school 2021/ სკოლა 2021(დასრულებული)|jungkook ff|

3.გამოსასწორებელი კოლონია😔😣😓😞😩😿

დილით გავიღვიძე და ჯიმინი საწოლში აღარ დამხდა მაგრამ ქვევიდა მამჩემის ყვირილის ხმა გავიგე . უცებ ჩავიცვი და ქვევით ჩამვედი .
მამა-აი ქალბატონიც ჩამოვიდა . ახლავე წადი და ბარგი ჩაალაგე კოლონიაში მიდიხარ .
მე ოთახში ჩასალაგებლად წავედი როცა ჯიმინმა მკლავზე ხელი მომკიდა და შემომხედა
.მეკი თავი გავუქნიე და მისი ხელი მშვიდად მოვიცილე.
ოთახში ავედი და აუცილებელჯ ნივთები ჩავალაგე თან კი ერთი ფოტო წავიღე სადაც მე ჯიმინი და ჯონქუქი პატარაობაში ერთად ვართ .ამ ფოტოს დანახვოსას გამეცინა . გადავწყვიტე როცცა მომენატრებიან ამ ფოტოს ვნახავ და  სურვილს მოვიკლავ.
ჩემოდნით ქვევით ჩავედი დედას და ჯიმინს გადავეხვიე და გარეთ გამოვედი ვიღიმოდი და არაფერს ვიმჩნევდი. ძლივს ვიკავებდი თავს რომ არ მეტირა მანქანამში ჩაჯდომამდე ჯიმინს ხელი დავუქნოე და გავუღიმე.
მანქამაში ჩავჯექი. შავი ჯიპიი იყო წინ შავ შარვალ კოსტუმში გამოწყობილი მძღოლი იჯდა თეთრი პერანგით და შავი გალსტუკით . ჭიშკარს გავცდით თუ არა ტირილი ამიტყდა ცრემლებს ღაპაღუპით ვყრიდი . ძლივს ჩემი ძმა დავიბრუნე და მასთან ურთიერთობა გამოვასწორე . ჯონქუქსაც პირობა მივეცი რომ არაფერს დავუშავებდი საკუთარ თავს მაჰრამ იქ სრულიად მარტოსულმა რა უნდა ვქნა .
ფანჯარას თავი მივადე და თვალები ფრთხილად მოვხუჭე ამ დროს კი ტელედონზე ზარია ჯონქუქი იყო.
გავუთიშე .ნამდვილად არ მინდოდა მასთან ლაპარაკი . არ მინდოდა კიარა არ შემეძლო. ასეთ მდგომარეობაში რომ მოესმინაჩემი ხმა ინერვიულებდა ამიყომ მივწერე .
[ჯონქუქ , მამაჩემა კოლონიაში გამიშვა დაახლოებით 1 წლით ალბათ ან 2 . ჩემზე ნუ ინერვიულებ  პირობას შევასრულებ და თავს არაფერს დავუშავებ . სავარაუდოდ ტელეფონის გამოყენების უფლებას არ  მომცემენ .ამიტომ ახლა გეუბნეი
მიყვარხარ და მომენატრები .😘]
და ცრემლი გადმომივარდა.
 
მთელი გზა მეძინა . მანაქანა გაჩერდა . დგადავედი და ჩემს წინ 12 სარგულიანი ძველებური სტილის მკაცრი გამომეტყველების მომართავი დაწესებულება იყო რომლის შუაშიც დისი საათი იყო რომაული ციფრებით . შენობაში ვირაც მოწესრიგებულმა ქალმა შემაცილა . სიმართლე გითხრათ იქაურობა ძალიან სშიშად გამოიყურებოდა .
რაღაც დიდ კაბინეტში შევეხით უმეტეაად შავი და ყავისფერი დერები იყო .ძველებური აქსესუარები  .
სადღაც სკამზე დამსვეს დიდი მაგიდოს წინ . მალე კი კარი გაოღო . შემოვიდა დარა შემოვიდა ვიღაც ქალი სადღაც 40 45 .ის იქნებოდა. არც ნაოჭი არც არაფერი 30 წლის გოგოსავითაა. შავი მუხლებამდე კაბა ჩატნეული თეთრი საროჩკა  დამოცმული მოკლე პიჯაკი  ოქროსფერი ღილებით . ქვევოთ შავი კალგოტკა და შავი საშვალო ზომის მაღალქოსლიანი ზედმეტად სადა .
მოვიდა და ჩემს წინ მაგიდას მიუჯდა.
ის-გამარჯობა მე დირექტორი ლი ვარ . ქეგიძლიათ მომართოთ როგორც ქალბატონი ლი ან დირექტორი ლი  . მე ვარ  ამ კოლონიის დირექტორი . დიახ. აქ გვაქვს განსაკუთრებული განრიგი .
*და თან ჩემს საქაღალდეს ათვალიერებს . *
როგორც საბუთებში წერია ქალბატონი პარკ კიმაური . 14 წლის. საკმაოდ გავლენიანი ბიზმესმენის შვილი ბრძანდებით . გყავთ ძმაც . სკოლაშიც კარგად სწავლობთ . 
მაგრამ აქ რატომ მოგიყვანეს აქ არაფერი წერია?
-ქალბატონო ლი საქმე იმაშია რომ მამაჩემს არ ვუყვარვარ. სკოლაში მჩაგრავდნენ ამიტომ ყველა დამცინოდა. მამაჩემს ჩემი რცხვენია. ეშინია რომ სკოლაში გავამხელ რომ ჩემი ძმის და ვარ და მისი შვილი. მას გონია რომ მე ტალახი ვარ და თუ ამას გავამხელ ჩემ ძმას ტალახს მოვცხებ.
ლიი-აჰა გასაგებია. ჩვენ გვყავს ორი ჯგუფის ბავშვები . თავისთავდ კოლონიაც ორადაა გაყოფილი 
1 . ურჩებად და 2.მორჩებათ.
ურჩებს ვაქცევთ მორჩებათ და მორჩებს ურჩებათ .
შენ მეორე ჯგუფს მიეკუთნები მორჩებს ეოგორც ჩანს . შენ უნდა გაქციოთ ძლიერ ადამიანად მაგრამ აქ 2 მნიშვნელოვანი წესია.
1არ ჩაგრავ და 2არ აჩაგვრინებ . არც სხვას და არც შენ თავს.
ჩვენ გვაქვს დატვირთული ვრაფიკი.
დილის 6 ზე დგებით ბანაობთ წესრიგდებით სრულებით. 7 ზე გადაირხართ სარბენად და დაახლოებით 3 კილომეტრს დარბიხართ ბუნებაში . შემდეგ 8 ზე საუზმე. და და დანარჩენი დრო რაც მოგრჩებათ 9 მდე დაისვენეთ. 9 ზე გაკვეთილები 4 საათამდე . 4 საათზე დიდი შესვენება როგორც სკოლებში სადილობთ . მერე კი 5 მდე ისვენებთ . 5 ზე გიტარდებათ საბრძოლო ხელოვნების გაკვეთილები . 7 ის ნახევარზე კი  ვარჯიშობთ ფიტნეს საშვალებების გამოყენებით 8 საათამდე . 8 ზე 9 ის ნახევრამდე წესრიგდებით . 9 ის ნახევარზე ვახშამი . 10ზე მეცადინეობა ნახევარი საათით და 11 ზე ძილი .
ასე .რამე კითხვები გაქვს?
-არა.
ლი-კარგი ახლა შენს ოთახში მიგაცილებს . იქ შენი ოთახის მეზობალი იქნება . ეცადე დამეგობრდე მასთან .
ოსევ იმ ქალმა რომელმაც სსწავლებელში შემომიყვანა მიმაცილა ოთახში . შევედი ოთახში და ვიღაც სყვარელი გოგო დამხვდა როგორც კი დამინახა თვალები გაუბრწყინდა მომვარდა და
გამეცნო . მან იუნა ქვია . მოფერებით იუ . ჩემხელაა. და ისიც აქ იმავე მიზეზის გამოა რატომაც მე. მირჩია რომ ყველაფერს დავმორჩილებოდი და არაფერზე შევწინააღმდეგებოდი მათ ყორე სასტიკი სასჯელი ქონდათ .

2 წლის შემდეგ
2 წელი ზუსტად 2 წლი გავიდა მის შემდეგ რაც გამოსასწორებელ კოლონიაში ვცოვრობ და აქედან ცხვირიც კი არ გამიყვია. როგორც ვიცი ეს ადგილი ვერავითარშემთხვევაში სეულში ვერ იქნება. მნახველების მოშვებაც კი არ შეიძლება და ტელეფონზე ხომ ზედმეტს ვამბობ.მართალია აქ ბევრი საშინელი დღე გავატარე მაგრამ მაინც მოხთა კარგი რაღაცეები. მე და იუნა დავმეგობრდით და საუკეთესო მეგობრები გავხთით. ერთმანეთს საკუთარ თავზე მეტად ვენდობით. მან ჩემი წარსულის შესახებ ყველაფერი იცის . მთელი ამ დროის  დაგროვილ ტკივილს ის იზიარებდა და სწორედ ის დამეხმარა ამ ყველაფრის გადატანში. ხო რაც შეეხება ნაიარევს ნაიარევი მაქვს უუფროსწორად დამჩა . რაც შეეხება ჯიმინს ან თუნადაც დედას ან ჯონქუქს ან თუნდაც მამას არცერთი ამ 2 წლის განმავლობაში არ მინახავს . დღეს სახლში ვბრუნდებით მეც და იუნაც . დედას ვთხოვე რომ იუნა ჩემთან და ჯიმინთან გადმოსულიყო რადგან მასძალიან მივეჩვიე და ჩემი დაიკოსავითაა  ისიც დამთანხმდა . გავიგე რომ მე რომ წავედი რამდრნიმე თბეში ჯონქუქი გადმოვიდა  ჯიმინთან რადგან თავს ძალიან მარტოსულად გრძნობდა  და ახლაც იქ იცხოვრებს მაგრამ ეს პრობლემა არცააა რაც უფრო ბევრი ვიქნებოტ მით უფრო მოსაწყენი არ იქნება ერთად ცხოვრება.