de l'art (+18)

Hayal Kırıklığı

Delici bakışlarım tüm hayatımı adadığım kadına hayal kırıklığıyla bakıyordu. Masum bakışlarında korkunun emaresi yer alıyordu. Titrek nefesini verip susmaya devam etti. Konuşmayacak mıydı?

Dudaklarımı konuş dercesine kıpırdattım. Karşıdaki adam her kimse kim olduğunu bilmek istiyordum.

Dolan gözlerle bana bakmayı sürdürüyordu, ardından başını her iki yana olumsuzca sallayıp ellerini dudaklarına kapattı. Dudaklarından firar edemeyen hıçkırıkları boğuk bir sesle yankılandığında hattın ucundaki kişi telefonu aniden kapatıverdi. Neydi şimdi bu? Bu adam kimdi? Lena neden konuşmuyordu ve bana suçluymuş gibi bakıyordu. Sanki bağışlanmak istiyormuş gibi...

Telefonu ağır ağır yerine bırakıp yataktan çıktım. Gömleğim her ne cehennemdeyse aramakla uğraşmadan daha demin kilitlediğim balkonun kapısını aralayıp dışarı atıverdim kendimi. Soğuk rüzgar saçlarımın arasından süzülüp giderken tüm hislerimi de alıp gitmesini istedim. Az önce oturduğum genişçe koltuğa yorgun bedenimi attığımda düşüncelerimin beni yiyip bitireceği bir geceye merhaba diyordum. Uzunca bir süre zifiri karanlık gökyüzünü izledim. Sustum. Sessizce olanları idrak etmeye çalıştım.

Balkon kapısı aralandı. Gözlerimin odağını bozmadan bekledim. Bir açıklama yapacaktı belli ki.

"Berkay"

Sesi ilk defa kulaklarıma bir tını değil de işkence gibi geliyordu. Bir anda kinle dolmuştu yüreğim.

"Şşşşş" dedim sakince.

"Açıklama yapmana gerek yok, eşyalarını topla ve çık," dedim.

Titrek nefesleri arasında ağlayıp duruyordu ve bu benim sinirimi inanılmaz derecede bozmaya başlamıştı. Neden ağlıyordu? Arkamdan bir boklar çeviriyordu ve buna ağlıyor muydu?

Ağır adımlarla yanıma geldi. Tam karşımda durdu ve dizlerimin önünde çömeldi. Üzerinde sadece bir bornoz vardı. Daha demin benim olması için içimden dualar ettiğim kadına şu an bakarken neden içim parçalanıyordu. Onu ağlarken görmek istemiyordum.

"Bu o. Sana anlattığım."

Kim?
Emir mi?
Anlamsızca suratına baktım.
Emir Lena'nın hayatına benden önce giren adamdı. Lena'yı bulduğumda darmadağındı. Emir'in tüm izleri ruhundaydı. Onu unutamıyordu. Unutamayacağını söyleyip duruyordu. Sonra bizim beraberliğimizle ağır ağır onu kalbinden sildiğindi söylemişti.

Eğer oysa neden Lena'ya Lena'm diye sesleniyordu. Emir evliydi. Yani Lena'nın bahsettiğine göre...

"Daha önce konuştunuz mu?" Diye sordum sertçe.

Gözlerime çıkan gözleri ıslak ıslaktı. Başını olumlu anlamda salladığında dünyam başıma yıkılmıştı...