Chapter 3

4 0 0
                                        

[Previous Chapter]

She blinks in curiosity "uhh sir.. i think you misunderstood the situation.. those girls are the one who started the fight.." she immediately confessed yet the police shook his head and make her sit at the backseat of the car

"Ma'am, no need to explain and depend yourself, Or else these might use against to you in court" the police closed the door and make his way to the driver seat "No need to worries girls, i'll take care this source of the conflict and make her suffer in jail" he smiled to them

The Villanueva siblings grinned after the police already making their business to the protagonist finish "Thank you, sir officer~" they seductively said while smiling like a snake. The police just smiled and make his way inside the car.


[Current Chapter]

༺⫸✪⫷༻

"Sir, this is too unrightful! accusing me for something i didnt d-" Naputol ang salita ni Celestiana nang may maliit na boses ang nagpatigil sa kanya

"Ate Tiana?" bumaling ang kanyang gawi sa bata na nasa kanyang tabi 

"Hephaestus?"

"ATE!" Hiyaw ng bata sabay yakap sa akin Ng mahigpit. Nagawa ko pa ring ngumiti sa kabila Ng pagka gulat

"Anong ginagawa mo rito? I mean, bakit nasa sasakyan ka Ng pulis? May ginawa ka bang kalokohan?" I sighed yet the child just shook it's head and smiled vibrantly

"Tito ko po siya, teacher" duro Ng bata sa pulis na humuli sa akin na aking ikinalaki Ng mata. Alam kong pulis ang tatay ni Hephaestus pero di ko aakalain na SIYA iyon.

Ako ay isang part time nurse sa psychiatric ward kung nasaan isa sa pasyente ko ay si Hephae, di ko pa nakikita ang kanyang mga magulang o kung sino mang kamag anak niya. 

"Ahh.. pero teka, ngayon ba ang labas mo sa ospital? akala ko sa susunod pang linggo" ika ko na ikinatawa ng bata 

"Ngayon po iyon Ate" hagikgik nito. Kaya nasa psychiatric ward siya ay dahil sa aksidente- o maaari nating sabihin na, noong bata siya ang isa sa kanyang mga yaya ay kinidnap siya. Nahuli naman agad ang salarin ngunit dahil sa pangyayaring iyon, natrauma ang bata kaya ito ipinadala sa hospital, pero sa unang hospital lalo siyang natrauma dahil sa mga kalaswaan at pang-aabuso ng mga nurse at doctor. Kaya siya ay ipinadala sa aming hospital. Ilang taon rin siyang nanatili roon. At tuwing shift ko, tinuturuan ko siya para makahabol siya sa aralin na dapat niyang matutunan noon pa man. Tumigil rin kasi siya sa pag aaral dahil sa aksidente na iyon.

Im glad that he's finally out of that hospital after a long years of being stuck in there. Im so glad for this kid

"Ahh, so saan ngayon ang punta mo?" Probably he'll fly back to his hometown,  I heard he's from Iceland? I mean, his mother is from cebu while his father is from Iceland. Lumipat lang sila sa maynila para makasama ni Hephaestus ang kanyang mga tiyuhin at mga lolo't lola. Pero dahil sa marami ang trabaho ang magulang ni Hephaestus, ang bata na lamang ang umuwi habang sila ay nasa Iceland. 

"Doon po muna ako kina tito Nep, bago daw po ako lumipad papunta kina mommy" napangiti na lamang ako, glad he aint feeling something strange anymore. He's now free from his past 

"That's great to hear, ayy oo nga pala" nawaglit ang aking isipan ng may naalala ako "Kung kayo po ang tito ni Hephaestus, is that mean..." tingin ko sa nagmamanehong pulis 

Just An OptionWhere stories live. Discover now