STAY ( colette x edgar 2. )

sadece bi şans ver...

Edgarın evine vardım ama tıklayamadım kapıyı.
Beni terslemesinden korkuyordum

Bi süre kapının önünde bekledikten sonra cesaretimi toplayıp kapıyı çaldım

Ama açılmadı ısrarla çalmaya devam ettim ama hiç ses yoktu

Bende açık olan pencereyi fark ettim

Pencereye tırmanabilirdim. Önce içeriyi süzdüm edgar yoktu

Bende çok ses çıkarmamaya özen göstererek içeri atladım

Evde ölüm sessizliği vardı biraz ürperdim sonra üst kata çıktım belki edgarın odası oralarda olabilirdi

Merdivenleri ağır ağır çıkarken duvarda asılı bi tablo fark ettim

Edgarla colette birbirlerine sarılmış bi şekilde oturuyodu fotoğrafta

İster istemez sinirlendim tabloyu parçalamak istiyordum ama yapamazdım en azından colette artık yoktu deilmi?

Son basamağı çıkıp etrafa göz gezdirdim edgarın odasinın kapisı aralıktı

Yavaşça içeri girdim edgar uyuyordu yanına yaklaşıp öptüm

onu ilk  defa öpmüştüm bu harika bi histi yıllardır sevdigim çocuğa bu kadar yaklaşmamıştım

Saçlarını okşayarak yanına uzandım ve gözlerimi yumdum...

...

Edgar: burda ne işin var bibi!

Sesi duymamla gözlerimi araladım edgar uyanmıştı ve baya sinirli gözüküyordu

Edgar: sana diyorum bibi! Hem sen benim evime nasıl girdin?

Bibi: edgar sakin ol  sadece nasılsın diye bakmaya gelmiştim ve uyanmanı beklerken uyuya kalmışım

Kızardığımı hissediyordum

Edgar: bibi bak anla artık

Bibi: neyi anlıyım edgar neyi? Sana aşığım hemde yıllardır bir kere bile yüzüme bakmadın bi şans ver bana seni mutlu ediyim edgar bak ben artık dayanamıyom aklımdan çıkmıyosun biliyomusun ben hayatımda hiç sevilmedim ne ailem tarafından ne de arkadaşlarım tarafından istediğim tek şey senin beni sevmen...

İçimi boşaltmıştım ama bi faydası olmicakti

Akan göz yaşlarımı silip elimle yüzümü kapattım

Edgar mahçup gözlerle bana bakıyordu yanıma yaklaşıp elini omzuma attı beni kendine çektiğinde ağlamayı bıraktım başımı omzuna yasladım...