Sahne Çocukları

8. Bölüm

Medya: Kerem&Ekin

Motor ile dönerek hızlıca okula doğru tekrardan gidiyorduk. Aras aramıştı ve bize Doruğun gerçekten adam topluyarak geldiğini söylemişti. Bunu Kerem'e söylediğimde ilk başta şaka yaptığımızı sanmıştı ama gözlerime uzunca baktıktan sonra başını salladı.

Ona sarılan kollarım gevşerken gelmek üzereydik okula. Çok uzaklaşmamıştık neyseki. Kerem motoru hızlıca istop ettirdiğinde ilk motordan inen ben oldum. On ve yirmiye yakın adam vardı. Kerem önümde yürürken onun arkasından ilerliyordum. Kerem durduğunda tam Doruğun arkasında durmuştu.

Parmağıyla ona dokunduğunda Doruk dönmüştü ama o an Kerem yüzüne geçirdiği yumruk ile dengesini kaybederek sendelerken getirdiği adamlarından bir kaçı Kerem'i tutuyordu. "Ne oldu korktun mu avel!" diyerek Kerem sırıtırken Doruk kanayan dudağını elinin tersiyle silerek güldü.

"Sizin o grubunuzun ben ta a-" diyemeden Aras Doruğun üstüne atladı. "Hayde, dıgıdık, dıgıdık!" derken tüm gergin atmosfer bir an dağılır gibi olmuştu. O sıra ben sadece olanları izliyordum. Yutkunarak Özgür'e baktım. Doruk sinirle Aras'ı sırtından attı. Aras yere düşerken bana baktı. Onun yanına doğru gittim.

Elimi uzatırken" Ekin dizim açıyor." diyerek bana bakarken elimi tutarak kalktı. Doruğa sinirli bakışlarımı esirgemeden Aras'ı yakındaki banklardan birine oturtum. O sıra Berk yumruk olmuş elleriyle kavga'nın başlamasını bekliyordu. 'aynen zaten Aras' ı saymassak üç kişi en fazla ne yapabilirdi?' diyerek Aras' a baktım.

Aras dizini öfeleyerek "Şehit oldum ben Ekinciğim." dediğinde ister istemez gülümsedim. Her zaman insanları güldürmeyi biliyordu. Başımı, Doruğa çevirdiğimde "Artık git olay büyümesin, zaten okuldan da ayrılmışsın." dediğimde bana baktı. "Git." dediğimde elimdeki bateri çubuklarına baktı. Daha fazla durmak istemez gibi arkasını döndüğünde Berk hızlıca onu ensesinden tutuğu gibi kendine çevirip bir kafa attı.

Ben sırıtırken Aras'a döndüğümde ağzı şaşkınlıkla açık öylece izliyordu. Özgür, Aras'ın aksine bunu biliyormuş gibi elleri cebinde izliyordu. O sıra Kerem onu tutan adamlardan uzaklaşarak baktı. "Sizide böyle yapmamızı ister misiniz?" dediğinde meydan okurcasına ellerini açmış etrafında dönüyordu.

Adamlardan birisi Keremin üstüne atlamak için koşarken çelme takmam ile yere kapaklandı. "Bu kadar hızlı olma." diyerek yerdeki çocuğa bakarken oda ela gözleriyle bana bakıyordu. Kerem bana göz kırptığında bunu teşekkür olarak alıyordum. Çocuklardan biri Kerem'e yumruk attığında diğer çocuk Özgür'ü sıkıştırmıştı. Aras bana bir şey yapmam için bakıyordu.

Keremin kaşı kanarken başımı Özgür'e çevirdim. Özgür eliyle burdan gitmemi işaret ediyordu. Berk Keremi korumaya çalışıyordu. Okul boştu çoktan okul kapanmıştı. Cebimden birden telefonumu çıkardım ve havaya kaldırdım. "Eğer gitmesseniz polise haber veririm!" diyerek bağırdığında Aras bağırarak çocukların arasına daldı.

"Aaaaaaa, yangın var!" derken okulun siren sesleri çalıyordu. "Oha." derken bu kadar şanslı bir gün hiç hayal etmiyordum. O sıra Aras bana bakarken bir şeyler anlamamı istiyordu. Başım ile etrafa bakarken çocuklar kaçmaya başlamıştı. O sıra Kerem'in yanına gittim. "İyi misin?" dediğimde başını salladı.

Aras'a başımı çevirdiğimde gülerek yanıma geldi. "Sana demiştim salça kafa senden zekiyim diye." dediğinde gülüyordu. Sonra hemen elini dizine götürdü. "Ahh, Ekinciğim çok acıyor." diyerek dudaklarını büzdü. "Sen mi çalıştırdın sirenleri!?" dediğimde başını salladı. "Ne sandın?" diyerek böbürlendi.

Başımı iki yana salladım Özgür yanımıza geldiğimizde Aras'a bakıyordu. "Bu aralar çok Pepee izlediğini biliyorsun değil mi?" dediğinde Aras başını iki yana salladı. "Saçmalama istersen, asla öyle bir şey yok bu arada Ekinciğim." dediğinde "Yeterli bu kadar gerçekten, çok şey yaşamadık mı sizcede?" dediğimde Kerem yanıma geldi.