Κεφάλαιο 4.

124 15 4
                                    

Ένα μικρό κεφάλαιο ως ευχαριστώ για την αναμονή. Τα λέμε το ΣΚ με νέο κεφάλαιο και POV Blake!

V A L E R I E

«Άφησε με» Η λογική μου του φωνάζει, ενώ η καρδιά μου ουρλιάζει Μην με αφήσεις ξανά.

Περίμενα ότι θα βρίσκεται εδώ, όμως πίστευα ότι θα είναι εύκολο να μην του δίνω σημασία. Είμαι τόσο ανόητη που νόμιζα ότι θα καταφέρω να τον αγνοήσω, μόνο ο τρόπος που κινείται σε έναν χώρο, ή το πόσο σέξι δείχνει με ένα απλό μπλουζάκι και ένα τζιν, είναι αρκετά για να μουδιάσει όλο μου το σώμα. Όταν εμφανίστηκε στο οπτικό μου πεδίο, ένιωσα να μου επιτίθεται μονάχα με το βλέμμα του. Τα χείλη του είχαν ανοίξει ελάχιστα από την έκπληξη και παρόλο που οι φίλοι του τον σκουντούσαν για να μην καρφωθεί περισσότερο, αυτός έμενε σαν στήλη άλατος να με κοιτά. Υπήρχε τόση ένταση ανάμεσα μας, ακόμη κι αν μας χώριζαν δεκάδες άνθρωποι, που το πάθος ταξίδευε στα βλέμματα μας... Αλλά τότε η εικόνα να φιλιέται με μια άλλη ξεπήδησε από το μυαλό μου και σταμάτησα να τον κοιτώ. Άραγε γιατί δεν ήταν μαζί του;

Απέφυγα το βλέμμα του για το υπόλοιπο βράδυ, όμως μπορούσα να το νιώσω να με καίει σε κάθε κίνηση που έκανα. Είχα πιει μερικά ποτά πριν το πάρτι για να μπορέσω να βρω το θάρρος και να έρθω και μου πρόσφεραν άλλα δυο αγόρια από δυο ποτά. Ήμουν μακριά από το μεθυσμένη, αλλά κοντά στο φτιαγμένη.

Ο Greg, που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος μου, μου πρότεινε να χορέψουμε. Ακολούθησα την συμβουλή του Andrew, να περάσω καλά για ένα βράδυ χωρίς να με νοιάζει κάτι και αυτό έκανα. Χορέψαμε για αρκετή ώρα, μα όταν μου ζήτησε να πάμε σε κάποιο δωμάτιο, του αρνήθηκα και έφυγε. Μια ώρα και δυο ποτά αργότερα και ο Brad, το δεύτερο αγόρι που με πλησίασε ενώ μιλούσα με την παρέα του Andrew, μου πρότεινε να πιούμε ένα ποτό και να βγούμε στο μπαλκόνι να συζητήσουμε πιο ήσυχα. Ήξερα ότι δεν θα τα καταφέρουμε μέχρι το μπαλκόνι και ότι κάπου στην διαδρομή θα φασωθούμε και δεν έφερα καμία αντίσταση αυτή τη φορά. Ήταν εγωιστικό, παιδιάστικο και ανώριμο, αλλά έπιασα τον Blake να μας κοιτά ενώ γελούσα με ένα αστείο του και είδα πόσο θύμωσε, γι' αυτό και ήθελα να τον κάνω έξαλλο. Δεν ήταν νευριασμένος επειδή ζήλευε∙ καμία σχέση. Συνειδητοποίησε ότι κάποιος τόλμησε να πάρει το παιχνίδι του. Ξέχασε όμως ότι δεν του ανήκει πια.

Ο Blake άφησε το χέρι μου και μου γύρισε την πλάτη για να πάρει μια βαθιά ανάσα. Σταύρωσα τα χέρια μου όταν με αντίκρισε ξανά.

One Ocean Apart.Where stories live. Discover now