Paragoniki MD "Nowe rozdanie"

Paragonik MD #191

- I po co Ja jej o tym mówiłem? Do jasnej cholery, dlaczego?! W czym nam ta szczerość miała niby pomóc? Ona w ogóle nie była dziś potrzebna. Przecież już tyle razy broniłem ją przed prawdą, gdy nie była na nią gotowa a dziś tak po prostu powiedziałem, że Ja nie jestem tutaj zupełnie sam. Co Ci Dobrzański w ogóle strzeliło do głowy? Nie miałeś prawa jej znowu smucić. Nie masz prawa jej ranić i martwić. Nie dość, że nie potraficie już rozmawiać to Ty jeszcze bardziej to komplikujesz. Nie, ta szczerość nie była nam potrzebna. I ta szczerość może nas zbyt wiele kosztować. Szczerość nie zawsze jest dobra. Mogłeś jej idioto powiedzieć tę prawdę, że bez przerwy o niej myślisz i dlatego wyjechałeś. Ale nie, Ty tej prawdy się boisz. Bo Ty boisz się przyznać do tej miłości. Zawsze myślisz, że wiesz wszystko najlepiej a tak naprawdę to Ty jesteś tylko słabym gnojem. Gnojem, który boi się tej miłości. 

- Cześć, Natalia. Ale Seby znowu nie ma. Wy się ciągle mijacie. Bardzo mi przykro. Ale czekaj, Ty nie przyszłaś w ogóle do niego, prawda? Znam to spojrzenie, Ty nie jesteś tu dla Seby. 

- Ale nie powinnaś tu przychodzić, bo Ja... nie mogę przyjść do Ciebie. Bo Ja tu nie jestem sam, chociaż na pozór tu nikogo nie ma, ze mną. Może i mamy flow i może nawet się fajnie gada ale zrozum, to nie jest dobry pomysł. Ja nie jestem fajnym gościem. Ty powinnaś pogadać z Sebą bo on zasługuje na tę szczerość. 

- Z Natalią? Ale jesteś pewny, że to jest randka? Natalia tak Ci powiedziała? Tobie? O randce? Dziś? 

- Przecież ona mu da teraz soczystego kosza... 

- Natalia? Słyszałem, że spotykasz się z Sebą. Ale bądź dla niego delikatna, proszę. On źle znosi takie rozczarowania. Ale jaką prawdę? Czekaj. Tak, Seba jest super facetem. 

- Ktoś? Inny? Ale Ja ... 

- I co teraz?! Co Ty tutaj robisz?! Co Ty robisz ze swoim życie? Z waszym życiem? Nie wierzę. Mam dość. 

- Wyjechać i uciec. Jak najdalej. Do Was? Do siebie. 

- Kuba? Czy Ty mnie potrzebujesz? Bo Ja Ciebie, Was bardzo. Potrzebuję Was. Chciałbym teraz zniknąć.