H3

2 0 0
                                    

Elysia kamde haar haren  voor de spiegel in haar kamer van de herberg. Ze moest nog erg wennen aan haar nieuwe haar. Ze vond het heel mooi, maar het was zo anders dan haar neutrale haarkleur. Haar neutrale was namelijk zilverblond. Plots word er op de deur geklopt. Elysia doet de deur open.
'Mag ik binnen komen?' Vraagt Kale.
'Tuurlijk!' Elysia doet een simpele staart in en draait zich dan om naar Kale.
'Vetrekken we na het ontbijt?'
'Ja, we moeten nog langs 2 steden en 3 dorpjes, dan zijn we er.'
'Pfoeh, dat klinkt nog als een behoorlijk stuk.' 
'We komen er wel doorheen.' Zegt Kale.
'Tja je moet wel wat overhebben voor je grootste droom ja haha.' 

Nadat Elysia en Kale het ontbijt ophadden in de herberg gingen ze meteen weer op pad. Ze genoten van de natuur waar ze doorheen reden. Tot ze uiteindelijk aankwamen in de eerste stad. Kjorrall. 
'Kijk daar loopt iemand met het leger uniform!'  Zei Elysia.
'Inderdaad, ze bewaken de poorten van de stad.'
'Gaaf!'
Langzaam rijdend op hun paarden bewonderden ze de stad. Het had allemaal kleine paadjes. Er was markt dus er waren een heleboel mensen op pad.
Elysia fluisterde naar Kale 'Het is zo apart dat ze me niet herkennen! Maar ook gaaf, ik word gewoon gezien als een burger. Dat vind ik veel fijner.'
'Ja snap ik.' Zei Kale.
'We hoeven alleen maar door deze stad heen, hierna komen we één dorp tegen en dan een stuk natuur.' 
'Oké.' 

Nadat Elysia en Kale een half uur in de stad waren, konden ze eindelijk weer op hun eigen tempo verder.
'Hoe zit het eigenlijk met gave?' Vroeg Kale.
'Ik heb daarmee nog niet zo veel kunnen oefenen helaas.' 
'Kunnen normale burgers ook een gave bezitten?' 
'Alleen een paar, dus ik denk niet dat ik mijn gave kan laten zien wanneer we in training zijn, omdat het te veel weggeeft dat ik speciaal ben.'
'Ja snap ik, wat kun je al wel ermee?' 
'Ik kan het oproepen, eigenlijk is dat het enige.' 
'Kun je het misschien demonstreren? We zitten hier in een bos, dus mensen zullen je niet snel zien.' 
'Omdat je me helpt doe ik het voor deze ene keer.' Elysia grinnikt geheimzinnig en  stapt van haar paard af. Ze geeft de singel aan Kale. Ze doet een paar stappen naar achteren en spreid haar armen uit. Ze sluit haar ogen en opeens wordt het heel stil. De wind begint harder te waaien. In haar beide handen komt een paarskleurige gloed. Elysia doet haar ogen open, maar in plaats van dat ze gewoon normaal zijn komt er nu ook een paarse gloed vanaf. Haar haren wapperen wild in de wind, dan komen opeens haar voeten van de grond. Haar hele lichaam heeft nu een paarse gloed, het lijkt wel op paarse bliksem.
'Wow.' Zegt Kale verbaasd. Langzaam zakt Elysia weer naar beneden en verdwijnt haar gave.
'Dat zag er echt gaaf uit!' Zei Kale.
'Bedankt!' 
'Laten we snel verder gaan.'

'Dus je bent wel de prinses, hmm... dit is zeer goed nieuws voor baas.' Zegt een mysterieuze stem.



Sorry voor een kort hoofdstuk c:
Hoe vinden jullie het tot nu toe? Tips zijn altijd welkom
!


Her dreamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu