Political Destiny [A Marcos Fanfic]

Chapter 1: The Plan

Paula's POV

Ang bigat ng pakiramdam ko, yan ang naramdaman ko nung minulat ko ang aking mata. Sabi na at mahina ang alcohol tolerance ko kaya ilang inom lang ako bagsak na. Hindi naman kasi ako alchoholic person di tulad ng dalawa na every gala ata laging may amats kakainom. Lagot  talaga ako nito sa parents ko pag naamoy nila ko.

Napabangon ako nang narealized ko na wala ako sa kwarto ko. Teka, nasaan ako? Ang natatandaan ko lang nasa bar ako at everything was black out. Wala na kong maalala sa mga nangyari.

"Beh buti na lang gising ka na."

Napatingin ako sa pinto at nakita ko si Gwen na may dala na pagkain. Ohh, di ko man lang narealized na nasa bahay nga pala niya ko. Kung sa bagay nabanggit niya na papaayos niya yung kwarto niya kaya hindi ko agad nakilala.

"Beh ano ba nangyari. Everything to me is black out, wala akong maalala sa nangyari." tanong ko agad sa kanya saka ako napabangon sa hinihigaan kong sofa niya dito sa kwarto niya.

"Wala ka talaga maaalala beh dahil nung nakita kita sa bar tumba ka na sa kalasingan mo then.." she suspense stop her sentence na kinakaba ko.

Teka, hindi kaya may nangyari sa bar at may ginawa akong kalokohan nung nalasing ako. Mas lalo ako nakaramdam ng kaba kung tama man ako ng kutob at baka yung prediksyon na mapalayas ako ng parents ko eh magkatotoo.

Before I forgot, let me introduce myself. My name is Paulina Louise Estrella and you can call me Paula for short. I'm 23 years old and typical anti-social girl na walang hilig sa kahit ano mang gala dahil pakiramdam ko many people at my outside world will judges me. Ewan ko ba naging nature na talaga sakin ang pagiging mahiyain ko in public, naiiba lang ugali ko pag mga kaibigan ko na kasama ko.

The inside world ko ang masasabi ko na comfort zone ko na malayo sa anumang judgesment na posible kong matanggap at walang iba kundi ang kwarto ko. Tell me that I'm a boring girl but I don't care and I know this is not the time for me to changes. Disadvantages lang sa ugali ko na marami akong mga opportunities ang di ko nakukuha dahil sa pagiging mahiyain ko.

"Well, kumain ka na muna beh and I will tell to you after you eat okay." sabi niya sakin then she exchanges her expression into smile saka naglakad na siya palabas na muna ng kwarto.

So ano nga, may nangyari talaga sa bar? Nakagawa ba ko ng kalokohan ng hindi ko nalalaman kaya ganoon na lang siya magsalita sakin. Naku sa patrill na ginawa niya, she's just add my nervous that I feel.

******

Vincent's POV

I awoke in the alarm that I set before. Hindi ko pa pala natatanggal ito na para sana pagpasok ko sa school dahil lagi ko ito nakakalimutan. Bago muna ako lumabas, tinanggal ko na muna yung alarm na sinet ko. I got up from my bed when I smell the delicious food that cook from the kitchen. I was about to leave my room when I remembered what happened last night. How I wish na hindi na ulit ako sermunan ni Pops sa ginawa kong pagtakas.

*Flashback..*

"We're in our home Vinny."

Nagising ako sa tawag sakin ni Kuya at itinigil na niya ang kotse. Nasa loob na kami ng bakuran ng Malacañang that our new home when our Pops was elected as President. Well ganun naman talaga, as a first family of the Philippines dito na muna kami titira. But I badly miss our previous home.

Lumabas na kami pareho ng kotse ni Kuya at bumungad samin ang PSG at kasunod na pala nun ay si Pops na mukhang matagal na nag-intay samin or should I say ako lang dahil sa ginawa kong pagtakas.