Sahne Çocukları

1.Bölüm

Uzun bir süredir gözlerimin içine bakıyordu. En nihayetinde elini uzatmasıyla düştüğüm yerden kalktım. Ellerimle üstümü sirkeledikten sonra başımı ona çevirdim. Gözlerini bir milim bile oynatmadan bana bakıyordu. "Çok kötü bir karşılaşma oldu." demesiyle dudağım istem dışı sola doğru kıvrıldı.

Sıcaktan saçları anlına yapışmışken onu çekici kılıyordu. Başımı ondan çevirip arkasındaki üç erkeğe baktığımda onun yanında duran erkek onun aksine somurtkandı.
Onun yanında hareketli bir şekilde etrafa bakan biri  yanında ise sakin bana odaklanan  mütavazi duruşlu sırtında elektro gitarı olan vardı.

Tekrar başımı ona çevirdim. "Sebebi ziyaretimiz sana bir teklifte bulunmak." diyerek söze başladı. "Bizim grubun bataristi olur musun?" demesiyle sırttım. Göz bebeklerinin altına sürdüğü siyah göz kalemi sıcaktan akmıştı. Aralarındaki hareketli olan heycanla cevabımı bekliyordu.

Böyle bir teklife tabikide hayır diyemezdim. Uzun bir süre sahnelerde olmamanın acısını çok çekmiştim. Kendimi çok kez suçlayıp tekrardan dönmek için bahaneler üretiyordum. Şuan teklif ayağıma geldi.

"Evet." dediğimde grup büyük bir gürültüyle bağırarak bir, birine sarıldı. Benden önce çok kez kişi bulup denemişlerdi fakat hiç biri iyi bir performans sergiliyemedi. Bunun üzerine listenin en sonunda olan bendim. Sıra bendeydi. Son ve ilk seçilecek kişiydim. Buna emin olarak onlara gülümsedim.

Oradaki üç erkek halen gülerek sevinirken o ise bana elini uzattı. "Ben Kerem, sende Ekin olmalısın." dediğinde başımı salladım. "Arkadaşlarının adı ne?" dediğimde onlarda sevinmeyi bir kenara bırakarak Kerem'e bakıyorlardı. Ama hareketli olan kişi yine kendini belli etti. "Ben Aras Koç" diyerek öne atıldı.

"Bu arada gözlerin fena fıstık." diyerek sırıtırken herkes şaşkınlıkla Aras'a bakıyordu. Mütevazi olan sesizce "Pes artık yavşaklığın böylesi." dediğinde Bana baktı. "Ben Özgür." diyerek başını salladı. Gülümseyerek somurtan kişiye döndüm. Ses çıkarmadan sadece bana bakarken Kerem "Benim kardeşim, Berk." dedi.

Ona karşı göz devirerek Kerem'e döndüm. "Hadi okulun alt katına inip cevherlerini görelim Ekin hanım." dediğinde ağacın dibinde olan çantamı elime alacaktım ki Aras alıp Berk'e attı. Berk ise kucağındaki çantaya baktı bir süre.

Daha sonra sert bir şekilde çantayı bana fırlatınca çanta kucağıma geldi ve sertçe sendeledim. Çanta ayaklarımın önüne düşünce" Böyle ölmedim füze atsaydın! "diye bağırdım. Kendisi umursamadan gitmesiyle Aras şaşkınlıkla elini ağzına kapadı.

Şaşkınlığının yalan olduğu çok belliydi.

Sesizce söylenerek çantayı sol elimle hızlıca alıp yürüdüm okula doğru. Arkamdan gelen Kerem tepkisizdi. Okulun bahcesine girince merdivenleri çıkıp okula girdim. Boş koridorları hızlıca geçip aşağı kata indim. Karanlık koridoru umursamadan yürüdüm. Lambalar arkamdan tek, tek yandığında karşımdaki mini sahnede bulunan ekipmanlarla gülümsedim.

Bateri yeni alınmıştı belliydi. Bateri takımı en arkada ortada yanlarda iki elektro gitar olmalıydı biri burada biri ise özgürün çantasından. En önde mikrofon ve baterinin yanında bir mikrofon. O an iki solist olduğunu bunlardan birinin Berk olduğunu anlamam uzun sürmedi.

Ellerim bir süre yeni baterinin üstünde gezindikten sonra arkamı döndüm. "Bu, mükemel." dediğimde Aras yanıma gelerek "Hadi yerine geç başlıycaz." dediğinde başımı salladım. Yerime oturmadan önce deri ceketimi cantamın üstüne indirdim.

Yerime oturduğumda karşımdaki sandalyede oturan Berk ve Kerem vardı. Önümdeki sayfaya baktığımda Parabola-TOOL parçası vardı. Bu parçayı biliyordum. Aras anlına taktığı bandanayı düzeltti. Ben ise sırtımı genleştirdim. Özgür ise komut vermeye hazırlanıyordu.

Ellerimdeki bagetleri kavradım. Özgür ayağı ile ritim tutmaya başlayınca bagetleri ellerimin arasında dönderdikten sonra başlamıştık. Ben yoğunlaşarak çalmaya başladığımda açık saçlarım resmen adete özgürlüğüne kavuşmuştu.

Uzun süre sonra ilk kez bu kadar heycanlı ve enerji doluydum. Bagetlerin davulların üstünde dansı benim benliğimi kaybetmeme neden oluyordu. Bu hoşuma gidiyor. Bana mutluluk veriyordu. Resmen beni baştan aşağı yaratan bir tınısı vardı.
Elektro gitarı ilk kez bu kadar iyi çalan iki kişinin karışımını duymak kulak zevkimi artırıyordu.

Etraftan iyicene soyutlanıp kendi dünyama tekrar dönmemin şerefine mükemel iş çıkarmıştım. Kendime güvenen bir bakışla Kerem ve Berk'e baktığımda ciddi bir şekilde izliyorlardı. Son noktayı Aras koymasıyla parça bitmişti.

Yerimden yavaşca kalkıp bagetleri yerine bıraktım. Keremle Berk'e  baktım tekrardan, "Nasıldı?" dediğimde ayağa kalktı. "Çok iyinin iyisi varsa o." dediğinde sırttım. Berk ise sadece "İş görür." demesiyle ona bakmadım bile. Umursamaz, kendini havali sanan zübbe.

Özgür elini omuzuma attı. "Çok iyi performans çıkardın Kızıl kafa." diyerek gülümsedi. Ona gülümseyerek karşılık verince Aras hemen yanıma geldi. "Nasıldım ama." demesinden hemen sonra "Yada dur çok iyi olduğumu bende biliyorum." diyerek Özgür'e doğru yanaştı.

"Özgürüm, özgürlüğüm olur musun?" dediğinde ister istemez güldüm. Özgür, Aras'ı iteleyerek "Git başımdan küçük veled." dediğinde gülmeye devam ederek yana bıraktığın çantamla ceketimi aldım. Kerem o sıra yanıma gerek telefonunu uzattı. "Artık bu gruba eklendin." dediğinde telefonunu elime alarak numaramı tuşladım.

"İyi grupta yer aldığımdan mutluyum o halde." dediğimde Özgür'ün Aras'dan kaçtığını görünce gülerek merdivenleri çıktım. Okul koridorunu hızlıca geçip dışarı çıktım. Hava kararmak üzereydi. Telefonumu ceketimin cebinden çıkarınca bildirim geldi.

*Kunduzlar grubuna eklendiniz*

Gülümseyerek eve doğru yürüdüm. Bu ismi ise kesinlikle Aras koymuş olmalıydı. Şuanlık görüşlerime dayanarak okulun her yaz müzik şenlikleri vardı. Bu halde şimdiden hazırlıklara başlarsak, erkenden bitirmiş provalar yapabilirdik.

Acaba ailem bu konu hakkında ne düşünecekti. En çok beni tedirgin eden ise annemdi. Annem bu sene sınavlara çalışmamı başka hiç bir şey ile kafamı yormamı istiyordu. Yani evin kapısı bana yeni bir dünyaya başlangıç yeri gibiydi.

Oranın kuralları oraya masus olduğunu düşünerek hareket ediyordum. Bu bir gün açığa çıktığında iyi bir gümülüyecektim. O güne kadar ise böyle olmaya devam etmeyi tercih ederdim.

Uzun süre sonra tekrardan yeni bir kitapla aranızdayım. Umarım beyenirsiniz. 💐