Ruhların Sesi

57 2 0
                                    

Odamda oturuyor, müzik dinliyordum. Elimde telefon, sosyal ağlar geziniyordum. Bir an gözlerimi kapattım. Değişik şeyler gördüm. Anlatsam; normalde görseniz gözünüzü kör edecek derecede parlak ışıklar, değişik simalar... Garip sesler vardı. Benim en çok ilgimi çeken o an müziğin sesini duyamamış olmamdı. Daha çok farklı bir dünyadan gelen sesler vardı. " Bana yardım et!" Diyorlardı. En son gördüğüm şey ise mezarlıktan çıkan bir el idi.
Anında kapı çalındı. Gelen annemdi. Ürpermiştim. Korktuğumu o da anlamıştı sanırım. Masama kek bıraktı ve odamdan ayrıldı. Tek kelime bile etmemişti. En son çıkarken arkasından baktım. Sanki saçlarının rengi değişiyordu. Hemen kendimi yatağa attım. Nedenini bilmeden ağlamaya başlamıştım. Tavana baktığımda yine o eli gördüm. "Hayır, bunlar olamaz. Hepsi hayal, çık artık kafamdan!" deyip gözlerimi sıkıca kapattım. Tekrar açtım. Bu sefer tavanda annemin yüzü belirdi. Bana gülümsedi. Daha sonra ise vücudu oluşmaya başlamıştı. Elini gördüm. O el ona aitti. Biraz daha bana yaklaştı. Bir an içimden biraz önce içeriye giren "o kadın" annem değilmiş gibi hissettim. Asıl annem burada idi.
Beni bir kez o değişik el ile okşadı. Ağzı hareket ediyordu. Ama ben onu duyamıyordum.
Bunu anlamıştı. Benim gözlerimin içine baktı. Ağlıyordu. Yüzüme bir damla düştü. Ama bu damla normal bir su parçası değildi. Yüzümü acıtmıştı. Hafif bir yanma hissi oluşmuştu.
Benden uzaklaştı, el salladı ve gitti. İçimde değişik birşey hissettim. Ayağa kalktım. Yere baktığımda küçük bir kağıt parçası gözüme çarptı. İçinde " Sana güveniyorum. Sana inanıyorum. Bana yardım et!" yazıyordu...

YORUMLAR BENİM İÇİN
ÇOK ÖNEMLİ... :D

Göz GözeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin