sᴏ ᴡʜᴀᴛ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

♡ 04

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"එක්ස්ක්‍යුස් මී ෆාදර්.."

මම හෙමීට ෆාදර්ගෙ රූම් එකට ඔලුව දැම්මේ කිසිම බයක් නොපෙන්වා ඉන්න හිතාගෙන උනත් දැන් පරක්කු වැඩී කියලමයි මගේ හිත කිව්වේ.

"ඔහ්! එන්න ජිමින්."

"ෆාදර් මට එන්න කිව්වේ?"

"මම නෙමෙයි. ජන්කුක්ට ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඕනලු."

හෝලි ශිට්! ජන්කුක්? එයත් මෙතන? දැන් නන් මාව වෙවුලනවා. දාඩියත් දාලා. 

"ජිමින්!"

"බ්...බ්‍රද්..දර්?"

"මම එහෙනම් එලියට යන්නම් ළමයි. දෙන්නම ඉක්මනට එන්න. මට සුභ ආරංචියක් ඕන ජන්කුක්!"

මම ජන්කුක් එක්ක මෙතන තනි උනා කියන්න සාක්ශි දරන්න වගේ ෆාදර්ගෙ රූම් එකේ විශාල දොර වෙහෙන සද්දෙ විතරක් ඇහුනා.

"අපි ඉන්නේ පල්ලියෙම තැනක නිසා මම හිතනවා ඔයා බොරු කියන එකක් නෑ කියලා."

"බොරු කියන්න ඔයා මගෙන් මුකුත් ඇහුවේ නෑ නේ බ්‍රදර්?"

"තමුන්!!"

ජන්කුක් ටිකෙන් ටිකෙ ජිමින් කිට්ටුවට යනකොට ජිමින්ව ඉබේම පිටිපස්සට ඇදුනා.

එයා හිටියේ වෙන්නෙ මොකද්ද කියන එක ගැනවත් අවදානයකින් නෙමෙයි. ජන්කුක්ව මේ විදියට හම්බුන එක ගැන වගේම ෆාදර් ඒ දෙන්නට කතා කරන්න ඉඩ ඇරලා ගියපු එක ගැනත් පුදුමෙන්.  

"බ්‍..බ්‍රදර්?"

"අද සුවිශේෂයේ මොකද්ද තිබ්බේ කියන්න පුළුවන්ද මට?"

ජන්කුක් තවත් අඩි ඉස්සරහට තියනකොට එක අඩියක් ගානෙ ජිමින් එයාගෙ අඩි පස්සට ගත්තේ ලැජ්ජාවට රතු උන මූණ බිමට හරවගෙන.

"අ..අ..ම්..මේ.." 

"ආ ආ මේ මේ නෙමෙයි මම අහන්නෙ මොකද්ද තිබ්බේ කියලා?"

"මට මතක නෑ."

"එහෙනම් තමුන් පූජාවට එන එකේ ඇති වැඩේ මොකද්ද?"

බිත්තිය තවත් අඩි කීපයක්ම පිටිපස්සෙන් තියනවා පෙනුන ජන්කුක් අඩි ඉක්මන් කරලා ජිමින් ළඟට ආවේ ඒ එක්කම ජිමින් පස්සට උනාම බිත්තියට තද කරගන්න ලේසි වෙන නිසා.

"අනික් දවසේ මගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවට වඩා පූජාවට අවදානය දෙනවා නම් මම කැමතියි පාර්ක් ජිමින්!"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆