"Papa huwag niyo akong iwan dito..."Lumuluha kong sabi
"Yan ang nararapat sa mga kagaya mong mamatay tao!!"galit na galit na sabi ni Papa
Wala akong pinapatay!
Wala!!!
Pitong taong gulang simula nang ako ay nangulila.Bata pa lamang ako nang mawalan ng mga magulang.
Si Mama lamang ang nawala ngunit ako ang sinisi ni Papa sa pagkawala ni Mama kaya naman iniwan niya ako dito sa gitna ng kagubatan ngunit mayroon na maliit na bahay.
Iniisip kong ako nga ba ang pumatay kay Mama?Paano?
Mga tanong na kailanman ay di ko masagot sagot.
Ang mga natatandaan ko lamang na pangyayari noong kasama ko si Mama ay.......
Naglalakad kami papunta sa Mall nais ko kasing bumili ng libro bata pa lamang ako ay hilig ko na ang pagbabasa.Kailanman ay wala akong hinahawakan na tao.
At nang oras na yun ay natatakot ako kaya naman hinawakan ko si Mama sa kamay mga ilang segundo lamang ay nawalan ng malay si Mama.Dinala siya sa Hospital at sinabing patay na.Sinabi ng doctor na nalason daw ito.
Kaya naman nagtataka ako kung papaano ko naging kasalanan ang pagkawala ni Mama.Siguro ay kung hindi ko siya inaya na bumili ay buhay pa siya.....
Kinupkop ako ng aking Lola ngunit kaagad rin siyang nawalan ng buhay at dahil sa mga pangyayaring iyon.Mas ginusto kong manirahan na lamang dito sa gitna ng kagubatan.Tahimik at madalang lamang ang mga taong naninirahan..
I'm Bladwyn Collymore, eighteen years old. Just holding on to my body can kill someone. That's why it's better for me to be alone than to kill others.
I don't go to school, it's better for me to just teach myself. I have a lot of books in my house because since I was a child, my mom has been buying them for me. I like to read thrilling stories.
I had no family with me because they all left me they were scared of me because of what happened they saw.I also had cousins who died and I was the one they taught to kill them.
The only one who loves me is gone! They all judge me. Even the way they think of me is hurtful.
Kailangan kong lakasan ang aking loob para naman kahit papaano ay matuwa sa akin si Mama.Patawarin mo ako Mama magkasama sana tayong dalawa kung hindi kita inaya sa Mall.
Tama nga sila kasalanan ko ang lahat.
**** **** **** **** **** **** ****
Maganda ang panahon ngayon mainit at maaliwalas ang simoy ng hangin.
Napakagandang araw para maumpisahan ang aking tahimik na buhay.Masyado pang maaga para bumangon ngunit naalala kong mayroon akong dapat pag-aralan.
Ito ay ang asignatura tungkol sa historya.Kaya naman kaagad na akong bumangon.
Binuksan ko ang pinto mula sa ilalim ng aking sahig itinaas ang pinto at kaagad na bumaba.
Makikita dito ang mga libro na aking mga naipon.Di pa ito sapat upang magkaroon ng kaalaman.
Umupo na ako at nagsimulang magbasa..
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Ay Ma wag mo na akong pabaunan ng ganiyan di na ako Bata sixteen na ako at hindi anim na taong gulang"pagmamaktol ko
Gusto kasi akong pabaunan ng mga pagkain nina Mom at Dad pero hindi na naman ako bata para pagbaunan pa ng ganun.Mas gusto kong ako na lang pipili ng pagkain ko.
"Ah Mom Dad alis na po ako bye po"Lumapit muna ako sa kanila at agad na yumakap at humalik.
Simula bata ay yun na ang itinuro nila sa akin.Sabi ni papa yun daw ang simbolo ng pagmamahal ko sa kanila ang simpleng yakap at halik.
Ako nga pala Everleigh Huxley sixteen na taong gulang.Nag-iisa lamang akong anak at sabi nina Dad at Mom ay hindi na daw nila gustong madagdagan pa HaHa.
Nag-aaral ako dito sa Bright Futures Academy School isang paaralan na tahimik at kinakalinga ng maayos ang mga estudyante malapit ito sa kagubatan kaya naman maganda at maaliwalas ang hangin dito.
Sumakay ako sa kotse ko at kaagad na magmaneho dahil nag-iisa lamang akong anak naibibigay nina Mom at Dad ang mga kinakailangan ko.Kahit may mga trabaho sila ay di nila nalilimutang magtira ng oras para sa akin.Napakaswerte ko sa pamilya:)
Ipinark ko sa parking area ang kotse ko at kaagad na bumaba .
"Oh Hi Ms.Everleigh good morning"
"Hi Ms.Everleigh have a nice day"
"Gosh ang ganda niya talaga"
"Pano ba maging maganda?Hi Ms.Everleigh"
Ilang mga bati at puri ng mga estudyante dito..
Kilala ako bilang isang magaling na estudyante dito ewan ko kung bakit hinahangaan nila ako.Di ko masasabi na maganda ako dahil hindi naman ganun kayabang at kadesperada para tawaging maganda ang sarili ko.
Siguro ay hindi ako pangit at hindi rin ako maganda.
Maraming dahilan kung bakit dito ako nag-aral.
Una ito ang pinakamalapit na school sa aming bahay.Pangalawa may-ari ng school na toh ang parents ng friend ko pangatlo maganda dito at maayos ang pakikitungo ng lahat.Walang inggitan at patas ang lahat.May iba man na talagang humahanga sa isat isa pero di pa rin nanaig ang patas na pagtingin.
May katayuan man o wala patas dapat tao man o hindi patas dapat.Posisyon mo man ay mataas marapat pa rin na ikaw ay maging patas.
Pumasok na ako sa Room 1 kung saan ay may pitong estudyante bihira lamang kasi ang nag-aaral dito.Sikat na school ito at matataas rin ang mga binabayaran dito kaya naman bihira o kakaunti lamang ang pumapasok dito.Kadalasan ay mayayaman lamang.
Umupo na ako sa aking pwesto at kaagad na nakinig sa itinuturo ng aming professor.
I just want to introduce my classmates
Alexandria Seourburg she is one of my beautiful classmates.She's my bestfriend her parents have their own company. That is why they are rich.
Min Nara is a korean but she lived here in the philippines she is beautiful and smart. Her parents are kpop idols.
Sliver Mendoza is a very handsome man. He is a pure Filipino but you would think there is a different race because he is very handsome.
Swan Reign they cousin Sliver both handsome and rich
Akie Konon half filipina half japanese. Now she lives in the philippines because her parents' business is here.
Leah Yara is a model and her parents are artist.
Halos lahat ng mga kaklase ko ay may sari sariling trabaho may mga kompanya rin.
Ganundin ako sina Mama at Papa ay may-ari ng Pitong Kompanya.
May ibang mga magulang na hindi na natutuunan ng oras ang kanilang anak dahil sa pagod sa trabaho that is why I am thankful because my parents still give me time even when they are tired from work.
