10. ნაწილის გაგრძელება

1.3K 91 11
                                    

შეძლებისდაგვარად დავწყნარდი . ძალები მოვიკრიბე და იუნასთან წავედი . იქ ბიჭები არ დამხვდნენ.
მე-ბიჭები არ არიან?
იუნა-არა . რაღაც საქმე გვაქო და გავიდნენ . დღეს ვერ მოვლენ . 
თან რაღაც მინდა რომ გითხრა .
მე-გისმენ . ვუთხარი წყნარად და მის წინ იატაკზე მოვკალათდი .
იუნა-იცი...უნდა წავიდე.
მე-რა?
უნა-ვიცი რომ ახლა შენთვის ურთულესი პერიოდია . გვერჩიდგომა და მხარდაჭერა გᲔირდება . ისიც ვიცი რომ ჯონქუქოს მიმართ გრძნობები გაქვს. ყველაფერი დავინახე და მოვისმინე .
მე-მე..ე..
იუნა-მოიცა.  უარყოფას აზრი არაქვს . ისედაც ყველაფეირი ვიცი. უნდა წავიდე რადგან ბებია ცუდაადაა. არვიცი რამდენი ხანი მომიწევს წასვლა . ერთი თვე 2 3 თუ მეტი . შეიძლება ერთი წელიც კი . სასწავლებლად იქ გადავდივარ . ბებიას ასე სურს და მშობლებიც იძულებულს მხდიან ეს გავაკეთო  . თავიდანვე როცა იმ საშინელი ინტერნატიდან წამოვედით მაშიდანვე იყო ამაზე საუბარი მაგრამ მე მკაცრი უარი განვახადე . ამ რამდენიმე დღეში ბებიაც დაიყოლიეს ამაზე და ააკვიატებინეს . არ მინდა წასვლა მაგრამ რა ვქნა . მა სვერ შევეწინააღმდეგები .
ამაზე კი უკვე ტირილის პირას მივედი . თვალები ამიწყლიანდა და ტუჩის კუთხემ დაიწყო ჩატყდომა . რატომ რატომ უნდა დამტოვოოს ყველამ .ის ერთადერთი იყო ამ დროის განმავლობაში ვინც გაცნობის დღიდანვე ვვერჩი მედგა და არასდროს მტოვებდა. მაგრამ ის ახლა მიდის არ იცის როდის დაბრუნდება და შეიძლება არც არასდროს დაბრუნდეს . რავქნა მას აქ ძალით ვერ დავტოვეფ და ჯაჭვით ვერ დავაკავებ .
ავდრქი და ჩავეხუტე . მაგრამ ვუჭერდი ხელებს .
მე-მომენატრები ...
ვლუღებ უკვე და ნამტირალევი ხმით . .
ის -მეც . . .
მე-როდის მიდიხარ .?
ის-ხვალ დილით ...
------------------------------------
მეორე დღე .

გუშინ იუნას ბარგის ჩალაგებაში მოვეხმარე .ისე იყო გეგონებოდათ კანასკნელი დღე იყო ერთად . ღმერთამ იცის კიდდვ როდის ვნახავთ ერთმანეთს . 
სკოლა . სკოლა ვიღას ახსოვს ან ვიღას ცალია სკოლისთვის   . რადგან მამჩემა თანხმობა მიიღო ასე ვთქვათ სასიძოსგან დედამ მითხრა რომ ჯერ ხორწილის დაჩქარებას სრ აპირრბს . მაგრამ რას დავეძებ ქორწილს ან რამეს . ადამიანი რომელიც დასავით მიყვარზ მიდის და შეიძლება ვეღარასდროს ვნახო მᲘთუმეტეს თუ მისმა მშობლებმა ასე მოისურვეს.
წავიდა . წავიდა ყველაფერი დასრულდა. ჩვენი მეგობრობა და აფსოლიტურად ყველაფერი იტყვით არა რატო? იქაც ინტერნატში უშვებენ სადაც შეუძლია ბებიამისი კვირაობით 1 საათით ნახოს მხოლოდ .არც ტელეფონი და არაფერი . არც კი ვიცი რა გავაკეთო .ის ჩემთვის დასავით იყო. ახლა ვისით შევივსო ის სიცარიელე რაც მან დამიტოვა?...

ორშაბათი დილის 8 საათი.
დღეს ისევ ისე ჩვეულებრივი მოსაწყენი დღეა. დღეს ამდენი გაცდენების მერე სკოლაში სიარულს ვაგრძელებ . იუნას წასვლიდან 2 დᲔე გავიდა . ბიჭებს ავუხსენი სიტყვაცია და ისინიც ძალიან დამწუხრებულები არიან. ჩვენმა სკოლამ ფორმები დააბრუნა აიშ როგორ ნერვებს მიშლის ეს საშინელი კაბაა და კოსტუმი .

სულ არ ვგავარ ამაში სკოლის მოსწავლეს რა უბედურებაა

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


სულ არ ვგავარ ამაში სკოლის მოსწავლეს რა უბედურებაა.

ჩანთა ავიღე და ქვემოთ ჩავედი . დღეს უბრალოდ ფეხით წავედი . დავიღალე ამ მანქანით ქრიალით და მერე ათასი თვალის მოშტერებით . ნელა მივაბიჯებდი ჩემთვის . სკოლაში შესასვლელად გრძელი ჩიხია გასავლელი . აი სწორედ მაგ ჩიხში ვარ . სკოლაში შესასვლელად მაგ ჩიხის გავლა ყველას უწევს.
და უცებ მოტოციკლმა ჩამიქროლა . ცოტა ოდნავ მოშორებით გააჩერა . შარზე ვიყავი . ისე სწრაფად ჩაიარა მგონი თავი წამაძრო .

მივედი კამწარებული და ჩაფხუტზე დავუკაკუნე.
მე-მემგონი აქ ფეხით მოსიარულეეებიც დადიან იდიოტო.
ჩაფხუტი მოიხსნა.
?-გამარჯობა ლამაზო .
ფუ შენი ესღა მაკლდა...

school 2021/ სკოლა 2021(დასრულებული)|jungkook ff|Where stories live. Discover now