Her dream

H5

Je hoorde schreeuwende geluiden van mensen die vollop aan het trainen waren. Het was een grimmige plek. Het liefst zou je hier zo snel mogelijk weggaan, maar ik was hier gevangen. Ik moest mijn hele leven hier op deze plek wonen, door één klein foutje. Ik was gewend geraakt aan deze plek. Nieuwelingen keken je bang aan. Ze konden niet geloven hoe je deze plek oké kon vinden. Ooit was ik ook zo.

Iedereen kent deze plek, alleen de meeste zijn hier maar tijdelijk. Ze zijn hier alleen in hun dromen of nou ja, het zijn eerder nachtmerries. Ik zat hier vast. Voor altijd.
'Je bent terug.' Zei de kille met zijn kille stem, elke keer kreeg ik er rillingen van.
'J-ja, ik heb goed nieuws m-meneer.'
'Echt waar mijn jongen?' De kille  kwam met zijn gezicht dichterbij. Ik zette een stap naar achteren.
'J'ja, het meisje is inderdaad de prinses, ze l-liet haar gaven zien.'
'Mooi, mooi, mooi! Je hebt uitstekend werk verricht. Je weet wat je dan krijgt!'

Oh ja nog één ding. Hoe langer je hier gevangen zit, hoe meer je in de macht komt van de kille. Je krijgt opdrachten en als je die goed doet wordt je "beloond." Doe je niet wat de opdracht zegt dan word je zwaar gestraft. De  beloning is een stukje meer macht over je gave, alleen is dit niet een normale gave, deze gave heb je gekregen van de kille. Hoe sterker je gave word, hoe meer macht hij krijgt over jou. Dus uiteindelijk word je een slaaf van hem als je de opdracht voltooid, alleen zijn deze opdrachten extreem moeilijk. Ik heb vaak gefaald. Het is tot nu toe één íemand gelukt om zijn opdracht af te maken, maar kort daarna overleed diegene.

De kille pakte mijn handen vast, hij keek mij recht aan en hij zei toen een spreuk. Ik voelde hoe ik minder macht kreeg over mezelf. Daarna zakte ik neer en werd alles zwart.