Słońce wpadało leniwie przez okno. Musze wkońcu powiesić rolety. Podniosłem się lekko z łóżka i spojżałem na godzinę, zostało mi jeszcze pare godzin do wyjścia. Wyjąłem z szuflady czystą bieliznę i ręcznik. - Ide pod prysznic, idziesz ze mną Gus? - Obudziłem kota, zasze chodzi ze mną do łazienki, siada na ręczniku który żucam na ziemię .
Spojżałem na swoje odbicie w lustrze i dotknąłem swoich ust, przypomniałem sobie Kamila który mnie "polizał" ? Co za człowiek, i jeszcze ten głupi polski ....
Teraz na to nic nie poradzę, idę do szkoły. - Gus! Wychodzę !! - Szarpnąłem kurtkę jak Baekhyun sweter i zakluczyłem drzwi.
Znowu pomyślałem o Kamilu, ciekawe czy dziś też czeka na mnie na stacji metra.
- Tomek ! - Usłyszałem znajomy głos i chciałem przyśpieszyć, niestety nie zdążyłem i Kamil chwycił mnie za torbe. Nie nawidzę cię ŚWIECIE...
- O Kamil, nie słyszałem cię.
- Nadal jesteś na mnie zły ? Napisałem już scenariusz na polski.
- O jak miło.
- Czemu jak mi odpowiadasz zaczynasz od "O" ?
- O, nie zauważyłem.
- Znowu to robisz...
- Dobra, bo zaraz się spóźnimy.
- Ok, strasznie szybko dziś chodzisz...
- Jeśli nie nadążasz może odpuść ?
- Nie mam zamiaru odpuszczać, sobie, ciebie ... Zakochałem się. - Szepnął.
- Co ?
- Nic, nie chce byś czuł się z tego powodu jakoś dziwnie.
- Z jakiego powodu ? - Spojżałem na Kamila, ten tylko głupio się uśmiechnął. - To co z tym scenariuszem ?
- Dam ci go na lekcji, mam go w torbie ale nie chcę go narazie wyjmować.
- No dobra, metro przyjedzie za dwie minuty, na prawde nie mógł byś mi dać tego teraz ?
- Ok, jak tak ci na tym zależy. - Sięgnął do torby i wyjął killa spiętych ze sobą kartek.
- Tego jest aż tyle ?
- To chyba dobrze ?
- Dla kogo dobrze dla tego dobrze.
- Zrobiłem coś dla ciebie, ale w zamian za to chcę abyśmy poszli razem na najbliższy festyn...
- A co takiego zrobiłeś ?
- Napisałem scenariusz tak byś nie musiał grać dziewczyny, coś jak Chłopiec w Czerwonym Kapturku i Wilk.
- Serio ?!
- Tak, to jak ?
- Dzięki stary, no dobra pójdę z tobą.
- Dziękuje !
CZYTASZ
Nowe Horyzonty
Proză scurtăZnowu spóźniony na pociąg. Czemu mnie to spotyka ? Nigdy nie mam szczęścia. Czy ono w ogóle istnieje ? No nic, następny przyjedzie dopiero o ósmej, mam jeszcze dziesięć minut. Usiadłem więc na ławkę, chyba nie tylko ja dziś spóźnię się do szkoły. Na...
