anak, magaling na magaling ka na ba?? Baka may nararamdaman ka pang masakit ah?"

"Ok na po talaga ako mama :) Tsaka ma, 2 months na rin po ako nakapagpahinga dito sa bahay.. Fully recovered na po ako =)"

"Sige kung kaya mo naman.. Basta tumawag ka lang bukas samin pag sumama yung pakiramdam mo sa school ha?!"

"Opo ^_^"

Bigla naman akong napatingin sa heart necklace na suot ko.. Haaay.. Sino ba talaga yun? At bakit di man lang sya muling dumalaw after ng paggising ko galing sa coma nung March pa??

T-teka! Naalala ko na yung uniform na suot nya nun ay kapareho ng sa school namin! Ibig-sabihin, we're schoolmates!! Waaah!!!..

Magkikita kaya kami bukas?

..Mike's POV..

Hay nakuuu! Pasukan na naman bukas!! Tss.. Dapat college na ko ngayon eh! Bakit pa kasi natupad yung K-12 curriculum!! Yan tuloy, Grade 11 pa lang ako.. Haaay..

Pero may bigla akong naalala.. Si Janna.. Nakalabas na sya ng hospital last month.. Which means na papasok na sya bukas!! Waaahh!! Excited na ko pumasok!!

Pero.. Paano kung di nya ko pansinin? Paano kung iisnob nya lang ako??

Aaarghh!! Eto na naman ako eh!! Naduduwag na naman!! Mike ano ba!!??!! Di ba wala namang napala yung pagkaduwag mo??! Dadalawin mo sana ulit si Janna sa hospital dati pero natakot ka??!!!! Aaaarrgh!!

Haaayy.. Nababaliw na ko.. Pero pogi pa rin :D Hindi ko na nga to iisipin.. Basta, bahala na bukas!!

~kinabukasan

..Janna's POV..

"Jannaaaaa!!! We missed you!!!"

"Bessy!! Buti naman gumaling ka na!!! Waaaahh!!"

Pinalibutan naman ako ng lahat ng classmates ko.. Nag-group hug din kami at sobrang saya nila.. Awww =) Nakakatouch naman :')

After namin magkamustahan, dumating na yung adviser namin.. Ayun! Nag-introduce kami isa-isa.. Tapos nag-announce ng mga school activities and events.. Haaayy.. Di ko akalaing mamimiss ko to :)

After ng mga three subjects, naglunch break na kami.. Dumiretso na ko sa locker ko para ayusin yung books ko.. Nagmamadali ako para makasunod agad ako sa friends ko na nasa canteen na.. Nang biglang...

Booogshh!!!

"A-ay sorry miss!!"

Nabunggo ako ng isang students at nahulog mga libro na dala ko.. Kinuha ko agad yung isang libro.. Di ko napansin na tinulungan rin pala nya ko.. At sa di inaasahang pagkakataon, we both reached for the same book at the same time.. Our hands touched.. Then our eyes met...

Ang cheesy at korni nung moment pero bakit parang naiilang ako at.. kinikilig?? Waaaahh!!

T-teka?!!! Sya yung.. Sya yung guy na nagbigay sakin nung necklace.. O.O Waaahh!!

Tumingin sya sakin then ngumiti sya.. Ang cute niya lalo pag nakangiti!!!!

"Uh miss.. Sorry pala ha. Ang clumsy ko kasi eh ^_^"

"O-okay lang.."

Bakit nga pala 'miss' lang ang tawag nya sakin?? Akala ko ba niregaluhan nya ko nitong necklace because kilala nya ko???

He smiled at me again and said...

" :) Let's start all over again shall we?.."

..Mike's POV..

Eto kami ngayon, magkaharap ni Janna.. Gusto ko syang yakapin at sabihin kung gaano ko sya namiss.. Pero naisip ko, hindi nman nya ko kilala eh.. There's no point para pilitin ko syang alalahanin ako.. Kaya naisip ko ito na lang ang tanging naisip ko na paraan para ma-win ko muli yung heart nya.. To start from the top again..

"Hi, I'm Mike Gonzales :)"

Nagtaka sya nung una.. But after a few seconds, she smiled back at me and said...

"I'm Janna Santos ^_^ Nice to meet you..."