အသည်းအသက်မက

အခန်း (၃)/ က

ရိုးဘုရင် နယ်စပ်ကို ကျော်ဖြတ်လာ (၁)

ဟန်ရှောက်လင်းမှာ အလောတကြီးလာခဲ့ရခြင်းဖြစ်၍ အနက်ရောင်ဝတ်ရုံတစ်ထည်ကို ပြီးပြီးရော ကောက်ဝတ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့ရင်ဘတ်တစ်ဝက်ကျော်လောက်က ဟာလာဟင်းလင်း ပွင့်နေသည်။ အောက်တွင် ထပ်၍ ဘာမှ မဝတ်ထားပုံရလေသည်။

ဤဝတ်ရုံနက်မှာ လေးလံ၍ သားနားခံ့ထည်သည်။ သူမ၏ တိမ်ပမာကုတင်နှင့် မွေ့ယာအပေါ် ကျလာသောအခါ နင့်ကနဲ အိကျသွားစေ၏။

သူ့အသက်ရှူသံ ပြင်းပျပျက သူမအပေါ် တောင်ထုကြီးပမာ ပိကျလာသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ကိုယ်နံ့နှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ အရိုင်းဆန်ဆန် ခက်ထန်လွှမ်းမိုးမှုတစ်မျိုးဖြစ်နေတော့သည်။

"ကျွန်မကို မထိနဲ့" ဆန်းယွမ်ယွမ်က ဟန်ရှောက်လင်း၏ ရင်ခွင်အဝေးသို့ ရှောင်ဆုတ်သွားလိုက်လေသည်။

သူ ပြုံးလိုက်ပြန်လေသည်။ ကြယ်စင်များကဲ့သို့ သူ့မျက်ဝန်းက မှေးသွားတော့လေသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်ကလည်း ကော့သွားကာ၊ "ကိုယ့်ဇနီးက ရှက်နေတာပဲ"

သူမအား ဇနီးဟု ခေါ်လိုက်ခြင်းက ဇနီးမယားတို့ တာဝန် ဝတ္တရာအတိုင်း ဖြည့်စွက်ပေးရမည်ဟူသည့် သဘောပင်။

ဆန်းယွမ်ယွမ်၏ အသံမှာ အားနည်းဖျော့တော့နေသော်လည်း လေသံက ခိုင်မာသည်။ "ကျွန်မကို အစားထိုးဖို့ လူရှာတွေ့ထားပြီဆို... ဆန်းပြည်ထောင် ဘုရင့်သမီးတော်ကို အရပ်သူတစ်ယောက်နဲ့ အစားထိုးတာတဲ့လား၊ ဟာသပဲ၊ ဒီလို စော်ကားမှုမျိုးကို အရှင်လတ်လတ် ခံစားကြည့်စေချင်တာလား၊ ကျွန်မက လက်ခံတယ်ဆိုရင်တောင် ဆန်းပြည်ထောင်က ကျွန်မ မိဘဆွေတော်မျိုးတော်တွေက သဘောတူ ခွင့်ပြုမှာ မဟုတ်ဘူး...!"

ဤ ၁၈ ပြည်ထောင်မှ ယောက်ျားသားများမှာ တရားဝင် ဇနီးမယား သုံးယောက်အထိ ယူခွင့်ရှိလေသည်။ ပဏာမဇနီး တစ်ယောက်နှင့် ကိုယ်လုပ်တော်နှစ်ယောက်။ ဤသည်မှာ ဤခေတ်အခါ၏ လူမှုအသိုင်းအဝိုင်း ထုံးစံဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ဦးတစ်ယောက်တည်းကိုသာ တစ်သက်တာ လက်တွဲဖော်အဖြစ် ထားပါမည်ဟူသော စကားမျိုးသည် ဟာသပြက်လုံးပမာဖြစ်နေတော့လေသည်။