7.მე ის აღარ ვარ ვინც ადრე ვიყავი 😌💀♠️

1.7K 109 6
                                    

და მანქანის სიგნალის ხმა გავიგე
ეს ჯიმინი იყო .
ჯ-ბავშვებო სახლამდე ხომ არ მიგაცილოთ რაღაც ძაან გაგიტკბათ ლაპარაკი ეჭვისთვალით გამოგვხვედა ჯიმინმა .
-არა უბრალოდ ჯონქუქს ვუხსნიდი რომ ის აღარ ვარ ვინც ვიყავი . ვთქვი და მანქანაშჯ უკან იუნას გვერდით დავჯექი. წინ კი ჯონქუქიდაჯდა.
ჯმ-არა ცდები შენ ისევ ის ჩემი პატარა საყვარელი დაიკო ხარ . მითხრა და თმები ამიჩეჩა .
ჯქ-კარგი რა სური აღიარე შენ ისიევ ისეთი ხარ უბრქლოდ სხვად აჩვენებ თავს ჩევნთან მაინც იყავი ისეთი როგპრიც ხარ და თუ გინდა სკოლაში სულ სხვა იყავი კარგი ?
მე ხმა არ გამიცია. მთელი გზა ჩუმად ვიყავით . მე კი ჯონქუქის ნათქვამზე ვფიქრობდი იქნებ არ ღირს ასე რადიკალურად შეცვლა მხოლოდ იმის გამო რომ შური ვიძიო და ბლექფინქი მიწასთან გავასწორო . მგონი ჯობს ვიყო ის ვინც ვარ ნამდვილი მე ამაზე უნდ ავიფიქრო .
გზას კიბისე ჩამეზინა ვერც გავიგე .
ჯიმინის pov.
სახლში დაახლოებით 15 წუთში მივედით. სურის ჩაეძინა ამიტომ ხელში ავოყვანე და თავის ლოგინში ჩავაწვინე მერე მგონი იუნასც გვერდით მიუწვა და ორივე ერთად ხვრინავდნენ. მე და ჯონდოკიმ(ჯონქუქმა) ბიჭებს დავურეკეთ
მოვიდნენ მე და ჯონდუკიმაც მოვუყევით ჩემი დის ჩამოსვლის შესახებ . მჯსი ამბავი სკოლაშიც უნახავთ. მაგრამ რაღაცნაირად არ მომწონს ჩემი და რომ ასე შეიცვალა
მართალია არის გარემოებები და მიზეზები რატომაც გაცდა აასეთი მიგრამ მე მაინც მენატრება ძველი სური . შეიძლება ადრე მისი მრცხვენოდა და არ ვაღიარებდი მას დად მაგრამ მივხვდი რომ საშონელი ადამიანი ვიყავი რადგან ჩემ საკუთარ დას ასე ვექცეოდი .ვნანობ ,ძალიან ვნანობ ჩემს საქციელს . სურის წასვლის შემდეგ დრო საკმაოდ ბევრი მქონდა რომ გამეცნობიერებინა თუ როგორ მენატრებოდა და მიყვარდა ჩემი და რომლის არსებობასაც ადრე არც ვაღიარებდი .მრცხვენია საკუთარი თავის მრცხვენია .როგორ გავხდი ადლსეთი უგულო ჯანდაბა!
ეს ყველაფერი მასმერე შებიდა ჩენს გონებაში როდესაც სურიმ ჩემმა დაიკომ თავისი გრძნობების შესახებ გვითხრა იმ წყეულ ვახშამზე . მივხვდი თუ როგორი გრძნობაა როცა  ოჯქხში გრიყქვენ და თავსს საშლინლად გაგრძნობინებენ . შეიძლება ერთიმხრივ კარგიცაა იქ რომ იყო მაგრამ მე მინდა დაბიბრუნო ჩემი საყავარელი დაიკო რომელიც მუდამ იღიმოდა. ადამიანს მისთვის რაცარუნდაგაეკეთებინა მუდამ კარგად ექცეოდა მას . მე ერთხელ უკვე დავკარგე ის და სხვა ავირჩიე და მეორედ ასეთ შეცდომას აღარდავუშვებ. დღეს აუცილებლად უნდა დაველაპარაკო.
სურის pov.
თვალები დახუჭული მაქვს მაგრამ ვგრძნობ რომ რაღაც ცოტარისყოს მძიმე მაწვება . ვცდილობ თვალები არგავახილო და ერთი ხელის მოსმით მოვიცილო ეს რაღაც მაგრამ არგამომდის ის უფეო მეკრობა და ახლა უკვე მჭერს . რაცუფრო ვცდილობ მოვიცილო მითუფრო მეკრობა   . ჯანდაბა! თვალებს ვახელ და პირველრიგში რაც თავლაში მომხვდა იუნას აწაეწილი თმებია .  ვაჭანჯღალებ მარა ვერაფლით გამაღვიძე .
-იუნაააააააააა! ვხვავი ბოლოხმაზე მაგრამ არა . შენც არ მომიკვდე. ისევ ისე მაწვს და ტკბილად ხვრინავს . ეს პირველი შემთხვევა არაა და არც უკანასკნელი ამაში დარწმუნებულივარ და ვიცი ამას კაცი ასე იოლად ვერგააღვიძებს .
-ჯიმინაააააააა!
იმხელაზე დავიყვირე ყევლი ჩამეხლიჩა და ხველება ამიტყდა .
ჯიმინი განწირულივოთ შემოვარდა კარში .
ჯიმინა-რამოხდა ? რამე გტკივა ? ვინმეგაწუხებს?  და აასე აგრძელებდა კითხვების დასმას სულმოუთქმელად სანამ ჩემზე მომენტის წებოთი მოწებებული იუნა არ დაინახა .
-შეგიძლია ესარსება მომაცილო და თავისოთახში წაიყვანო ?
გაეცინა . მერე ფრთხილად შეუცურა ზურგში ხელები და ხელში აიყვანილი გაიყვანა ოთახიდან .
მე გავიზმორ გამოვიზმორე  და უცებ წამომიარა და წამოვხტი .  სააბაზანოში შევირბინე . უსწრაფესად მოვწესრიგდი.
და ასე გამოვიყურებოდი

school 2021/ სკოლა 2021(დასრულებული)|jungkook ff|Where stories live. Discover now