माजिदा बेगम

माजिदा बेगम - 05

माजिदाशी झालेल्या शृंगारिक प्रसंगानंतर संतोष धावत पळतच घरी पोहचला. जोराच्या वीर्यस्खलनामुळे त्याला आपल्या अंगातील ताकद कमी झाल्यासारखे वाटत होते. काही वेळ घराबाहेरच पायरीवर बसुन त्याने श्वास घेतला. मग डोअरबेल वाजवली. माधवीने हातातील काम सोडुन दरवाजा ओपन केला. संतोष थकल्याचे तिला लगेच जाणवले.

का रे.. किती उतरलाय चेहरा तुझा? - माधवी.

आं..? होय.. ते.. बिल्डिंग मध्ये लिफ्ट नाहीये ना.. मग पायरी चढुन उतरावे लागते.. लहान मुलं भरपूर असल्याने दंगा खुप होतो.. ते कधी कधी धक्काबुक्की करतात जिने चढताना उतरताना.. म्हणुन मग दमतो मी.. - संतोष नेहमीसारखे थापा मारत सांगु लागला.

बर.. बर.. आराम कर तोपर्यंत मी चहा करते - माधवी.

न.. नको.. चहा नको मला.. मी अंघोळ करुन थोडावेळ झोपतो म्हणजे बरे वाटेल - संतोष कपाटातुन त्याचा टॉवेल काढत म्हणाला.

माधवीला त्याच्या विचित्र वागण्याचे नवलच वाटले. पण खरेच दमछाक झाली असेल समजुन ती पुन्हा आपल्या कामाला लागली.

इकडे संतोष बाथरुम मध्ये शॉवर खाली उभा राहिला. थंड पाणी डोक्यावरुन जाताच त्याला थोडे बरे वाटु लागले. अंगाला साबण लावताना त्याला जाणवले की त्याच्या लिंगाचे टोक थोडे ठणकतेय. व्यवस्थीत चेक केल्यावर समजले की तिथे नकळत सुज आलीय. बहुतेक मघाशी माजिदाने दिलेल्या जोराच्या फटक्याने तसे झाले असावे. संतोषला तिचा राग येऊ लागला. अंघोळ करता करता त्याच्या मनात विचारांचे काहुर माजले.

साली.. मला सारखे मारते लिंगावर साट्ट साट्ट करुन.. हिला तर मी एकदा अशी हेपणार की सालीला " अल्लाह " आठवायला पाहिजे. - संतोष आपले लिंग हळुवार पणे कुरवाळत म्हणाला. अंघोळ आटोपून बाल्कनीतच वाऱ्याला चटई अंथरुन आडवा झाला. थोडे रिलॅक्स वाटताच त्याच्या मनात विचारांचे थैमान पुन्हा सुरु झाले.

"स्स्स... च्यायला गोट्या पण दुखतायेत आता माझ्या.. ही माजिदा बेगम म्हणजे अवघड जागेचं दुखणं झालय.. सांगता पण येत नाही आणि कुणाला दाखवता पण येत नाही.. हिचा काहीतरी बंदोबस्त करायलाच पाहिजे, नाहीतर ही मला असाच शारीरिक त्रास देणे चालू ठेवणार. ताठलेल्या लिंगावर फटके मारुन मारुन गळायला लावते मला.. माझं इतके मन होते तिचे स्तन दाबायचे तरी तिच्या अंगाला साधा हातही लावु देत नाही. पण... मी जबरदस्तीने काही केले तर अवघड व्हायचे.. माझे आणि माधवीचे गुपीत चव्हाट्यावर आलेले मला परवडणार नाही.. माझ्या पुढील करीअर ची वाट लागेल.."