Evime ulaştım.Yerlerde zombilerin leşleri doluydu.Tırsarak eve yaklaştım , kapıyı açtım ve evde bağırmama rağmen kimse yoktu.Bu arada evde arkadaşımla kalıyorum.İsmi Thomson.Ya buralardan kaçtı ya da öldü.İzlerine ulaşmaya çalıştım ama bulamadım.Yukarı kata çıktım , odaya girdim ve bir balta ve baltanın üstüne yazılmış bir not.Notun üstünde : ''Hey Adam.Eğer bu notu okuyorsan ben dışarılarda geziyorum veya ölüyüm.Bu baltayı hayatta kalman için sana bırakıyorum , eğer yaşıyorsan bir kaç gün sonra buraya geleceğim eğer almış isen sevineceğim.Sevgiler Thomson.'' yazıyordu ve bende hemen üstümü giyinip yanıma erzak , bıçak , balta , ilk yardım malzemeleri aldıktan sonra hemen yola koyuldum.Annemin ne durumda olduğunu merak ediyorum.O yaşlı yerinden kalkamayan kadın şuan nerede , napıyor , ne yiyor , ne içiyor bilinmez.Bisiklete binip gitmeye başladım.Eve daha çok varken bir insanla karşılaştım ve o Heymandı ! Hemen bisikletten inip bir yumruk attım ve yere indirdim.Defalarca yumruklar attım onu öldüresiye dövdüm.Yorulunca bıraktım ve ''Lütfen dur! Herşeyi anlatacağım bana izin ver!'' dedi ve onu dinlemeye başladım.Ona doğru baltayı doğrulttum ve ''Gerçekleri söylemezsen şuan burada acımadan seni o ölülere yem ederim!'' dedim.Ve o da anlamaya başladı : ''Bak dostum.Sana ihanet ettim bunun farkındayım ve üzgünüm.Ben sadece evimdeki kızıma ulaşmak için bunu yaptım,seni ölüme gönderdim.Ama neyseki yaşıyorsun senden beni affetmeni istiyorum adamım.Bana bir şans ver ve eğer aileni bulmak istersen yardım ederim ama sende benim kızım Tiffany'i bulmama yardım et.'' Dedi ve bundan etkilenmeye başladım.O sırada arkamdan biri geldi ve "PAT!" Kafama ağır bir darbe aldım ve yere serildim.Saatler sonra uyandığımda şansıma Burger Shot'ın içinde bir sandalyeye bağlıydım.Karşımda Heyman ve kafama vuran yüzünde maske olan bir adam.Heyman sırıtıyordu ve arkadaşı ile fısıldaştılar ve Heyman Burger Shot'tan ayrıldı.Maskeli adam bir sopa alıp beni dövmeye başladı o anda sandalye ile birlikte düştüm.Hemen beni kaldırdı ve personel odasına soktu.Odada günlerce kaldım.Ve en sonunda bir patırtı geldi.Mermiler havada uçuşuyordu ve bende korkudan kapı aralığından bakamadım bile.Mermiler sustuktan sonra bir "Adam" diyen biri duydum.Philip olacağını düşündüm ve bağırdım.Ve o Philip ve sevgilisiydi.Beni çözdüler ve götürdüler.Kendime değildim çünkü açtım , dayak etkisindeydim.Beni güvenli bir eve getirdiler ve yatağa yatırdılar.Ben ise sadece annemin ismini sayıklıyordum...
