Since I found you // Simon Marcos (1)

CHAPTER 35

Di parin ako makapaniwala na nag propose na sakin si Simon. Achhk!! Nakakakilig parin! Sa lahat ng babaeng nag kagusto ako parin ang pinili niya. He is worth the wait. Worth to take risk. Akala ko kasi di kami aabot sa ganto kasi sino ba naman ako? Ang hirap niya kayang abutin. Sama mo pa kung saang pamilya siya nang galing, talagang hirap abutin.

Hindi ako nakatulog kagabi sa subrang saya kaya trinabaho ko nalang ang sculpture ko natapos ko na rin yun at pinapatigas ko nalang para ilagay ang final touch. Birthday na ni Simon bukas kaya minamadali ko lahat matapos pati narin tung painting ko para makahabol sa birthday niya. Buti nalang talaga gamay ko na ang arts kaya madali nalang talaga siya gawin para sakin. Sana talaga magustuhan niya ang ginawa ko para sakanya.

Umupo muna ako kasi napagod ako kaka-paint. Tiningnan ko ang singing na bigay ni Simon sakin, ang ganda at mukhang mamahalin, di kalakihan ang diamond pero mukhang mahal parin tignan. Bumaba muna ako kasi nagugutom ako at nangangalay na ang kamay ko sa pag pa-painting.

"Naks! Kumusta ang fiancé ni Simon??" pangungulit ni Momay ng makababa ako.

"Okay lang po. Nagugutom ako, May." kinikilig parin ako tuwing naalala na fiancé ko na si Simon pero nagugutom na talaga ako kaya mamaya na muna ako kikiligin, kakain muna ako.

Ako na nag hain ng sarili kung pagkain kasi gutom na talaga ako at kailangan ko pa tapusin yung paintings at final touch ng sculpture ko.

"Hello Tita. Hi love!!" bungad ni Simon pag pasok sa bahay namin. Lumapit siya sa gawi ko para humalik sa pisnge.

"Momay. Yan na dapat ang itatawag mo sakin, Anak." pag co-correct pa ni Momay. Natigil saglit si Simon sa pag upo.

"Really Tita--Momay??" halos mamilog ang mata niya. Ako naman eh nakangiti lang sa kanilang dalawa. Ang sarap makita na magkasundo sila.

"Yes! Welcome to the family, Simon. Dadami na lahi namin nito HAHAHAHA... Kain ka muna oh." pag ooffer pa ni Momay.

"Thank you, Momay." sabi ni Simon na malaki ang ngiti kasi natatawag na niyang Momay yung dati niyang Tita. "May gagawin ka ba, love??" tanong niya.

"Tina-tapos ko nalang yung final touch ng sculpture ko. Bakit??" sagot ko habang patuloy sa pagkain.

"I bought you a dress for you to wear bukas." aniya at kinuha ang paper bag sa gillid niya. "Try this." at inabot yun sakin.

"I'll try that later, love. Bukas mo na dapat ako makita na sout yan HAHAHAHA..." sabi ko pa at pinisil ang pisnge niya.

"Ouch!!" reklamo niya agad. "It hurts" and he made a sad face.

"Grabi! Ang hina lang nun!" angal ko pa. Ewan nangigigil talaga ako sa kanya, kanina pa.

"It hurts kaya... You eat a lot today, love ah." tiningnan niya agad ang plato kung maraming laman.

"Gutom eh."

"Usually di ka ganyan kadami kumain. Pero anyways you're still beautiful no matter what." aray ha! Parang sinasabi niya na tumataba ako.

"So sinasabi mung mataba ako??" tss..

"I didn't. Ito naman ang sungit. Love you." kiniss pa niya ako sa pisnge. Ano ba yan! Nakakirita!

"Don't kiss me..." I said.

"Grabi yung mood swing mo ha. But I'll still love you. Mwah!" tiningnan ko lang siya ng masama. "Wanna go out with me??" bumuti pakiramdam ko sa sinabi niya.