-"හ්යොන්ග් එතකොට ආයේ කවදාවත් ඔම්මා අපිව බලන්න එන්නේ නැද්ද..?"
මගේ එහා පැත්තෙන් ඔපදාපු ලී කොටයක් උඩ ඉදගෙන හිටපු මගේ හ්යොන්ගෙන් මන් එහෙම අහනකොට අහක බලන් ඉදපු එයා ඇස් උස් කරලා මගේ දිහා බැලුවෙ..එයා දුකින්..ඒ ඇස් වල කදුලු කැට පිරිලා..
-"කුකීට මන් ඉන්නවනේ.."
කදුලු අතරින් හෙයොන්ග් හිනාවෙලා කියද්දි මන් එයා දිහාට කට උලුක් කලේ...
-"අප්පත් නැ..දැන් ඔම්මත් අපිව දාලා ගිහින්..හ්යොන්ග්ට පුලුවන්ද මාව බලාගන්න.."
මට වඩා අවුරුදු පහකින් විතර වයසින් වැඩිමහල් ස්කොලේ යන හ්යොන්ග් කොහොමද මාව බලාගන්නේ..මගේ පුන්චි හිතට එදා හිතුනේ එහෙම..
-"හාල්මොනී අපිව බලාගනී කුකී..එයාට ඔම්මා අපිව බලාගන්න සල්ලි එවනවනේ..."
-"සල්ලි තිබුනට එයා අපිට දෙන්නේ නැනේ හ්යොන්ග්.."
-"පුන්චි ලමයින්ට මොකටද සල්ලි..."
හ්යොන්ග් සැර දාලා අහනකොට මන් පෙන්නුවෙ පැත්තකින් හිල් වෙලා තිබුනු මගේ පුන්චි කලිසම..මට තිබුනු එකම කලිසම..ඒ ඇස් වල කදුලු ආපහු අලුත් වෙද්දි හ්යොන්ග් මාව තුරුලු කරගෙන බදාගත්තේ.
-"තව චුට්ටක් ඉවසන්න කුකී..මට ඉක්මනට ලොකු වෙන්න ඕනි..එතකොට මට පුලුවන් ඔයාව බලාගන්න..ඔයාට ඕනි දේවල් අරන් දෙන්න.."
-"හ්යොන්ග් ඉක්මනට ලොකු වුනාම මට කලිසමක් අරන් දෙනවද..?"
මන් අහින්සක විදිහට අහද්දි මගේ මූනට එබුනු හ්යොන්ග් හිනාවෙලා මූන වැනුවෙ..මාත් එයා දිහා බලාගෙන හිනාවුනේ හිල් වුනු කලිසම වෙනුවට මට අලුත් කලිසමක් අදින්න පුලුවන් වෙයි කියලා පුන්චි හිතට දැනුනු සතුටට..
-"හ්යොන්ග් ඔයා අප්පව දැකලා තියෙනවද..?"
ඉපදුනු දවසෙන් පස්සේ ආයේ කවදාවත් අප්පව දැකලා නැති මන් හ්යොන්ගෙන් අහනකොට එයා හුස්මක් අරන් අහක බලාගත්තේ..
-"දෙපාරක් විතර දැකලා තියෙනවා.."
-"එයා මොන වගේද..?"
YOU ARE READING
RAIN ||JJK|| COMPLETED
Fanfictionමීදුම් වැස්සත් එක්ක මගේ කුඩේ ඇතුලට ඇවිත් පායපු දගකාර දේදුන්න ... දුර ඈතකට මාව දාලා ගිහින් නතරවෙලා..