Her dream

H4

Na nog een aantal dagen te hebben gereisd kwamen Elysia en Kale eindelijk aan bij een vriend van Kale, daar zouden ze de komende tijd wonen.

'Welkom in jullie nieuwe huis.' Zei Marius, de vriend van Kale.
'Het is een prachtig huis!' Zei Elysia.
'Het is een eer om dat te horen van de prinses.'
'Oh ja nog goed om te weten, Elysia's schuilnaam is Skylar.' Zei Kale. Elysia knikte.
'Oké, is het dan goed dat ik je altijd Skylar noem? Anders raak ik misschien in de war.'
'Ja tuurlijk, wat jij het fijnst vind.'
Opeens liep Kale naar buiten, even later kwam hij terug met twee enveloppen.
'Hier in zitten de formulieren die we moeten invullen om bij het leger te kunnen komen.' Uit enthousiasme maakte Elysia een kleine sprong. Kale en Marius moesten lachen. Kale gaf een envelop aan Elysia en Marius pakte 2 pennen. Kale en Elysia vulde de formulieren in en daarna deden ze de formulieren op de post.
'Nu hopen dat we aangenomen worden!'

Elysia liep de tuin in van Marius zijn huis. Het huis had een prachtig uitzicht van de bergen. Het was heerlijk rust gevend. De wereld was zo mooi. Elysia was zo blij dat ze de kans had gekregen om de wereld te kunnen zien. Ze liep weer naar binnen. Daar kwam ze Kale tegen.
'Ik had je net nodig.' Zei ze.
'Oh waarvoor.' Zei Kale met een verbaasde blik.
'Kom maar mee.' Elysia bracht Kale naar de woonkamer, waar ze allebei plaats namen op een bank.
'Ik was daarnet buiten en ik genoot ongelofelijk veel van de prachtige natuur en toen bedacht ik me, dat ik door jou de wereld heb kunnen zien! Doordat jij dit alles hebt geplant! Ik wil je daarom bedanken! Ook al heb ik dit al eerder gezegd! Ik ben zo blij dat jij mijn vriend bent, Kale. Ik hou van je.' Elysia gaf Kale een knuffel.
'Ik hou ook van jou Elysia.' Beiden glimlachten. Elysia stond weer op en ze liep richting de keuken. Zacht fluisterde Kale. 'Ik hou echt van je, niet alleen als vriend.' Daarna stond hij ook op en verliet hij de woonkamer.