Political Destiny [A Marcos Fanfic]

Chapter 7: The True Reason

Vincent's POV

Nagpaalam na muna ako kay Kuya Matthew na mauna na ko mauwi dahil sa pagod ko na din noong sumama ako sa kanya. Nakadalawang barangay ka na napuntahan sa Laoag at kadalasan pa naman sa mga ito ay dinumog ako ng ilang teen ager doon. Kung sa Manila, puro ingay ng mga pambabatikos ng pamilya ko yung naririnig ko, mga taong humahanga naman ang mga nakikita at naririnig ko. Nakakagaan pala talaga ng pakiramdam na welcome na welcome pa rin ako dito sa Ilocos.

Natutuwa ako na ako lang mag-isa dito sa Ilocos dahil solo ko lahat ng attention ng mga teen ager dito except kay Kuya Matthew. Pero iba pa rin talaga pag kasama ko yung dalawa kong Kuya. I hope na nandito din sila para hindi na nila maranasan yung galit ng mga tao sa family namin. Magkakasama kami na nagpapasaya ng ilang tao dito na humahanga saming magkapatid.

******

Simon's POV

I walk to Kuya Sandro's room to talk to him. I feel guilt sa ginawa ko sa kanyang pagsumbong kila Pops. I knocked the door of his room then he immediately opened it.

"K-Kuya Sandro.."

"What do you want?"

Naabutan ko siya na naglalagay ng mga gamit niya sa kanyang maleta at kita ko sa kanyang ekspresyon ang lungkot.

"I thought that you're not busy, by the way I one to say sorry to what happen early. I didn't mean it naman." sabi ko naman sa kanya habang siya ay busy pa rin sa paglalagay ng mga gamit niya sa maleta.

"You know what? I know the we're always have arguments but I wish hindi sa ganitong paraan. Hindi ko aakalain na aabot tayo sa ganito Si." sabi niya sakin nang hinarap niya ako.

Yeah, aminado ako na kami nga yung madalas mag-asaran ni Kuya but hanggang doon lang. Hindi ko naman alam na aabot pa ito sa ganito. Yung kaligayahan niya yung nilayo ko sa kanya.

"I know Kuya Sandro that we have always arguments kaya nga si Vinny ang madalas umawat satin eh. But doesn't mean na natutuwa ako na nagawa ko ito sayo. Kung alam ko lang na mangyayari ito, I didn't tell Mom about what I see. Again, sorry Kuya.." nalulungkot kong sabi sa kanya.

"Oh well, it already happen wala na tayo magagawa. I flying back to Ilocos and ikaw naman gusto mo sumama. Like what I said, mas kailangan ka nila Mom dito, ayos na ako yung umuwi satin Si." sagot naman ni Kuya Sandro sakin saka niya ako hinawakan sa balikat that sign of assurance.

"But Kuya Sandro, buo na ang desisyon ko. Aside sa naguilt ako sa pagsumbong ko sayo kila Mom at Pops.. I-I want kasi.. for freedom na din hehe." nabubulol ko pang sagot sa kanya saka nginitian ko siya at baka magduda sakin.

"So the drama already finished haha so if you want nga na sumama sakin, packed all of your things na para bukas—"

"Wag sana agad-agad Kuya Sandro, gusto ko pa sana kayo makasama dito nila Mom at Pops here. Don't worry sabihin ko kila Mom at Pops na kahit on the other day tayo muna umuwi since kakauwi ko pa lang din from China." sabi ko sa kanya na kinatuwa niya.

"Oh good idea Si, thank you for the idea. Even lagi mo ako inaasar may maganda ka naman pala magagawa sakin." biro naman ni Kuya Sandro sakin.

"Nah, that for this day lang yan valid and after that, back to being enemy Kuya Sandro hahaha." sagot ko naman sa kanya.

"And by the way Kuya Sandro, wag ka na aalis ulit para payagan tayo sa request natin ah." dugtong ko pa saka iniwan ko na siya sa kwarto niya.

Sorry Kuya Sandro, saka ko na lang siguro papaliwanag sayo yung reason ng pag-uwi ko. Kung maaari sana, kahit ako na lang sana para hindi kayo madamay sa mangyayari sakin.